b13

CZĘŚĆ I (1,1 - 9,44)
OD ADAMA DO SAULA. - RODOWODY
I. Od Adama aż do synów Jakuba. (1,1 - 2,2) 1. OD ADAMA AŻ DO ABRAHAMA (1,1-27). Od Adama do synów Noego (1-4). Synowie Jafeta (5-7), Chama (8-16) i Sana (17-27).

1
1 Adam, Set, Enos;
2 Kajnan, Malaleel, Jared;
3 Henoch, Matusale, Lamech;
4 Noe, Sem, Cham i Jafet. - Synowie Jafeta:
5 Gomer, Magog, Madaj, Jawan, Tubal, Mosoch, Tiras.
6 A synowie Gomera: Askenez, Ryfat i Togorma.
7 A synowie Jawana: Elisa i Tarsis, Cetim i Dodanim.
8 - Synowie Chama : Chus, Mesraim, Fut i Chanaan.
9 A synowie Chusa: Saba i Hewila, Sabata, Regma i Sabatacha. A synowie Regmy: Saba i Dadan.
10 Chus zaś zrodził Nemroda ; ten począł być możny na ziemi
11. A Mesraim zrodził Ludów,
12 Anamitów, Laabitów, Neftuitów, Petrusytów też, i Kasluitów, z których poszli Filistyni, i Kaftorytów.
13 Chanaan zaś zrodził Sydona, pierworodnego swego,
14 Hetejczyka też, Jebuzejczyka, Amorejczyka, Gergezejczyka,
15 Hewejczyka, Aracejczyka i Synejczyka,
16 Aradczyka też, i Samarejczyka, i Hamatejczyka.-
17 Synowie Sema: Elam, Assur, Arfaksad, Lud, Aram, Hus, Hul, Geter i Mosoch.
18 A Arfaksad zrodził Salego, który też zrodził Hebera.
19 A Heberowi urodzili się dwaj synowie, imię jednego Faleg, gdyż za jego czasów rozdzieliła się ziemia, a imię brata jego Jektan.
20 A Jektan zrodził Elmodada, Salefa, Asarmota, Jarego,
21 Adorama też, Huzala i Deklę, Hebala też,
22 Abimaela, Sabę, Ofira, Hewilę i Jobaba.
23 Ci wszyscy synowie Jektana.
24 Sem, Arfaksad, Sale ;
25 Heber, Faleg, Ragau ;
26 Serug, Nachor, Tare;
27 Abram, to jest Abraham.

2. POTOMKOWIE ABRAHAMA (1,28-34). Synowie Abrahama (28), Ismaela (29-31), Ketury (32-33) i Izaaka (34).

28 A synowie Abrahama : Izaak i Ismahel.
29 - A te pokolenia ich: Pierworodny Ismahela Nabajot, Cedar, Adbeel, Mabsam, Masma,
30 Duma, Massa, Hadad i Tema,
31 Jetur, Nafis, Kedma. Ci są synowie Ismahela.
32 - A synowie Ketury, nałożnicy Abrahamowej, których porodziła : Zamran, Jeksan, Madan, Madian, Jesbok i Sue. A synowie Jeksana : Saba i Dadan. A synowie Dadana: Assuryci, Latusyci i Laomici.
33 Synowie zaś Madiana: Efa, Efer, Henoch, Abida i Eldaa. Ci wszyscy synowie Ketury.
34- A zrodził Abraham Izaaka, którego synowie byli Ezaw i Izrael.

3. POTOMKOWIE EZAWA (1,35-54). Synowie Ezawa (35-37) i Seira (38-42). Dawni królowie Edomu (43-50). Książęta Edomu (51-54).

35 Synowie Ezawa : Elifaz, Rahuel, Jehus, Ihelom i Kore.
36 Synowie Elifaza : Teman, Omar, Sefi, Gatan, Kenez,
37 Tamna, Amalek. Synowie Rahuela: Nahat, Zara, Samma, Meza.
38 - Synowie Seira : Lotan, Sobal, Sebeon, Ana, Dyson, Eser, Dysan.
39 Synowie Lotana : Hori, Homam. A siostrą Lotana była Tamna.
40 Synowie Sobala: Alian, Manahat, Ebal, Sefi i Onam. Synowie Sebeona: Aja i Ana. Syn Any: Dyson.
41 Synowie Dysona: Hamram, Eseban, Jetran i Charan.
42 Synowie Esera: Balaan, Zawan i Jakan. Synowie Dysana : Hus i Aran.
43 - Ci są królowie, którzy rozkazywali w ziemi Edom, zanim król panował nad synami Izraelowymi: Bale, syn Beora, a imię miasta jego Denaba.
44 A umarł Bale, i królował zamiast niego Jobab, syn Zarego z Bosry.
45 A gdy i Jobab umarł, królował zamiast niego Husam z ziemi Temanitów.
46 Umarł też i Husam, a królował zamiast niego Adad, syn Badada, który poraził Madiana w ziemi Moab; a imię miasta jego Awit.
47 A gdy i Adad umarł, królował po nim Semla z Masreki.
48 Ale i Semla umarł, i królował zamiast niego Saul z Rohobot, które leży nad rzeką.
49 A gdy umarł Saul, królował zamiast niego Balanan, syn Achobora.
50 Ale i ten umarł, i królował zamiast niego Adad, którego miasta imię było Fau, a żonę jego zwano Meetabel, córka Matredy, córki Mezaaba.
51 - Lecz po śmierci Adada zamiast królów zaczęli być w Edomie książęta: książę Tamna, książę Alua, książę Jetet, książę Oolibama, książę Ela,
52 książę Finon, książę Kenez,
53 książę Teman, książę Mabsar, książę Magdiel,
54 książę Hiram ; ci książęta Edomu.

4. DWUNASTU SYNÓW JAKUBA (2,1-2).

2
1 A synowie Izraela: Ruben, Symeon, Lewi, Juda, Issachar i Zabulon, Dan, Józef, 2 Beniamin, Neftali, Gad i Aser.

II. Potomkowie synów Jakubowych.(2,3 - 7,40)
Potomkowie Judy.
1. RODOWÓD POTOMSTWA JUDY (2,3-55). Synowie Judy (3-4), Faresa (5), Zary 6-8); Hesrona (9) przez Rama (10-17), przez Kaleba (18-24), przez Jerameela (25-41). Dwa uzupełnienia potomstwa Kaleba (42-49,50-55).

3 Synowie Judy : Her, Onan i Sela. Ci trzej urodzili się mu z córki Suego, Chananitki. A Her, pierworodny Judy, był zły przed Panem, i zabił go.
4 Lecz Tamar, synowa jego, urodziła mu Faresa i Zarę. A tak wszystkich synów Judy pięciu.
5 - A synowie Faresa : Herron i Hamul.
6 - Synowie też Zary : Zamri, Etan i Eman, Chalchal też, i Dara, razem pięciu.
7 Synowie Charmiego: Achan, który strwożył Izraela i zgrzeszył kradzieżą rzeczy przeklętych.
8 Synowie Etana: Azariasz.
9 - A synowie Hesrona którzy się mu urodzili : Jerameel, Ram i Kalubi. Ale Ram zrodził
10 Aminadaba, a Aminadab zrodził Nahassona, książęcia synów Judy.
11 A Nahasson też zrodził Salmona, z którego poszedł Booz.
12 Booz zaś zrodził Obeda, który też zrodził Izaja.
13 A Izaj zrodził pierworodnego Eliaba, wtórego Abinadaba, trzeciego Simmaę,
14 czwartego Natanaela, piątego Raddaja,
15 szóstego Asoma, siódmego Dawida.
16 Siostrami ich były Sarwia i Abigail. Synowie Sarwii: Abisaj, Joab i Asael, trzej.
17 Abigail zaś urodziła Amasę, którego ojcem był Jeter, Ismahelita.
18 - A Kaleb, syn Hesrona, wziął żonę imieniem Azuba, z której zrodził Jeriota. A synowie jej byli: Jaser, Sobab i Ardon. A gdy umarła Azuba, pojął Kaleb żonę Efratę, która mu urodziła
20 Hura. Hur zaś zrodził Uriego, a Uri zrodził Beseleela.
21 Potem wszedł Hesron do córki Machira, ojca Galaada, i pojął ją, gdy mu było sześćdziesiąt lat, a ta mu urodziła Seguba.
22 Ale i Segub zrodził Jaira, a posiadł dwadzieścia trzy miasta w ziemi Galaad.
23 I wziął Gessur i Aram, miasteczka Jaira, i Kanat i wsi jego, sześćdziesiąt miast. Wszyscy ci byli synami Machira, ojca Galaada.
24 A gdy umarł Hesron, wszedł Kaleb do Efraty. Miał też Hesron żonę Abię, która mu urodziła Ashura, ojca Tekui
25. - A Jerameelowi, pierworodnemu Hesrona, narodzili się synowie : pierworodny Ram, Buna, Aram, Asom i Achia.
26 Pojął też Jerameel drugą żonę imieniem Atarę, która była matką Onama.
27 Ale i synowie Rama, pierworodnego Jerameela, byli : Moos, Jamin i Achar.
28 A Onam miał synów: Semeja i Jadę. A synowie Semeja: Nadab i Abisur.
29 A imię żony Abisura, Abihail, która mu urodziła Ahobbana i Molida.
30 A synowie Nadaba byli : Saled i Apfaim ; lecz Saled umarł bez dziatek.
31 A synem Abfaima był Jesy, Jesy zaś zrodził Sesana, a Sesan zrodził Oholaja.
32 A synowie Jady, brata Semeja : Jeter i Jonatan ; lecz i Jeter umarł bez synów.
33 A Jonatan zrodził Faleta i Zizę. Ci byli synowie Jerameela.
34 A Sesan nie miał synów, ale córki i służebnika Egipejanina, imieniem Jeraa.
35 I dał mu córkę swą za żonę, która mu urodziła Eteja.
36 A Etej zrodził Natana, a Natan zrodził
37 Zabada, Zabad też zrodził Oflala, a Oflal zrodził Obeda,
38 Obed zrodził Jehu, Jehu zrodził Azariasza,
39 Azariasz zrodził Hellesa, a Helles zrodził Elasę,
40 Elasa zrodził Sisamoja, Sisamoj zrodził Selluma,
41 Sellum zrodził Ikamię, Ikamia zrodził Elisamę.
42 A synowie Kaleba, brata Jerameela :pierworodny Mesa, ten jest ojciec Zifu, i synowie Maresy, ojca Hebronu.
43 A synowie Hebronu : Kore, Tafua, Rekem i Samma.
44 A Samma zrodził Rahama, ojca Jerkaama, a Rekem zrodził Sammaja.
45 Syn Sammaja Maon, a Maon ojciec Betsuru.
46 A Efa, nałożnica Kaleba, urodziła Harana, Mosę i Gezeza. A Haran zrodził Gezeza.
47 A synowie Jahaddaja : Regom, Joatan, Gesan, Falet, Efa i Saaf.
48 Nałożnica Kalebowa Maacha, urodziła Sabera i Taranę.
49 A Saaf, ojciec Madmeny, zrodził Suę, ojca Machbeny i ojca Gabaa. A córka Kalebowa była Achsa.
50 Ci byli synowie Kaleba, syna Hura, pierworodnego Efraty: Sobal, ojciec Kariatiarimu,
51 Salma, ojciec Betlejemu, Harif, ojciec Bedgaderu.
52 A byli synowie Sobala, ojca Kariatiarimu, który oglądał połowę odpoczynków.
53 A z rodu Kariatiarimu Jetrejowie, Afutejowie, Sematejowie i Maserejowie. Z tych wyszli Saraici i Estaolici. Synowie Salmy :
54 Betlejem i Netofati, korony domu Joabowego, i połowa odpoczynku Saraja. 55 Rodziny też pisarzów, mieszkających w Jabes, Śpiewający i Brzmiący, i w namiotach mieszkający. Ci są Kenijezycy, którzy poszli do Ciepła ojca domu Rechaba.

2. POTOMSTWO DAWIDA (3,1-24). Synowie Dawida urodzeni w Hebronie (1-4) i w Jeruzalem (5-9). Od Salomona do Jozjasza (10-14). Od Jozjasza do Sedecjasza (15-16) i Zorobabela ( 17-19a). Potomstwo Zorobabela (19b-24).

3
1 A Dawid miał tych synów, którzy mu się urodzili w Hebronie: pierworodnego Amnona z Achinoam, Jezrahelitki, wtórego Daniela z Abgail, Karmelitki,
2 trzeciego Absaloma, syna Maachy, córki Tolmaja, króla Gessur, czwartego Adoniasa, syna Aggity,
3 piątego Safatiasa z Abitali, szóstego Jetrahama z Egli, żony swojej
4. A tak sześciu mu się urodziło w Hebronie, gdzie królował siedem lat i sześć miesięcy. A trzydzieści i trzy lata królował w Jeruzalem.
5 A w Jeruzalem urodzili mu się synowie : Simmaa, Sobab, Natan i Salomon, czterej z Betsabee, córki Ammiela;
6 Jebaar też, Elisama,
7 Elifalet, Noge, Nefeg, Jafia,
8 Elisama, Eliada i Elifelet, dziewięciu.
9 To są wszyscy synowie Dawidowi, oprócz synów nałożnic ; a mieli siostrę Tamar.
10 - A synem Salomona był Roboam, którego syn Abia zrodził Asę. Z tego też zrodził się Jozafat,
11 ojciec Jorama, a Joram zrodził Ochozjasza, z którego poszedł Joas.
12 A tego syn Amazjasz zrodził Azariasza. A Joatan, syn Azariasza, zrodził Achaza,
13 ojca Ezechiasza, z którego urodził się Manasses.
14 Ale i Manasses zrodził Amona, ojca Jozjasza.
15 - A synowie Jozjasza byli: pierworodny Johanan, wtóry Joakim, trzeci Sedecjasz, czwarty Sellum.
16 Z Joakima urodził się Jechoniasz i Sedecjasz.
17 Synami Jechoniasza byli:
18 Asir, Salatiel, Melchiram, Fadaja, Senneser, Jekemia, Sama i Nadabia.
19 Z Fadajasza poszli Zorobabel i Semej. - Zorobabel zrodził Mosollama, Hananiasza i Salomitę, siostrę ich, Hasabę też,
20 Ohola, Barachiasza, Hasadiasza i Josabheseda, pięciu.
21 A syn Hsnaniasza: Faltias, ojciec Jesejasza, którego synem był Rafaja. Tego tez syn Arnan, z którego poszedł Obdia, którego synem był Secheniasz
22. Syn Secheniasza, Semeja, którego synami byli Hattus, Jegaal, Baria, Naaria i Safat, liczbą sześciu.
23 Synowie Naariasza : Elioenaj, Ezechiasz i Ezrikam, trzej
24. Synowie Elioenaja: Oduja, Eliasub, Feleja, Akkub, Johanan, Dalaja i Anani, siedmiu.

3. JESZCZE O RODOWODZIE JUDY (4,1-23). Potomkowie Judy (1), Sobala (2), E1ama (3-4), Assura (5-7), Kosa (8-10), Kaleba (11-12), Keneza (13-15), Jaleela (16), Ezry (17-18), żony Odaji (19), Symona (20) i Seli (21-23).

4
1 Synowie Judy: Fares, Hesron, Charmi, Hur i Sobal.
2 - A Raja, syn Sobala, zrodził Jahata, z którego poszli Ahumaj i Laad. Te są pokolenia Saratytów.
3 - To też pokolenie Etama: Jezrahel, Jesema i Jedebos. A imię siostry ich Asalelfuni.
4 A Fanuel, ojciec Gedoru, i Ezer, ojciec Hosy: to są synowie Hura, pierworodnego Efraty, ojca Betlejemu.
5 - Assur zaś, ojciec Tekui, miał dwie żony, Halaę i Naarę.
6 I urodziła mu Naara Oozanla, Hefera, Temaniego i Ahastarego; to są synowie Naary.
7 A synami Halai: Seret, Isaar, i Etnan.
8 - Kos zaś zrodził Anoba i Sobobę, i ród Aharchela, syna Aruma.
9 Lecz Jabes był sławniejszy od braci swych, a matka jego dała mu imię Jabes mówiąc: “Iżem go w boleści porodziła."
10 I wzywał Jabes Boga izraelskiego mówiąc: “Żebyś błogosławiąc błogosławił mi i rozszerzył granice moje, a ręka twoja była ze mną, i byś uczynił, żeby mię zło nie zmogło." I dał Bóg, o co prosił.
11 - A Kaleb, brat Suego, zrodził Machira, który był ojcem Estona.
12 Eston zaś zrodził Betrafę, Fessego i Tehinnę, ojca miasta Naas; ci są mężowie Recha.
13 - A synowie Keneza : Otoniel i Saraja. Synowie Otoniela: Hatot i Maonati.
14 Maonati zrodził Ofrę, a Saraja zrodził Joaba, ojca Doliny rzemieślników; bo tam rzemieślnicy byli.
15 A synowie Kaleba, syna Jefonego : Hir, Ela i Nahaln. Synowie też Eli: Kenez.
16-A synowie Jaleleela : Zif i Zifa, Tiria 16 i Asrael.
17 A synowie Ezry: Jeter, Mered, Efer i Jalon; i zrodził Marię, Sammaja i Jesbę, ojca Estamo.
18 Żona też jego Judaja urodziła Jareda, ojca Gedoru, Hebera, ojca Socho, i Ikutiela, ojca Zanoe ; i to są synowie Betii, córki Faraonowej, którą pojął Mered.
19 A synowie żony Odaji, siostry Nahama, ojca Cejli: Garmi i Estamo, który był z Machati.
20 Synowie też Symona: Amnon i Rinna, syn Hanana, i Tilon. A synowie Jesego : Zohet i Benzohet.
21 - Synowie Seli, syna Judy : Her, ojciec Lechy, i Laada, ojciec Maresy, i rody domu robiących około bisioru w Domu przysięgi.
22 I który zatrzymał słońce, i mężowie Kłamstwa, i Bezpieczny i Rozpalający, którzy byli książętami w Moabie, i którzy się wrócili do Lahem. A to słowa stare.
23 Ci są garncarze, mieszkający w sadach i między płotami, przy królu, około robót jego, i mieszkali tam.

Potomkowie Symeona, Rubena, Gada,Manassesa.
1. POTOMSTWO SYMEONA (4,24-43). Synowie Symeona (24-27), ich miasta (28-33).Inni potomkowie Symeona (34-38) ; ich osiedlenie się w ziemi Gador (39-41). Potomkowie, mieszkający na górze Seir (42-43).

24 Synowie Symeona: Namuel i Jamin, Jarib, Zara, Saul.
26 Sellum, syn jego, Mapsam, syn jego, Masma, syn jego. Synowie Masmy :
26 Hamuel, syn jego, Zachur, syn jego, Semej, syn jego.
27 Synów Semeja szesnastu, a córek sześć; ale bracia jego nie mieli synów wielu, a wszystek ród nie mógł dorównać liczbą synom Judy.-
28 A mieszkali w Bersabee, Molada i Hasarsuhal,
29 w Bala, w Asom, w Tolad,
30 w Batuel, w Horma,
31 w Siceleg, w Betmarchabot, w Hasarsusim, w Betberaj i w Saarim. Te były miasta ich aż do króla Dawida.
32 Wsie też ich : Etam i Aen, Remmon, Tochen i Asan, miast pięć.
33 I wszystkie wioski ich około tych miast aż do Baal; to jest mieszkanie ich i rozdział posiadłości.
34 - Mosobab też i Jemlech, i Josa, syn Amazjasza,
35 Joel i Jehu, syn Josabiasza, syna Sarajasza, syna Asjela, Elioenaj, Jakoba, Isuhaja,
36 Asaja, Adiel, Ismiel i Banaja
37. Ziza też, syn Sefeja, syna Allona, syna Ideji, syna Semrego, syna Samaji.
38 Ci są wymienieni książęta w rodach swych, i w domu powinowactw swoich wielce się rozmnożyli.
39 - I ruszyli się, aby wejść do Gador, aż na wschód doliny, i żeby szukać paszy dla trzód swoich.
I znaleźli pasze obfite i bardzo dobre, i ziemię szeroką, spokojną i urodzajną, w której pierwej mieszkali przynależni do rodu Chama.
41 Ci tedy, których wyżej opisaliśmy po imieniu, przyszli za czasu Ezechiasza, króla judzkiego, i porazili namioty ich i mieszkańców, których tam znaleźli, i wygładzili ich aż do dnia dzisiejszego, i zamieszkali zamiast nich, ponieważ tamże bardzo obfite pasze znaleźli.
42 - Z synów też Symeona poszło na górę Seir mężów pięciuset, mając za książąt Faltiasza i Naariasza, i Rafajasza, i Oziela, synów Jesego.
43 I wybili resztki Amalekitów, które były zdołały ujść i zamieszkali tam zamiast nich, aż podziś dzień.

2. POTOMSTWO RUBENA, GADA I MANASSESA (5,1-26). Ruben i jego synowie (1-3); potomstwo Joela (4-10). Potomstwo Gada (11-17). Walki synów Rubena, Gadai Manassesa (18-22). Rody połowy pokolenia Manassesa (23-24). Grzechy i wygnanie trzech pokoleń (25-26).

5
1 Synowie też Rubena, pierworodnego syna Izraelowego (ten bowiem był pierworodnym jego, ale gdy zgwałcił łoże ojca swego, dano jego pierworodztwo synom Józefa, syna Izraelowego, a jego nie poczytano za pierworodnego.
2 Lecz Juda, który był najmocniejszy między braćmi swymi, z plemienia jego książęta się rodzili; ale pierworodztwo było przyczytane Józefowi.
3 Synowie też Rubena, pierworodnego Izraelowego : Enoch i Fallu, Esron i Charmi.
4 Synowie Joela : Samia, syn jego, Gog, syn jego,
5 Semej, syn jego, Micha, syn jego,
6 Reja, syn jego, Baal, syn jego, Beera, syn jego, którego wziął w niewolę Teglat Falnasar, król asyryjski, a był książęciem w pokoleniu Rubena.
7 A bracia jego i wszystek ród jego, gdy ich liczono według familii ich, mieli książąt Jehiela i Zachariasza.
8 A Bala, syn Azaza, syna Sammy, syna Joela, ten mieszkał w Aroerze aż do Nebo i Beelmeon.
9 Ku wschodniej też stronie mieszkał aż do wejścia w puszczę i do rzeki Eufrat, bo wielką liczbę bydła mieli w ziemi Galaad.
10 A za czasów Saula walczyli z Agarejezykami i pobili ich, i mieszkali zamiast nich w ich przybytkach, w tej całej stronie, która leży na wschód od Galaadu.
11 A synowie Gada mieszkali naprzeciwko nich w ziemi Basan aż do Selchy.
12 Joel na przodzie, Safan drugi, a Janaj i Safat w Basanie.
13 A bracia ich według domów rodów ich : Michael, Mosollam, Sebe, Joraj, Jacham, Zie i Heber, siedmiu.
14 To byli synowie Abihaila, syna Hurego, syna Jary, syna Galaada, syna Michaela, syna Jesesego, syna Jedda, syna Buza.
15 Bracia też syna Abdiela, syna Guniego, książę domu w rodzinach ich.
16 I mieszkali w Galaadzie i w Basanie i w miasteczkach jego, i we wszystkich przedmieściach Saronu, aż do granic.
17 Ci wszyscy byli policzeni za dni Joatana, króla judzkiego, i za dni Jeroboama, króla izraelskiego.
l8 Synowie Rubena i Gada, i pół pokolenia Manassesa, mężowie wojownicy, noszący tarcze i miecze, i ciągnący łuk, i wyćwiczeni ku bojowi, czterdzieści cztery tysiące siedmiuset sześćdziesięciu wychodzących do bitwy.
19 Wiedli wojnę przeciw Agarejezykom, a Iturejezycy i Nafis, i Nodab dali im pomoc;
20 i dostali się w ich ręce Agarejezycy i wszyscy, którzy z nimi byli; bo gdy się potykali, wzywali Boga, i wysłuchał ich, przeto iż wierzyli weń.
21 I pobrali wszystko, co mieli, wielbłądów pięćdziesiąt tysięcy, owiec dwieście pięćdziesiąt tysięcy, osłów dwa tysiące, i dusz ludzkich sto tysięcy.
22 Wiele też rannych poległo, bo była to wojna Pańska. I mieszkali na miejscu ich aż do przesiedlenia.
23 Synowie też połowy pokolenia Manassesa posiedli ziemię od granic Basanu aż do Baal, Hermon i Sanir, i góry Hermon, bo była ich wielka liczba.
24 I ci byli książęta domu rodu ich : Efer, Jesi, Eliel, Ezriel, Jeremia, Odoja, i Jediel, mężowie bardzo mocni i możni, i sławni wodzowie w swoich rodzinach.
25 A opuścili Boga ojców swych i cudzołożyli z bogami ludzi ziemi, których Bóg wytracił przed nimi.
26 I pobudził Bóg Izraelów ducha Fula, króla asyryjskiego, i ducha Teglat Falnasara, króla Assuru, i przesiedlił Rubena i Gada i pół pokolenia Manassesa, i zaprowadził ich do Laheli i do Haboru, i do Ary, i rzeki Gozan, aż do dnia tego.

Potomkowie Lewiego.
1. POTOMSTWO AARONA (6,1-15). Rodowód Aarona (1-3a), jego synowie (3b). Od Eleazara aż do Josedeka w czasie wygnania (4-15).

6
1 Synowie Lewiego: Gerson, Kaat i Merari.
2 Synowie Kaata: Amram, Isaar, Hebron i Ozjel.
3 Synowie Amrama: Aaron, Mojżesz i Maria.Synowie Aarona: Nadab i Abiu, Eleazar i Itamar.
4 - Eleazar zrodził Fineesa, a Finees zrodził Abisuego,
5 Abisue zaś zrodził Bokcjego, a Bokci zrodził Ozjego.
6 Ozi zrodził Zarajasza, a Zarajasz zrodził Merajota.
7 Merajot zaś zrodził Amariasza, Amariasz zrodził Achitoba.
8 Achitob zrodził Sadoka, a Sadok zrodził Achimaasa.
9 Achimaas zrodził Azariasza, Azariasz zrodził Johanana,
10 Johanan zrodził Azariasza : ten to jest, który sprawował urząd kapłański w domu, który zbudował Salomon w Jeruzalem.
11 A Azariasz zrodził Amariasza, a Amariasz zrodził Achitoba,
12 Achitob zrodził Sadoka, a Sadok zrodził Selluma.
13 Sellum zrodził Helkiasza, a Helkiasz zrodził Azariasza.
14 Azariasz zrodził Sarajasza, a Sarajasz zrodził Josedeka.
15 Josedek zaś wyszedł, kiedy Pan przeniósł Judę i Jeruzalem przez ręce Nabuchodonozora.

2. INNI POTOMKOWIE LEWIEGO (6, 16-30). Synowie Lewiego i ich pierwsi potom kowie (16-19a). Potomkowie Gersona (19b-21), Kaata (22-28), Merariego (29-30).

16 Synami tedy Lewiego byli Gerson, Kaat i Merari.
17A te imiona synów Gersona: Lobni i Semej.
18 Synowie Kaata: Amram, Isaar, Hebron i Ozjel.
19 Synowie Merariego: Moholi i Musy. - A te są rody Lewiego według domów ich.
20 Gerson, Lobni, syn jego, Jahat, syn jego, Zamma,
21 syn jego, Joah, syn jego, Addo, syn jego, Zara, syn jego, Jetraj, syn jego.
22 - Synowie Kaata: Aminadab, syn jego, Kore, syn jego, Asir,
23 syn jego, Elkana, syn jego, Abiasaf, syn jego, Asir, syn jego, Tahat, syn jego,
24 Uriel, syn jego, Ozjasz, syn jego, Saul, syn jego.
25 Synowie Elkana : Amasaj, Achimot i E1kana.
26 Synowie Elkana : Sofaj, syn jego, Nahat, syn jego,
27 Eliab, syn jego, Jeroham, syn jego, Elkana, syn jego.
28 Synowie Samuela : pierworodny Wasseni i Abia.
29 - A synowie Merariego : Moholi, Lobni, syn jego, Semej,
30 syn jego, Oza, syn jego, Sammaa, syn jego. Haggia, syn jego, Asaja, syn jego.

3. ŚPIEWACY USTANOWIENI PRZEZ DAWIDA (6,31-49). Ich zadanie (31-32). Kaatyci (33-38). Gersonici (39-43), Meraryci (44-47). Różne zajęcia Lewitów (48-49).

31 Ci są, których ustanowił Dawid nad śpiewakami domu Pańskiego, od tego czasu, gdy skrzynia była tam postawiona.
32 I służyli przed przybytkiem świadectwa śpiewając, dopóki Salomon nie zbudował domu Pańskiego w Jeruzalem; a stali według rzędu swego na służbie.
33 - Ci zaś są, którzy posługiwali z synami swoimi: z synów Kaata Heman, śpiewak, syn Joela, syna Samuelowego,
34 syna Elkany, syna Jerohama, syna Eliela, syna Tohu, syna Sufa,
35 syna Elkany, syna Mahata,
36 syna Amasaja, syna Elkany, syna Johela, syna Azariasza, syna Sofoniasza,
37 syna Tahata, syna Asira, syna Abiasafa,
38 syna Korego, syna Isaara, syna Kaata, syna Lewiego, syna Izraela.
39 - Bratem jego Asaf, który stał po jego prawicy. Asaf, syn Barachiasza, syna Samai, syna Michaela,
40 syna Basaja, syna Melchiasza,
41 syna Atanaja, syna Zary, syna Adajasza,
42 syna Etana, syna Zammy, syna Semeja,
43 syna Jeta, syna Gersona, syna Lewiego.-
44 A synowie Merariego, bracia ich, po lewej stronie: Etan, syn Kusjego, syna Abdiego,
45 syna Malocha, syna Hasabiasza, syna Amasjasza, syna Helkiasza, syna Amasaja,
46 syna Boniego, syna Somera,
47 syna Moholiego, syna Musego, syna Merariego, syna Lewiego.
48 - Bracia też ich Lewici, którzy postawieni byli do wszelakiej służby przybytku domu Pańskiego.
49 Aaron zaś i synowie jego palili kadzidło na ołtarzu całopalenia i na ołtarzu kadzenia, ku wszystkiej po słudze świętego świętych, i żeby się modlili za Izraela, wedle wszystkiego, co rozkazał Mojżesz, sługa Boży.

4. INNI POTOMKOWIE AARONA (6,50-53).

50 Ci są zaś synowie Aarona : Eleazar, syn jego, Finees, syn jego, Abisue,
51 syn jego, Bokci, syn jego, Ozi, syn jego, Zarahia,
52 syn jego, Merajot, syn jego, Amariasz, syn jego, Achitob, syn jego,
53 Sadok, syn jego, Achimaas, syn jego.

5. MIASTA LEWITÓW (6,54-81). Miasta Aaronitów (54-60). Pogląd ogólny na miasta zamieszkane przez Lewitów (61-65). Miasta Kaatytów (66-70), Gersonitów (71-76), Merarytów (77-81).

54 A te są mieszkania ich po wsiach i granicach, to jest synów Aaronowych, według rodów Kaatytów, bo losem im się dostały.
55I tak dano im Hebron w ziemi judzkiej i przedmieścia jego wokoło.
56 A pola miejskie i wsie dano Kalebowi, synowi Jefonego.
57 A synom Aaronowym dano miasta na ucieczkę : Hebron i Lobnę i przedmieścia jej,
58 Jeter też i Estemo z przedmieściami ich.
59Asan też i Betsames i przedmieścia ich.
60 A z pokolenia Beniamina : Gabee i przedmieścia jego, i Almatę z przedmieściami jej, i Anatot z przedmieściami jego, wszystkich miast trzynaście według rodów ich.
61 - A drugim synom Kaata z rodu jego dano od połowy pokolenia Manassesa w posiadanie miast dziesięć
62 A synom Gersona według rodów ich od pokolenia Issachara i pokolenia Asera, i od pokolenia Neftalego, i od pokolenia Manassesa w Basanie miast trzynaście.
63 Synom zaś Merariego według rodów ich od pokołenia Rubena i od pokolenia Gada, i od pokolenia Zabulona, dano losem miast dwanaście.
64 Dali też synowie Izraelowi Lewitom miasta i przedmieścia ich ;
65 a dali losem z pokolenia synów Judy i z pokolenia synów Symeona, i z pokolenia synów Beniamina te miasta, które nazwali imionami ich ;
66 i tym, którzy byli z rodu synów Kaata, i były miasta w granicach ich od pokolenia Efraima.
67 A tak dali im miasta do ucieczki, Sychem z przedmieściami jego w górach Efraim i Gazer z przedmieściami jego,
68 Jekmaę też z przedmieściami jej, i Bethoron także,
69 nadto Helon z przedmieściami jego, i Getremmon tymże sposobem.
70 A od połowy pokolezlla Manassesa : Aner i przedmieścia jego, Balaam i przedmieścia jego, to jest tym, którzy zostawali z rodu synów Kaata.
71 - A synom Gersona od rodu połowy pokolenia Manassesa: Gaulon w Basanie i przedmieścia jego, i Astarot z przedmieściami jego.
72 Z pokolenia Issachara : Cedes i przedmieścia jego, i Daberet z przedmieściami jego,
73 Ramot też i przedmieścia jego, i Anem z przedmieściami jego.
74 A od pokolenia Asera : Masal z przedmieściami jego i Abdon podobnie,
75Hukak też z przedmieściami jego, i Rohob z przedmieścianú jego.
76 A od pokolenia Neftalego: Cedes w Galilei i przedmieścia jego, Hamon z przedmieściami jego, i Kariataim i przedmieścia jego.
77 - A pozostałym synom Merariego : z pokolenia Zabulona Remmono i przedmieścia jego, i Tabor z przedmieściami jego.
78 Za Jordanem też naprzeciw Jerycha na wschód od Jordanu od pokolenia Rubena: Bosor w pustyni z przedmieściami jego i Jassę z przedmieściami jej,
70 Kademot też i przedmieścia jego, i Mefaat z przedmieściami jego.
80 Nadto i od pokolenia Gada : Ramot w Galaadzie i przedmieścia jego, i Manaim z przedmieściami jego,
81 ale i Hesebon z przedmieściami jego, i Jezer z przedmieściami jego.

Potomkowie Issachara, Beniamina, Neftalego, Manassesa, Efrazma i Asera.
1. POTOMKOWIE ISSACHARA (7,1-5).

7
1 A synowie Issachara: Tola i Fua, Jasub i Simeron, czterej. Synowie Toli :
2 Ozi, Rafaja, Jeriel, Jemaj, Jebsem i Samuel, przedniejsi wedle domów rodzin swoich. Z rodu Toli mężów walecznych naliczono za dni Dawidowych dwadzieścia dwa tysiące sześciuset.
3 Synowie Ozjego: Izrahia, z którego poszli Michael, Obadia, Joel i Jesja, pięciu, wszyscy książęta.
4 A z nilni według domów i narodów ich, mężów bardzo mocnych, przepasanych na wojnę, trzydzieści sześć tysięcy ; bo mieli wiele żon i synów.
5 Braci też ich według wszystkich rodzin Issachara mocnych do bitwy naliczono osiemdziesiąt siedem ty sięcy.

2. POTOMKOWIE BENIAMINA (7,6-12).

6 Synowie Beniamina: Bela, Bechor i Jadihel, trzej.
7 Synowie Beli : Esbon, Ozi, Ozjel, Jerimot i Uraj, pięciu książąt domów i do boju bardzo mocnych, a poczet ich dwadzieścia dwa tysiące trzydziestu czterech.
8 A synowie Bechora: Zamira, Joas, Eliezer, Elioenaj, Amri, Jerimot, Abia, Anatot i Almat; ci wszyscy byli synami Bechora.
9 A naliczono wedle domów ich z książąt rodów ich, na wojnę bardzo mocnych, dwadzieścia tysięcy dwustu.
10 A synowie Jadihela : Balan, a synowie Balana : Jehus, Beniamin, Aod, Chanana, Zetan, Tarsis i Ahisahar ;
11 ci wszyscy byli synami Jadihela, książęta rodów swych, mężowie bardzo mocni, siedemnaście tysięcy dwustu wychodzących na wojnę.
12 Sefam też i Hafam, synowie Hira, i Hasim, synowie Ahera.

3. POTOMKOWIE NEFTALEGO (7,13).

13 A synowie Neftalego : Jasjel, Guni, Jeser i Sellum, synowie Bali.

4. POTOMKOWIE MANASSESA (7,14-19).

14 A syn Manassesa : Esriel; a nałożnica jego Syryjka urodziła Machira, ojca Galaada.
15 Machir zaś wziął żony synom swym Hafimowi i Safanowi, a miał siostrę imieniem Maachę: imię zaś wtórego Salfaad, i urodziły się córki Salfaadowi.
16 I porodziła Maacha, żona Maclura, syna i dała mu imię Fares; a imię brata jego Sares, a synowie jego : Ulam i Recen.
17 A syn Ulama : Badan. Ci są synowie Galaada, syna Machira, syna Manassesa. 18 A siostra jego, Królowa, urodziła Męża pięknego i Abiezera, i Moholę.
19 A byli synowie Semidy : Ahin, Sechem, Lecy i Anjam.

5. POTOMKOWIE EFRAIMA I ICH MIASTA (7,20-29).

20 A synowie Efraima : Sutala, Bared, syn jego, Tahat, syn jego, Elada, syn jego, Tahat, syn jego; tego syn Zabad, a tego syn Sutala,
21 a tego syn Ezer i Elad. Pobili ich mężowie Get, tubylcy, ponieważ wtargnęli, aby najechać majętności ich.
22 Przetoż Efraim, ojciec ich, płakał przez wiele dni, i przychodzili bracia jego, aby go pocieszać.
23 I wszedł do żony swej, która poczęła i porodziła syna, i dał mu imię Beria, przeto że się urodził w utrapieniu domu jego.
24 A córka jego była Sara, która zbudowała Bethoron niższy i wyższy, i Ozensara.
25 A synem jego był Rafa i Resef, i Tale, z którego poszedł Taan,
26 który zrodził Laadana ; tego też syn Ammiud, który zrodził Elisamę,
27 z którego poszedł Nun, który miał syna Jozuego.
28 A posiadłością ich i mieszkaniem było Betel z córkami swymi, a na wschód Noran, a na zachód Gazer i córki jego, aż do Gazy z córkami jej ;
29 a koło synów Manassesa, Betsan, i córki jego, Tanach i córki jego, Mageddo i córki jego, Dor i córki jego; w tych mieszkali synowie Józefa, syna Izraela.

6.POTOMKOWIE ASERA (7,30-40).

30 Synowie Asera : Jemna, Jesua, Jessuj i Baria, i Sara, siostra ich.
31 A synowie Barii : Heber i Melchiel ; ten jest ojcem Barsaita.
32 A Heber zrodził Jeflata, Somora i Hotama, i Suaę, siostrę ich.
33 Synowie Jeflata: Fosech, Chamaal i Asot; ci byli synami Jeflata.
34 A synowie Somora: Ahi, Roaga, Haba i Aram.
35 A synowie Helema, brata jego : Sufa, Jemna,
36 Selles i Amal. Synowie Sufy: Sue, Harnafer,
37 Sual, Beri i Jamra, Bosor, Hod, Samma, Salusa, Jetran i Bera.
38 Synowie Jetera, Jefone, Fasfa i Ara.
39 A synowi Olli : Aree, Haniel i Resja.
40 Ci wszyscy synowie Asera, książęta rodów, wybrani i najmocniejsi wodzowie wodzów ; a liczba ich do boju sposobnych była dwadzieścia sześć tysięcy.

III. Mieszkańcy Jerozolimy.
l. RÓŻNE SZCZEGÓŁY Z RODOWODU POKOLENIA BENIAMINA (8,t-12). Synowie Beniamina (1-2), Balego (3-5), Achoda (6-7), Saharaima (8-12).

8
1 A Beniamin zrodził Balego, pierworodnego swego, Asbela drugiego, Aherę trzeciego, Nohaę czwartego i Rafę piątego. - A synami Balego byli: Addar, Bera, i Abiud,
4 Abisue też i Naaman, Ahoe,
5 Gera, Sefufan i Huram.
6 Ci są synowie Achoda, książęta rodów, mieszkających w Gabaa, którzy przeniesieni zostali do Manachat.
7 Naaman, Achia i Gera; ten ich przeprowadził, i zrodził Ozę i Ahiuda.-
8 Lecz Saharain1 zrodził w krainie Moabskiej, odprawiwszy Husimę i Barę, żony swe.
9 A zrodził z Hodes, żony swej, Jobaba, Sebię, Mosę, Molchoma,
10 Jehusa, Sechię i Marmę. Ci są synowie jego, książęta w domach swoich.
11 A z Husimy zrodził Ahitoba i Elfaala.
12 A synami Elfaala byli Heber, Misaam i Samad ; ten zbudował Ono i Lod i córki jego.

2. BENIAMINICI MIESZKAJĄCY W JEROZOLIMIE (8,13-40). Naczelnicy rodów mieszkający w Jerozolimie (13-28). Ród Saula (29-40).

13 Baria zaś i Sama byli książętami rodów mieszkających w Ajalonie, ci wygnali mieszkańców Get.
14 I Ahio, Sesak, Jerimot,
15 Zabadia, Arod, Heder, Michael też,
16 Jesfa i Joha, synowie Barii,
17 Zabadia, Mossolam, Hezeki, Heber, Jesamari,
18 Jezlia, i Joab,
19 synowie Elfaala ; Jakim, Zechri, Zabdi,
20 Elioenaj, Seletaj, Eliel, Adaja,
21 Baraja i Samarat, synowie Semeja.
22 Jesfam, Heber, Eliel, Abdon,
23 Zecheri, Hanan,
24 Hanania, Elam, Anatotia,
25 Jefdaja i Fanuel, synowie Sesaka;
26 Samsari, Sohoria, Otolia, Jersia,
27 Elia i Zechri, synowie Jerohama.
28 Ci są patriarchowie i książęta rodów, którzy mieszkali w Jeruzalem.
29 A w Gabaonie mieszkali Abigabaon, a imię żony jego Maacha,
30 a syn jego pierworodny Abdon, Sur, Cis, Baal, Nadab,
31 Gedor też i Ahio, Zacher i Macelot.
32 A Macelot zrodził Samaę ; i mieszkali naprzeciwko braci swoich w Jeruzalem z braćmi swymi.
33 Ner zaś zrodził Cisa, a Cis zrodził Saula ; Saul zaś zrodził Jonata i Melchisuę, Abinadaba i Esbaala.
34 A synem Jonaty był Meribaal, a Meribaal zrodził Michę.
35 Synowie Michy: Fiton, Melech, Taraa i Ahaz.
36 A Ahaz 36 zrodził Joadę, a Joada zrodził Alamata, Azmota i Zamriego ; Zamri zaś zrodził Mosę,
37 a Mosa zrodził Banaę, którego synem był Rafa, z którego poszedł Elasa, który zrodził Asela.
38 A Asel miał sześciu synów tych imion ; Ezrikam, Bokru, Ismahel; Saria, Obdia i Hanan; ci wszyscy byli synami Asela.
39 A synowie Eseka, brata jego : Ulam pierworodny, a Jehus drugi, a Elifalet trzeci.
40 A byli synowie Ulama mężami bardzo mocnymi i naciągającymi łuk wielką mocą ; i mieli wielu synów i wnuków, aż do stu pięćdziesięciu. Ci wszyscy byli synami Beniamina.

3. MIESZKAŃCY JEROZOLIMY (9,1-34). Rzut oka ogólny (9,1-3). Judejczycy (4-6). Beniaminici (7-9). Kapłani (10-13). Lewici (14-16); w szczególności odźwierni (17-27). Inni Lewici, kapłani i śpiewacy (28-34).

9
1 Wszystek tedy lud izraelski został policzony, a poczet ich zapisany jest w księdze królów izraelskich i judzkich ; a byli przeniesieni do Babilonu dla przestępstwa swego. Lecz ci, którzy pierwsi mieszkali w posiadłościach i miastach swoich, byli to : Izrael, kapłani, Lewici i Natynejczycy.
3 W Jeruzalemí mieszkali z synów Judy i z synów Beniamina, z synów też Efraima i Manassesa :
4 Otej, syn Amiuda, syn Amriego, syna Omraja, syna Bonniego, z synów Faresa, syna Judy.
5 A z Siloni: Asaja pierworodny i synowie jego.
6 A z synów Zary : Jehuel i bracia ich, sześciuset dziewięćdziesięciu.
7 - A z synów Beniamina : Salo, syn Mosollama, syna Oduji,
8 syna Asany, i Jobania, syn Jerohama, i Ela, syn Ozjego, syna Mochoriego, i Mosollan1, syn Safatiasza, syna Rahuela,
9 syna Jebaniasza, i bracia ich według domów ich dziewięciuset pięćdziesięciu sześciu. Ci wszyscy byli książętami rodów wedle domów ojców swych.
10 Z kapłanów zaś: Jedaja, Jojarib i Jachin,
11 Azariasz też, syn Helkiasza, syna Mosoliama, syna Sadoka, syna Marajota, syna Achitoba, kapłan wielki domu Bożego.
12 A Adajas, syn Jerohama, syna Fassura, syna Melchiasza ; i Maasaj, syn Adiela, syna Jezry, syna Mosollama, syna Mosollamita, syna Emmera ;
13 bracia też ich, książęta wedle domów ich: tysiąc siedmiuset sześćdziesięciu, bardzo mocnych siłą ku sprawowaniu dzieła posługi w domu Bożym.
14 A z Lewitów: Semeja, syn Hassuba, syna Ezrikama, syna Hasebii, z synów Merariego;
15 Bakbakar też, cieśla, i Galal, i Matania, syn Michy, syna Zechriego,
16 syna Asafa ; i Obdia, syn Semejasza, syna Galala, syna Idituna ; i Barachia, syn Asy, syna Elkany, który mieszkał w sieniach Netofati.
17 - A odźwierni : Sellum, Akkub, Teln1on, Ahimam i brat ich
18 Sellum, przedniejszy, aż do owego czasu w bramie królewskiej ku wschodowi czuwali na przemiany z synów Lewiego.
19 A Sellum, syn Korego, syna Abiasafa, syna Korego, z braćmi swymi i z domem ojca swe go, ci to są Koryci nad sprawą służby, stróże przedsionków przybytku ; a rodziny ich na przemiany strzegły wejścia do obozu Pańskiego.
20 A Finees, syn Eleazara, był książęciem ich przed Panem.
21Zachariasz zaś, syn Mosollamii, był odźwiernym drzwi przybytku świadectwa.
22 Ci wszyscy byli wybrani na odźwiernych u drzwi, dwustu dwunastu, i popisani we wsiach własnych ; ustanowili ich Dawid i Samuel widzący dla wierności ich,
23 tak ich samych jak i synów ich, we drzwiach domu Pańskiego i w przybytku według zmian ich.
24 Wedle czterech wiatrów byli odźwierni, to jest na wschód i na zachód, i na północ, i na południe.
25 A bracia ich mieszkali we wsiach i przychodzili od czasu do czasu w soboty swoje.
26 Tym czterem Lewitom zwierzony był wszystek poczet odźwiernych, a byli nad gmachami i nad skarbami domu Pańskiego.
27 Wkoło kościoła Pańskiego też mieszkali na strażach swych, żeby otwierać rano drzwi, czasu swego.
28 Z tych też rodu byli dozorcy sprzętów do służby; bo pod liczbą wnoszono i wynoszono sprzęty
29 Z tych samych byli i ci, którzy mieli powierzone sprzęty świątnicy i mieli nadzór nad białą mąką, winem, oliwą, kadzidłem i wonnościami.
30A synowie kapłanów olejki z wonnych rzeczy wyrabiali.
31 A Matatiasz Lewita, pierworodny Selluma Koryty, był przełożonym nad tymi rzeczami, które smażono w panwiach.
32 A niektórzy z synów Kaata, braci ich, byli nad chlebami pokładnymi, aby zawsze na każdą sobotę świeże przygotować.
33 Ci są książęta śpiewaków wedle domów Lewitów, którzy w gmachach mieszkali, aby we dnie i w nocy mogli ustawicznie posłudze swej zadość czynić. 34 Zwierzchnicy przedniejsi Lewitów, wedle domów swych, mieszkali w Jeruzalem.

4. POWTÓRZENIE RODOWODU SAULA (9,35-44).

35 W Gabaonie mieszkał ojciec Gabaona, Jehiel a imię żony jego Maacha.
36 Synem pierworodnym jego był Abdon, Sur, Cis, Baal,
37 Ner i Nadab, Gedor też, Achio, Zachariasz i Macellot.
38 Macellot zrodził Samaana ; ci mieszkali naprzeciwko braci swych w Jeruzalem z brać mi swymi.
39 A Ner zrodził Cisa, a Cis zrodził Saula, a Saul zrodził Jonatę i Melchisuę, i Abinadaba, i Esbaala.
40 A syn Jonaty Meribbaal, a Meribbaal zrodził Michę.
41 Synowie zaś Michy: Fiton, Melech, Taraa i Ahaz.
42 Ahaz zaś zrodził Jarę, a Jara zrodził Alamata, Azmota i Zamriego, a Zamri zrodził Mosę.
43 Mosa zaś zrodził Banaę, którego syn Rafaja zrodził Elasę, z którego poszedł Asel.
44 A Asel miał sześciu synów z tymi imionami : Ezrikam, Bokru, Ismahel, Saria, Obdia i Hanan. Ci są synowie Asela.

CZĘŚĆ II (10,1 - 29,30)
HISTORIA DAWIDA.
I. Początki panowania Dawida.
(10,1 - 16,43)
1. KLĘSKA I ŚMIERĆ SAULA (10,1-14).
Zwycięstwo Filistynów na górach Gelboe (1), pościg za Saulem i jego synami, ich śmierć (2-6) ; ucieczka Izraelitów (7). Filistyni i zwłoki Saula (8-10); grzebią je mieszkańcy Jabes Galaad (11-12). Sąd o śmierci Saula (13-14).

10
1 A Filistyni walczyli przeciw Izraelowi, 1 uciekli mężowie izraelscy przed Filistynami i polegli zranieni na górze Gelboe.
2 A gdy przybliżali się Filistyni goniąc Saula i synów jego, zabili Jnnatę, Abinadaba i Melchisuę, synów Saula.
3 I wzmogła się bitwa przeciw Saulowi, i dosięgli go strzelcy i zranili strzałami.
4 I rzekł Saul do giermka swego : “Dobądź miecza twego i zabij mię, aby snadź nie przyszli ci nieobrzezańcy, a nie urągali mi!”
A giermek jego uczynić tego nie chciał, bojaźnią przestraszony; a tak porwał Saul miecz i padł nań.
5 Gdy to ujrzał giermek jego, to jest, że umarł Saul, padł też sam na swój miecz i umarł.
6 A tak zginął Saul i trzej synowie jego i wszystek dom jego zarazem upadł. Gdy to ujrzeli mężowie izraelscy, którzy mieszkali na polach, pouciekali, a po śmierci Saula i synów jego opuścili miasta swe, i rozpierzchnęli się tam i sam; i przyszli Filistyni, i mieszkali w nich.
8- A drugiego dnia, gdy ściągali Filistyni łupy z pobitych, znaleźli Saula i synów jego, leżących na górze Gelboe.
9 I obdarłszy go, oraz głowę mu uciąwszy i zbroję zdjąwszy, posłali do ziemi swej, aby obnoszono i pokazywano w zborach bałwanów i ludowi ;
10 zbroję zaś jego ofiarowali do zboru boga swego, a głowę zawiesili w zborze Dagona.
11 Gdy to usłyszeli mężowie Jabes Galaad, to jest wszystko, co Filistyni uczynili z Saulem,
12 wstał każdy z mężów mocnych i wzięli ciało Saula i synów jego, i przynieśli je do Jabes, i pogrzebali kości ich pod dębem, który był w Jabes, i pościli siedem dni.
13 A tak umarł Saul dla nieprawości swoich, przeto iż przestąpił nakaz Pana, który dał, a nie zachował go, ale nadto jeszcze radził się wróżbiarki,
14 a nie miał nadziei w Panu : dlatego zabił go i przeniósł królestwo jego na Dawida, syna Izaja.

2. DAWID NAMASZCZONY NA KRÓLA W HEBRONIE (11,1-3).

11
1 Zebrał się tedy wszystek Izrael do Dawida w Hebronie mówiąc: "Jesteśmy kość twoja i ciało twoje.
2 Wczoraj też i dziś trzeci dzień, gdy jeszcze królował Saul, tyś był, któryś wywodził i wwodził Izraela; bo tobie rzekł Pan, Bóg twój : Ty będziesz pasł lud mój izraelski i ty będziesz książęciem nad nim."
3 Przyszli tedy wszyscy starsi izraelscy do króla do Hebronu. I uczynił z nimi Dawid przymierze przed Panem, i namaścili go na króla nad Izraelem według słowa Pana, które powiedział przez usta Samuela.

3. ZDOBYCIE JEROZOLIMY (11,4-9).

4 Pojechał też Dawid i wszystek Izrael do Jeruzalem, to jest Jebus, gdzie byli Jebuzejczycy, mieszkańcy ziemi.
5 I mówili ci, którzy mieszkali w Jebus, do Dawida : "Nie wnijdziesz tu." Ale Dawid wziął zamek Syjon, który jest miastem Dawidowym.
6 I rzekł : "Ktokolwiek najpierwej pobije Jebuzejczyków, ten będzie książęciem i hetmanem." Wspiął się tedy pierwszy Joab, syn Sarwii, i został hetmanem.
7 A Dawid mieszkał na zamku, i dlatego nazwano go miastem Dawidowym.
8 I zbudował miasto wokoło od Mella aż do okręgu, a Joab zbudował resztę miasta.
9 A Dawid coraz bardziej się wzmacniał, a Pan zastępów był ż nim.

4. BOHATERZY DAWIDA (11,10-46). Tytuł spisu (10-11a). Jesbaam (11b), Eleazar (12-14), trzej inni bohaterzy bezimienni (15-19). Abisaj (20-21). Banajas (22-25). Mężowie mocni wojska Dawidowego (26-46).

10 Ci są przedniejsi pośród mężów mocnych Dawida, którzy mu pomogli, aby był królem nad wszystkim Izraelem według słowa Pana, które mówił do Izraela. 11 I ten poczet mocarzów Dawidowych: Jesbaam, syn Hachamoniego, przedniejszy między trzydziestu ; ten podniósł oszczep swój na trzystu ranionych za jednym razem.
12 A po nim Eleazar, syn stryja jego, Ahohitczyk, który był między trzema potężnymi.
13 Ten był z Dawidem w Fesdomim, gdy się Filistyni zgromadzili na owo miejsce ku bitwie; pole tej okolicy było pełne jęczmienia, a lud był uciekł przed obliczem Filistynów.
14 Ci stanęli wpośród pola i obronili je; a gdy porazili Filistynów, dał Pan zbawienie wielkie ludowi swemu.
15 I przyszli trzej z trzydziestu przedniejszych na skałę, na której był Dawid, do jaskini Odollam, gdy Filistyni obozem leżeli w dolinie Rafaim.
16 A Dawid był w twierdzy, a stanowisko Filistynów w Betlejem.
17 Spragniony był tedy Dawid i rzekł : "Oby mi kto dał wody ze studni Betlejem, która jest u bramy!"
18 A tak ci trzej poszli przez środek obozu Filistynów i naczerpali wody ze studni Betlejem, która była u bramy, i przynieśli do Dawida, żeby pił ; a on nie chciał, ale raczej ofiarował ją Panu mówiąc :
19 "Zachowaj, Boże, żebym przed oblicznością Boga mego to miał uczynić i pić krew tych mężów : bo z niebezpieczeństwem dusz swoich przynieśli mi wody." I dla tej przyczyny pić nie chciał. To uczynili trzej bardzo mocni.
20 Abisaj też, brat Joaba, ten był przedniejszy między trzema; i ten podniósł oszczep swój na trzystu rannych, i ten był między trzema najsławniejszy,
21 i między trzema drugimi znakomitszy i książę ich; wszakże owym trzem pierwszym nie dorównał.
22 - Banajas, syn Jojady, męża bardzo mocnego, który wiele rzeczy dokazał, z Kabseel; ten zabił dwu Arielów moabskich, i tenże zeszedł i zabił lwa w środku studni czasu śniegu.
23 Tenże też zabił męża Egipcjanina, którego wzrost był na pięć łokci, a miał oszczep jak nawój tkacki ; a zeszedł do niego z laską i wyrwał oszczep, który trzymał w ręce, i zabił go oszczepem jego.
24 To uczynił Banajas, syn Jojady, który był między trzema mocnym i najsławmejszy;
25 pierwszy między trzydziestu, wszakże owych trzech nie dosięgnął; i postawił go Dawid u ucha swego.
26 A w wojsku co mocniejsi mężowie : Hazael, brat Joaba, i Elchanan, syn
stryja jego z Betlejem,
27 Samnlot Arorytczyk, Helles Falonitczyk,
28 Ira, syn Akcesa, Tekuitczyk, Abiezer Anatotczyk,
29 Sabbochaj Husatczyk, Ilaj Ahohitczyk,
30 Macharaj Netofatczyk, Heled, syn Baany,
31 Netofatczyk, Etaj, syn Ribaja z Gabaat synów Beniamina, Banaja Faratończyk,
32 Huraj z potoku Gaas, Abiel Arbatczyk, Azmot Bauramitczyk,
33 Eliaba Salabonitczyk. Synowie Asema Gezonitczyka : Jonatan, syn Sagego,
34 Ararytczyk, Ahiam, syn Sachara, Ararytczyk;
35 Elifal, syn Ura, Hefer Mecheratczyk,
36 Ahia Felonitczyk, Hesro Karnlelitczyk,
37 Naraj, syn Asbaja, Joel,
38 brat Natana, Mibahar, syn Agaraja, Selek Ammonitczyk,
39 Naaraj Berotczyk, giermek Joaba, syna Sarwii,
40 Ira Jetrejczyk, Gareb Jetrej czyk, Uriasz Hetejczyk,
41 Zabad, syn Oholiego, Adina, syn Syzy,
42 Rubenitczyk, książę Rubenitów, a z nim trzydziestu,
43 Hanan, syn Maachy, i Jozafat Matanitczyk,
44 Ozja Astarotczyk, Samma i Jehiel, synowie Hotama, Arorytczyka,
45 Jedihel, syn Samriego, i Joha, brat jego, Tosajczyk,
46 Eliel Mahumitczyk, i Jeribaj i Josaja, synowie Elnaema, i Jetma Moabitczyk;
47 Eliel, Obed i Jasjel z Masobii.

5. MĘŻOWIE MOCNI, KTÓRZY PRZYŁĄ CZYLI SIĘ DO DAWIDA ZA ŻYCIA SAULA (12,1-22). Łucznicy, którzy przybyli do Sicelegu (1-7). Gadyci, którzy zbiegli do Dawida, do miejsc obronnych na puszczy (8-15) ; Beniaminici i Judejczycy (16-18); Manassyci (19-21). Wojsko Dawida rośnie (22).

12
1 Ci też przyszli do Dawida do Sicelegu, gdy jeszcze uciekał przed Saulem, synem Cisa; a byli oni mężni i wyborni bojownicy,
2 naciągający łuk, obiema rękoma ciskający kamienie z procy i strzałami godzący : z braci Saulowych z Beniamina.
3 Książę Ahiezer i Joas, synowie Samai Gabaatczyka; Jazjel i Fallet, synowie Azmota, i Baracha, i Jehu Anatotczyk.
4 Samajas też Gabaończyk, najmocniejszy między trzydziestu i nad trzydziestu ; Jeremiasz, Jehezjel, . Johananl i Jezabad Gaderotczyk;
5 Eluzaj, Jerimut, Baalia, Samaria i Safatia Harufitczyk;
6 Elkana, Jesja, Azareel, Joezer i Jesbaam z Karehim;
7 Joela też i Zabadia, synowie Jerohama z Gedoru.
8 Lecz i z Gaddi zbiegli do Dawida, gdy się krył na puszczy, rycerze bardzo mocni i żołnierze niepospolici, noszący tarczę i kopię; twarze ich jak twarze lwie, a prędcy jako sarny po górach:
9 Ezer przedniejszy, Obdias drugi,
10 Eliab trzeci, Masmana czwarty,
11 Jeremiasz piąty, Eti szósty,
12 Eliel siódmy, Johanan ósmy,
13 Elzebad dziewiąty, Jeremiasz dziesiąty,
14 Machbanaj jedenasty. Ci z synów Gada byli wodzami wojska : ostatni nad stu żołnierzami był przełożonym, a największy nad tysiącem.
15 Ci są, którzy przeszli Jordan miesiąca pierwszego, kiedy zwykł wylewać z brzegów swoich, i wygnali wszystkich, którzy mieszkali w dolinach, na wschodniej i zachodniej stronie.
16 A przyszli z Beniamina i z Judy na twierdzę, w której mieszkał Dawid.
17 I wyszedł Dawid naprzeciwko nich, i rzekł: "Jeśli przyszliście do mnie spokojnie, aby mię ratować, serce moje niech złączy się z wami ; ale jeśliście mi na zdradzie na korzyść nieprzyjaciół moich, chociaż ja nie mam nieprawości w rękach moich, niech widzi Bóg ojców naszych, a niech sądzi !"
18 A duch oblókł Amasaja, przedniejszego między trzydziestu, i rzekł :"Twoiśmy, o Dawidzie, i z tobą, synu Izaja. Pokój, pokój tobie, i pokój pomocnikom twoim ! Bo ciebie Bóg twój wspomaga " A tak przyjął ich Dawid
i poczynił ich przełożonymi hufców.
19 A z Manassesa zbiegli do Dawida, kiedy ciągnął z Filistynami przeciw Saulowi, aby walczyć; i nie potykał się z nimi; bo książęta filistyńscy, naradziwszy się, odesłali go mówiąc : "Z niebezpieczeństwem głów naszych wróci się do pana swego Saula.
20 Gdy tedy wrócił się do Sicelegu, zbiegli do niego z Manassesa : Ednas, Jozabad, Jedihel, Michael, Ednas, Jozabad, Eliu i Salati, przełożeni nad tysiącami Manassesa.
21 Ci pomagali Dawidowi przeciw łotrom, bo wszyscy byli mężami mocnymi, i zostali wodzami w wojsku.
22 Lecz i na każdy dzień ściągali do Dawida na pomoc jemu, aż był urósł poczet wielki jak wojsko Boże.

6. WODZOWIE, KTÓRZY PRZYBYLI DO HEBRONU, ABY DAWIDA OGŁOSIĆ KRÓLEM (12,23-40). Ich liczba (23-37). Uroczyste podejmowanie Dawida w Hebronie (38-40).

23 Ta też jest liczba przedniejszych wojska, którzy przyszli do Dawida, gdy był w Hebronie, aby przenieść na niego królestwo Saulowe, według słowa Pańskiego.
24 Synów Judy, noszących tarcze i kopie, sześć tysięcy ośmiuset, gotowych ku potrzebie.
25 Z synów Symeona mężów mocnych ku bitwie siedem tysięcy stu.
26 Z synów Lewiego cztery tysiące sześciuset.
27 Jojada też, książę z pokolenia Aarona, a z nim trzy tysiące siedmiuset.
28 Sadok też, młodzieniec osobliwy, i dom ojca jego, książąt dwudziestu dwu.
29 A z synów Beniamina, braci Saulowych, trzy tysiące; bo wielka część ich jeszcze szła za domem Saulowym.
30 A z synów Efraima dwadzieścia tysięcy ośmiuset, bardzo mocnych mężów, sławnych w rodach ich.
31 A z połowy pokolenia Manassesa osiemnaście tysięcy, z których każdy wedle imienia swego przyjechał, aby Dawida królem uczynić.
32 Z synów też Issachara mężowie umiejętni, którzy znali wszystkie czasy ku rozkazywaniu, co by czynić miał Izrael, książąt dwustu ; a wszystka reszta pokolenia szła za ich radą.
33 A z Zabulona tych, którzy wychodzili na wojnę i stawali w szyku opatrzeni orężem wojennym, pięćdziesiąt tysięcy przyszło na pomoc, z sercem niedwoistym.
34 A z Neftalego książąt tysiąc, a z nimi uzbrojonych tarczą i kopią trzydzieści siedem tysięcy
35 Z Dana też gotowych do bitwy dwadzieścia osiem tysięcy sześciuset.
36 A z Asera wychodzących na wojnę i na czele wyzywających czterdzieści tysięcy.
37 A z Zajordanii, z synów Rubena i z Gada i połowy pokolenia Manassesa, opatrzonych orężem wojennym, sto dwadzieścia tysięcy.
38 Ci wszyscy mężowie wojenni, gotowi do bitwy, sercem statecznym przyszli do Hebronu, aby uczynić Dawida królem nad wszystkim Izraelem; lecz i wszyscy inni z Izraela jednego serca byli, aby Dawid był królem.
39 I byli tam u Dawida trzy dni jedząc i pijąc, bo im nagotowali bracia ich.
40 Lecz i ci, którzy blisko nich byli, aż do Issachara i Zabulona i Neftalego, przywozili chleb na osłach, na wielbłądach, na mułach i na wołach do jedzenia, mąkę, figi, rodzynki, wino, oliwę, woły i barany w wielkim dostatku, bo była radość w Izraelu.

7. PRZENIESIENIE ARKI DO DOMU OBEDEDOMA (13,1-14). Zwołanie ludu na przeniesienie arki (1-5). Sprowadzenie arki z Kariatiarim (6-8). Śmierć Ozy (9-11). Wniesienie arki do domu Obededoma (12-14).

13
1 A Dawid wszedł w radę z wodzami i z rotmistrzami, i z wszystkimi książętami,
2 i rzekł do wszystkiego zgromadzenia izraelskiego: "Jeśli się wam podoba i jeśli od Pana, Boga naszego, pochodzi słowo, które mówię, roześlijmy do innych braci naszych po wszystkich krainach izraelskich, do kapłanów i do Lewitów, którzy mieszkają po przedmieściach miejskich, aby się do nas zgromadzili,
3 i żebyśmy przeprowadzili skrzynię Boga naszego do nas ; bośmy jej nie szukali za dni Saulowych."
4 I odpowiedziało wszystko zgromadzenie, że się tak stać ma, bo się podobała mowa wszystkiemu ludowi.
5 Zgromadził tedy Dawid wszystkiego Izraela od Sihoru egipskiego aż do wejścia do Emat, aby przyprowadzić skrzynię Bożą z Kariatiarim.-
6 I wstąpił Dawid i wszystek lud izraelski na pagórek Kariatiarim, który jest w Judzie, aby stamtąd przynieść skrzynię Pana Boga, siedzącego nad cherubinami, gdzie wzywane jest imię jego.
7 I wstawili skrzynię Bożą na wóz nowy z domu Ablnadaba, a Oza i brat jego prowadzili wóz.
8 Lecz Dawid i wszystek lud izraelski grali przed Bogiem ze wszystkiej mocy wśród pieśni i na cytrach, na harfach, bębnach, cymbałach i trąbach.
9 A gdy przyszli na plac Chidon, ściągnął Oza rękę swą, aby podtrzymać skrzynię, bo wół skacząc, trochę ją nachylił.
10 Rozgniewał się tedy Pan na Ozę i zabił go, dlatego iż się dotknął skrzyni; i umarł tam przed Panem.
11 I zafrasował się Dawid, przeto że Pan rozdzielił Ozę; i nazwał owo miejsce "Rozdzielenie Ozy"
12 aż do dnia tego. I uląkł się Boga naonczas mówiąc: "Jakżeż mogę do siebie wprowadzić skrzynię Bożą?"
I3 I dla tej przyczyny n1e przywiózł jej do siebie, to jest do miasta Dawidowego, ale obrócił ją do domu Obededoma, Getejczyka.
14 Mieszkała tedy skrzynia Boża w domu Obededoma trzy miesiące. I błogosławił Pan domowi jego i wszystkiemu, co miał.

8. ZWYCIĘSTWA NAD FILIS'TYNAMI (14,1-17). Poselstwo Hirama, króla Tyru (1-2). Żona i dzieci Dawida (3-1). Filistyni przyciągają do doliny Refaim (8-9). Pierwsza ich klęska pod Baalfarasim (10-12) ; druga od Gabaonu do Gazer (13-16). Sława Dawida (17).

14
1 Wysłał też Hiram, król Tyru, posłów do Dawida i drzewa cedrowe; i murarzy i cieśli, żeby mu dom zbudowali.
2 I poznał Dawid, że go. Pan potwierdził królem nad Izraelem, i że królestwo jego jest wywyższone nad ludem lego izraelskim.
3 - Pojął też Dawid inne żony w Jeruzalem i zrodził synów i córki.
4 A te są imiona tych, którzy mu się urodzili w Jeruzalem: Samua i Sobad,
5 Natan i Salomon, Jebahar, Elisua i Elifalet,
6 Noga też, Nafeg i Jafia, Elisama,
7 Baaliada, i Elifalet.
8 - A usłyszawszy Filistyni, że namaszczono Dawida królem nad wszystkim Izraelem, wyciągnęli wszyscy, aby go szukać. Gdy to usłyszał Dawid, wyszedł przeciwko nim.
9 Lecz Filistyni przyciągnąwszy rozpostarli się w dolinie Refaim.
10 I radził się Dawid Pana mówiąc : "Czy mam iść na Filistynów i czy podasz ich w ręce moje?" I odpowiedział mu Pan : "Idź, a dam ich w rękę twoją."
11 A gdy oni pociągnęli do Baalfarasim, poraził ich tam Dawid i rzekł : "Rozdzielił Bóg nieprzyjaciół moich przez rękę moją, jak się rozdzielają wody"; i dlatego nazwano to miejsce Baalfarasim.
12 I zostawili tam bogów swych, których Dawid kazał popalić.
13 - Drugi raz też przypadli Filistyni i rozpostarli się w dolinie.
14 I radził się znowu Dawid Boga, i rzekł mu Bóg : "Nie ciągnij za nimi, odjedź od nich, i pociągniesz przeciwko nim naprzeciwko grusz.
15 A gdy usłyszysz szum idącego po wierzchu grusz, wtedy wynijdziesz do bitwy; bo wyszedł Bóg przed tobą, aby porazić wojska filistyńskie."
16 Uczynił Tedy Dawid, jak mu Bóg rozkazał, i poraził wojska filistyńskie od Gabaonu aż do Gazer.
17 I rozsławiło się imię Dawida po wszystkich krainach, a Pan rzucił strach przed nim na wszystkie narody.

9. PRZENIESIENIE ARKI NA MIEJSCE PRZYGOTOWANE JEJ W JERUZALEM (15,1-29). Rozbicie namiotu dla arki w mieście Dawidowym (1). Zebranie ludu i Lewitów (2-10). Kapłani i Lewici niosą arkę na swych ramionach (11-15). Ustanowienie muzyków i śpiewaków (16-23). Kapłani grają na trąbach (24). Arka przeniesiona w procesji, objawy radości Dawida (25-29).

l5
1 Pobudował też sobie domy w mieście Dawidowym i zbudował miejsce dla skrzyni Bożej i rozbił jej namiot.
2 Wtedy rzekł Dawid: "Nie godzi się, żeby lada kto nosił skrzynię Bożą, jeno Lewici, których obrał Pan, aby ją nosili i służyli mu aż na wieki."
3 I zebrał wszystek lud izraelski do Jeruzalem, aby przyniesiono skrzynię Bożą na swoje miejsce, które jej przygotował.
4 Synów też Aaronowych i Lewitów;
5 z synów Kaata : Uriel był książęciem, a braci jego stu dwudziestu.
6 Z synów Merariego: Asaja książęciem, a braci jego stu dwudziestu.
7 Z synów Gersona : Joel książęciem, a braci jego stu trzydziestu.
8 Z synów Elisafana : Semejas książęciem, a braci jego dwustu.
9 Z synów Hebrona : Eliel książęciem, a braci jego osiemdziesięciu.
10 Z synów Ozjela: Aminadab książęciem, a braci jego stu dwudziestu.-
11 I wezwał Dawid Sadoka i Abiatara kapłanów, i Lewitów : Uriela, Asajasza, Joela, Semejasza, Eliela i Aminadaba, i rzekł do nich :
12 "Wy, którzyście książętami domów lewickich, poświęćcie się z braćmi waszymi i przynieście skrzynię Pana, Boga izraelskiego, na miejsce, które jej zgotowane jest;
13 aby, jak na początku skarał nas Pan, ponieważ was nie było, tak się i teraz nie stało, gdybyśmy coś niedozwolonego uczynili."
14 Poświęcili się tedy kapłani i Lewici, aby nieść skrzynię Pana, Boga izraelskiego.
15 I nieśli synowie Lewiego skrzynię Bożą, jak był rozkazał Mojżesz, według słowa Pańskiego, na ramionach swoich na drążkach.
16 I rzekł Dawid książętom lewickim, aby ustanowili z braci swych graczy na instrumentach muzycznych, to jest na harfach i na skrzypcach i cymbałach, aby rozlegał się na wysokości głos wesela.
17 I ustanowili Lewitów: Hemana, syna Joela, a z braci jego Asafa, syna Barachiasza; a z synów Merariego, braci ich, Etana, syna Kasaja.
18 A z nimi braci ich w drugim rzędzie: Zachariasza, Bena, Jazlela, Semiramota, Jahiela, Aniego, Eliaba, Banajasa, ,Maasjasza, Matauasza, Elifaula, Maceniasza, Obededoma i Jehiela, odźwiernych.
19 A graczy: Hemana, Asafa i Etana, na cymbałach miedzianych brząkających.
20 A Zachariasz, Ozjel, Semiramot, Jahiel, Ani, Eliab, Maasjasz i Banajas na harfach tajemnice grali.
21 A Matatiasz, Elifalu, Maceniasz, Obededom, Jehiel i Ozazju na cytrach na oktawę grali pieśń zwycięską.
22 Choneniasz zaś, książę Lewitów, był nad proroctwem, ku zaczynaniu pieśni, bo był bardzo mądry.
23 A Barachiasz i Elkana byli odźwiernymi skrzyni.
24 A Sebeniasz i Jozafat, Natanael, Amasaj, Zachariasz, Banajas i Eliezer kapłani trąbili w trąby przed skrzynią Bożą ; a Obededom i Jehiasz byli odźwiernymi skrzyni.
25 A tak Dawid i wszyscy starsi izraelscy i wodzowie poszli, aby przynieść skrzynię przymierza Pańskiego z domu Obededoma z radością.
26 A gdy Bóg wspomógł Lewitów, którzy nieśli skrzynię przymierza Pańskiego, ofiarowano siedem byków i siedem baranów.
27 A Dawid obleczony był w szatę bisiorową, i wszyscy Lewici, którzy nieśli skrzynię, i śpiewacy, i Choneniasz, przełożony nad proroctwem między śpiewakami, Dawid zaś był obleczony w efod Iniany.
28 A wszystek Izrael prowadził skrzynię przymierza Pańskiego z weselem i z dźwiękiem kornetu, z trąbami, z cymbałami, z harfami i z cytrami, grając.
29 A gdy przyszła skrzynia przymierza Pańskiego aż do miasta Dawidowego, Michol, córka Saulowa, wyglądając oknem, ujrzała króla Dawida tańczącego i grającego, i wzgardziła nim w sercu swoim.

10. ORGANIZACJA KULTU (16,1-43). Arka w namiocie, ofiary (1). Dawid błogosławi ludowi, rozdziela chleb i mięso (2-3) ; wyznacza Lewitów na służbę przy arce (4-6). Pieśń, ułożona przez Dawida (7): Wysławiać Pana i dzieła jego (8-13); przypominać sobie przymierze i opiekę jego (14-22). Jahwe a inni bogowie (23-27). Niech narody i przyroda oddają mu cześć (28-33). Dodatek: modlitwa o powrót z niewoli (34-36). Jeszcze o służbie przy arce (37-38). Obsługiwanie ołtarza całopaleń w Gabaonie (39-42). Lud rozchodzi się do domów (43).

16
1 Przynieśli tedy skrzynię Bożą i postawili ją pośród namiotu, który jej Dawid rozbił; a ofiarowali całopalenia i zapokojne przed Bogiem.
2 A gdy dokończył Dawid ofiarę całopaleń i zapokojnych, pobłogosławił ludowi w imię Pańskie.
3 I rozdał wszystkim, od męża aż do niewiasty, każdemu bochen chleba i sztukę pieczeni wołowej, i białą mąkę w oliwie smażoną.
4 I ustanowił przed skrzynią Pańską niektórych Lewitów do posługi i by wspominali czyny jego, wielbili i chwalili Pana, Boga Izraelowego:
5 Asafa przedniejszego, a wtórego po nim Zachariasza; dalej Jahiela, Semiramota, Jehiela, Matatiasza, Eliaba, Banajasa i Obededoma; Jehiela nad instrumentami harfy i nad skrzypcami, Asafa zaś, aby na cymbałach brząkał ;
6 Banajasa zaś i Jazjela kapłanów, żeby stale trąbili przed skrzynią przymierza Pańskiego.
7 Owego dnia uczynił Dawid książęciem na wyznawanie Panu Asafa i braci jego.
8 "Wysławiajcie Pana i wzywajcie imienia jego, oznajmiajcie między narodami wynalazki jego.
9 Śpiewajcie mu i grajcie mu, a opowiadajcie wszystkie dziwy jego.
10 Chwalcie imię święte jego, niech się weseli serce szukających Pana.
11 Szukajcie Pana i mocy jego, szukajcie oblicza jego zawsze.
12 Wspominajcie dziwy jego, które uczynił, cuda jego i sądy ust jego.
13 Potomstwo Izraela, słudzy jego, synowie Jakubowi, wybrani jego!
14 - On Pan, Bóg nasz : po wszystkiej ziemi sądy jego.
15 Wspominajcie wiecznie przymierze jego, słowo, które przykazał na tysiąc pokoleń,
16 które uczynił z Abrahamem, i przysięgę jego z Izaakiem.
17 I postawił je Jakubowi za przykazanie, a Izraelowi za przymierze wieczne mówiąc :
18 Tobie dam ziemię Chanaan, i sznur dziedzictwa waszego,
19 gdy byli nieliczni, mali i przybysze w niej.
20 I przechodzili od narodu do narodu, od królestwa do innego ludu.
21 Nie dopuścił nikomu krzywdzić ich, ale karał dla nich królów:
22 Nie tykajcie pomazańców moich, a na proroków moich nie bądźcie złośliwi!-
23 Śpiewajcie Panu, wszystka ziemio, opowiadajcie od dnia do dnia zbawienie jego.
24 Opowiadajcie między narodami chwałę jego, między wszystkimi ludźmi dziwy jego.
25 Bo wielki Pan i bardzo chwalebny, i straszliwy nad wszystkie bogi.
26 Wszyscy bowiem bogowie pogańscy bałwany, a Pan niebiosa uczynił.
27 Chwała i wielmożność przed nim, moc i wesele na miejscu jego.
28 - Przynoście Panu, rodziny narodów, przynoście Panu chwałę i panowanie. 29Dajcie Panu chwałę, imieniu jego, podnieście ofiarę, a przyjdźcie przed oblicze jego, i kłaniajcie się Panu w ozdobie świętej.
30 Niech się wzruszy od oblicza jego wszystka ziemia, on bowiem utwierdził okrąg nieporuszony.
31 Niech się weselą niebiosa i niech się raduje ziemia, niech mówią w narodach : Pan jest królem.
32 Niech zagrzmi morze i napełnienie jego, niech się rozweselą pola i wszystko, co jest na nich.
33 Wtedy będą chwalić drzewa leśne przed Panem, iż przyszedł sądzić ziemię. - 34 Wysławiajcie Panu, bo dobry, bo na wieki miłosierdzie jego.
35 A mówcie : Zbaw nas, Boże, Zbawicielu nasz, i zgromadź nas i wybaw od narodów, abyśmy wysławiali święte imię twoje i radowali się w pieśniach twoich.
36 Błogosławiony Pan, Bóg Izraelów, od wieku aż do wieku ; i niech wszystek lud mówi : Amen, i pieśń Panu."
37 Zostawił tedy tam przed skrzynią przymierza Pańskiego Asafa i braci jego, aby służyli przed obliczem skrzyni ustawicznie na każdy dzień i na zmiany swe.
38 Lecz Obededoma i braci jego sześćdziesięciu ośmiu, i Obededoma, syna Idituna, i Hosę uczynił odźwiernymi.
39 - A Sadoka kapłanem i braci jego kapłanami przed przybytkiem Pańskim na wyżynie, która była w Gabaonie,
40 aby stale ofiarowali Panu całopalenia na ołtarzu całopalenia rano i wieczór według wszystkiego, co napisane jest w za konie Pana, który on dał Izraelowi.
41 A po nim Hemana i Idituna, i innych wybranych, każdego imienia, aby wysławiali Pana, iż na wieki miłosierdzie jego.
42 Hemana też i Idituna, trąbiących na trąbach, i grających na cymbałach i na wszelakich instrumentach muzycznych, na śpiewanie Bogu ; a synów Idituna poczynił odźwiernymi.
43 I wrócił się wszystek lud do domu swego, i Dawid, aby błogosławić także domowi swemu.

II. Chwała królestwa Dawidowego. (17,1 - 20,7)
1. PROROCTWO NATANA (17,1-15). Dawid chce zbudować świątynię (1-2). Bóg odzywa się do Natana ; Dawid nie wybuduje świątyni (3-4); dotychczas Bóg jej nie żądał (5-6) ; On wyniósł Dawida (7-10) ; On uczyni dom Dawida wiecznym, a syn jego zbuduje świątynię (11-15).

17
1 A gdy mieszkał Dawid w domu swym, rzekł do Natana proroka : "Oto ja mieszkam w domu cedrowym, a skrzynia przymierza Pańskiego jest pod skórami.”
2 I rzekł Natan do Dawida : "Uczyń wszystko, co jest w sercu twoim, albowiem Bóg jest z tobą."
3 Tej tedy nocy stało się słowo Boże do Natana mówiące:
4 "Idź, a powiedz słudze memu Dawidowi : To mówi Pan : Nie ty zbudujesz mi dom na mieszkanie.
5 Albowiem nie mieszkałem w domu od owego czasu, którego wywiodłem Izraela, aż do dnia tego, alem zawsze odmieniał miejsca przybytku,
6 i w namiocie mieszkałem ze wszystkim Izraelem. Czy to mówiłem aby jednemu ze sędziów izraelskich, którym rozkazałem, aby paśli lud mój, i rzekłem: Czemuście mi nie zbudowali domu cedrowego?
7 Teraz tedy tak mówić będziesz do sługi mego Dawida: To mówi Pan zastępów : Jam ciebie wziął, gdyś po pastwiskach za trzodą chodził, abyś był wodzem ludu mego izraelskiego.
8 I byłem z tobą, gdziekolwiek chodziłeś, i wytraciłem wszystkich nieprzyjaciół przed tobą, i uczyniłem ci imię jak jednemu z wielkich, którzy są sławni na ziemi.
9 I dałem miejsce ludowi memu izraelskiemu: będzie wszczepiony, i będzie mieszkał na nim, a więcej nie będzie poruszony ani ich nie przygniotą synowie nie zbożni, jak na początku,
10 od dni, w których dałem sędziów ludowi memu izraelskiemu i poniżyłem wszystkich nieprzyjaciół twoich. A tak ci oznajmiam, iż tobie Pan dom zbuduje.
11 A gdy wypełnisz dni twoje, żebyś poszedł do ojców twoich, wzbudzę potomstwo twoje po tobie, które będzie z synów twoich, i utwierdzę królestwo jego.
12 Ten mi zbuduje dom, i utwierdzę tron jego aż na wieki.
13 Ja mu będę ojcem, a on mi będzie synem, a miłosierdzia mego nie odejmę od niego, jak odjąłem od tego, który był przed tobą,
14 i postawię go w domu moim i w królestwie moim aż na wieki, a tron jego będzie trwał na wieki."
15 Według tych wszystkich słów i według całego widzenia tego mówił Natan do Dawida.

2. MODLITWA DAWIDA W PRZYBYTKU (17,16-27). Dawid dziękuje pokornie Bogu za łaski (16-19) ; wysławia wielko4ć Boga i uprzywilejowanie Izraela (20-22) ; prosi, by Bóg utwierdził i błogosławił dom jego na wieki (23-27).

16 A gdy przyszedł król Dawid i usiadł przed Panem, rzekł : "Któżem ja jest, Panie Boże, i co za dom mój, żeś mi dał takie rzeczy ?
17 Ale i to zdało się mało przed oczyma twymi, przetożeś mówił o domu sługi twego też na przyszły czas, i uczyniłeś mię znamienitym nad wszystkich ludzi, Panie Boże.
18 Cóż więcej może przydać Dawid, gdyś tak wsławił sługę twego i poznałeś go ?
19 Panie, dla sługi twego według słowa twego uczyniłeś wszystką tę wielkość i chciałeś, aby znajome były te wszystkie wielkie rzeczy.
20 Panie, nie masz podobnego tobie i nie masz innego Boga oprócz ciebie, ze wszystkich, o których słyszeliśmy uszyma naszymi.
21 Bo któryż inny jest, jak lud twój izraelski, naród jeden na ziemi, do którego poszedł Bóg, aby wybawić i uczynić sobie ludem, i wielkością swoją i strachami wyrzucił narody przed obliczem jego, który był z Egiptu wyzwolił?
22 I uczyniłeś lud twój izraelski sobie ludem aż na wieki, a ty, Panie, zostałeś Bogiem jego.
23 Teraz tedy, Panie, słowo, któreś powie ział słudze twemu i o domu jego, niech będzie utwierdzone na wieki, a uczyń, jakoś rzekł.
24 A imię twoje niechaj trwa i niech będzie uwielbione aż na wieki i niech mówią: Pan zastępów Bogiem Izraela, a dom Dawida, sługi jego, trwający przed nim.
25 Ty bowiem, Panie, Boże mój, odkryłeś ucho sługi twego, żebyś mu dom zbudował; i przeto znalazł sługa twój śmiałość, żeby się modlił przed tobą.
26 Teraz tedy, Panie, tyś jest Bóg, i obwieściłeś słudze twemu tak wiele dobrodziejstwa.
27 I począłeś błogosławić domowi sługi twego, aby był zawsze przed tobą ; bo, gdy ty, Panie, błogosławisz, będzie błogosławiony na wieki."

3. WOJNY I ZWYCIĘSTWA DAWIDA; JEGO GŁÓWNI URZĘDNICY (18,1-17). Pogromienie Filistynów (1), Moabitów (2), Adarezera, króla Soby, i Syryjczyków z Damaszku (3-8). Poselstwo i dary Tou, króla Ema1u (9-10). Dawid poświęca Bogu dary i zdobycze (11). Zwycięstwo nad Edomitami (12-13). Urzędnicy Dawida (14-17).

18
1 I stało się potem, że poraził Dawid Filistynów i poniżył ich, i wziął Get i córki jego z ręki Filistynów, i poraził Moab,
2 i stali się Moabici niewolnikami Dawidowymi, dając mu dary.
3 Tego czasu poraził też Dawid Adarezera, króla Soby, krainy Emat, gdy wyjechał, aby rozszerzyć państwo swoje aż do rzeki Eufrat.
4 Wziął tedy Dawid tysiąc wozów jego i siedem tysięcy jezdnych i dwadzieścia tysięcy mężów pieszych, i poderznął żyły wszystkich koni wozowych, wyjąwszy sto zaprzęgów, które sobie zachował.
5 Nadjechali i Syryjczycy z Damaszku, aby ratować Adarezera, króla Soby, lecz i z tych pobił Dawid dwadzieścia dwa tysiące mężów.
6 I osadził żołnierzy w Damaszku, aby mu też Syria służyła i dary dawała. I wspomagał go Pan we wszystkim, do czego się obrócił.
7 Zabrał też Dawid sajdaki złote, które mieli słudzy Adarezerowi, i przeniósł, je do Jeruzalem.
8 Ale i z Tebat i z Chun, miast Adarezerowych, miedzi bardzo wiele, z której uczynił Salomon morze miedziane i słupy, i sprzęty miedziane.
9 Gdy to usłyszał Tou, król Ematu, to jest, że Dawid poraził wszystko wojsko Adarezera, króla Soby,
10 posłał Adorama, syna swego, do króla Dawida, aby go prosił o pokój i okazał mu radość, że pobił i zwojował Adarezera ; bo Tou był nieprzyjacielem Adarezera.
11 Lecz i wszystkie naczynia złote, srebrne i miedziane poświęcił król Dawid Panu, ze srebrem i złotem, które pobrał ze wszystkich narodów, tak z Idumei, z Moabu i synów Ammona, jak z Filistynów i z Amalekitów.
12 - Abisaj zaś syn Sarwii, pobił Edomitów w dolinie Żup solnych, osiemnaście tysięcy,
13 i obsadził Edom żołnierzem, aby Idumea służyła Dawidowi; i zachował Pan Dawida we wszystkim, do czego się obrócił.-
14 Królował tedy Dawid nad wszystkim Izraelem i czynił sąd i sprawiedliwość wszystkiemu ludowi swemu.
15 Joab, syn Sarwii, był nad wojskiem, a Jozafat, syn Ahiluda, był kanclerzem,
16 a Sadok, syn Achitoba, i Achinlelech, syn Abiatara, kapłanami, a Susa pisarzem.
17 Banajas też, syn Jojady, nad hufcami Ceretów i Feletów, a synowie Dawida pierwsi przy ręce królewskiej.

4. WOJNA Z AMMONITAMI I SYRYJ CZYKAMI (19,1- 20,3). Hanon, król ammonicki, znieważa posłów Dawida (19,1-5). Ammonici wspomożeni przez Syryjczyków, przygotowują się do wojny (6-9). Joab i Abisaj zmuszają przeciwników do ucieczki (10-15). Próba odwetu i nowa klęska (16-19). Zdobycie Rabby i ukaranie mieszkańców (20,1-3).

19
1 I wydarzyło się, że umarł Naas, król synów Ammona, i królem został syn jego zamiast nie go.
2 I rzekł Dawid : "Uczynię miłosierdzie nad Hanonem, synem Naasa, bo mi ojciec jego łaskę okazał." I posłał Dawid posłów, aby go pocieszyli po śmierci ojca jego. A gdy ci przyjechali do ziemi synów Ammona, aby pocieszyć Hanona,
rzekli książęta synów Ammona do Hanona : "Mniemasz ty może, że Dawid dla uczczenia ojca twego posłał takich, co by cię pocieszyli? Nie baczysz, że dlatego przyjechali do ciebie słudzy jego, aby wyszpiegować i wypatrzyć i wyśledzić ziemię twoją?"
4 Przeto Hanon obłysił i ogolił sługi Dawidowe, i poobcinał im szaty od bioder aż do nóg, i puścił ich.
5 A gdy odjechali i dali o tym znać Dawidowi, posłał naprzeciwko nich (bo wielkiej zelżywości doznali) i rozkazał, aby mieszkali w Jerychu, aż odrośnie im broda, a wtedy żeby się wrócili.
6 A widząc synowie Ammona, że krzywdę uczynili Dawidowi, tak Hanon jak i cały lud posłali tysiąc talentów srebra, aby sobie nająć z Mezopotamii i z Syrii Maachy, i z Soby wozy jezdnych.
7 I najęli trzydzieści dwa tysiące wozów, i króla Maachy z ludem jego. Ci przyciągnąwszy położyli się obozem naprzeciw Medaby; synowie też Anlmona, zebrawszy się z miast swoich, wyciągnęli na wojnę.
8 Gdy to usłyszał Dawid, posłał Joaba i wszystko wojsko mężów mocnych.
9 A wyszedłszy synowie Ammona uszykowali się u bramy miejskiej, królowie zaś, którzy mu na pomoc przyjechali, osobno w polu stanęli.
10 Joab tedy bacząc, że miał przeciw sobie wojnę i z przodu i z tyłu, wybrał mężów najmocniejszych ze wszystkiego Izraela i wyszedł przeciw Syryjczykom. 11 A resztę ludu dał pod rękę Abisaja, brata swego, i wyszli przeciw synom Ammona.
12 I rzekł: "Jeśliby mnie przemagali Syryjczycy, dasz mi ratunek, a jeśli ciebie przemagać będą synowie Ammona, przyjdę ci z pomocą.
13 Wzmacniaj się i mężnie sobie poczynajmy za lud nasz i zamiast Boga naszego, a Pan uczyni, co w oczach jego dobre jest!"
14 Ruszył tedy Joab i lud, który był z nim, przeciwko Syryjczykom do bitwy i zmusił ich do ucieczki.
15 A synowie Ammonowi ujrzawszy, że uciekli Syryjczycy, uciekli też sami przed Abisajem, bratem jego, i wpadli do miasta ; a Joab też wrócił się do Jeruzalem.
16 A widząc Syryjczycy, iż zostali pobici przez Izraela, wyprawili posłów i przywiedli Syryjczyków, którzy byli za rzeką, a wodzem ich był Sofach, hetman wojska Adarezera.
17 Gdy to dano znać Dawidowi, zebrał wszystkiego Izraela i przeprawił się przez
Jordan, i przypadł na nich, i uszykował się przeciwko nim, a oni przeciw niemu walczyli.
18 I uciekli Syryjczycy przed Izraelem, i pobił Dawid Syryjczyków, siedem tysięcy wozów i czterdzieści tysięcy piechoty, i Sofacha, hetmana wojska.
19 A widząc słudzy Adarezera, iż byli przez Izraela zwyciężeni zbiegli do Dawida i służyli mu. I nie chciała więcej Syria dawać pomocy synom Ammona.

20
1 I stało się po roku o tym czasie, gdy królowie zwykli wyjeżdżać na wojnę, zebrał Joab wojsko i co mocniejsze rycerstwo, i spustoszył ziemię synów Ammona, i pociągnął dalej, i obległ Rabbę ; lecz Dawid mieszkał w Jeruzalem, gdy Joab pobił Rabbę i zburzył ją.
2 I wziął Dawid koronę Melchoma z głowy jego i znalazł w niej talent złota i kamienie bardzo drogie, i uczynił sobie z niej koronę, łupów też miasta wziął bardzo wiele;
3 a lud, który w nim był, wywiódł i kazał po nich włóczyć wózki młociebne i sanie, i wozy żelazne, tak że ich rozsiekano i starto. Tak uczynił Dawid wszystkim miastom synów Ammona, i wrócił się ze wszystkim ludem swym do Jeruzalem.

5. ZNAMIENITE CZYNY TRZECH BOHATERÓW DAWIDA (20,4-7). Sobochaj (4) ; Bogdan (5) ; Jonatan (6-7).

4 Potem zaczęła się wojna w Gazer przeciw Filistynom, na której Sobochaj Husatczyk zabił Safaja z rodu Rafaim, i poniżył ich.
5 Była też druga wojna przeciw Filistynom, na której Bogdan, syn Lasu, Betlejemczyk, zabił brata Goliata Getejczyka, którego drzewo oszczepu było jako nawój tkacki.
6 Ale i inna wojna przypadła w Get, na której był człowiek bardzo wielki, mający po sześć palców, to jest razem dwadzieścia i cztery; on też był z pokolenia Rafa zrodzony.
7 Ten bluźnił Izraelowi i zabił go Jonatan, syn Sammai, brata Dawidowego. Ci są synowie Rafa w Get, którzy padli od ręki Dawida i sług jego.

III. Koniec panowania Dawida. Przygotowania do budowy świątyni.(21,1 - 29,30)
1. SPIS LUDNOŚCI I KARA; ZAKUPIENIE BOISKA ORNANA (21,1- 22,1). Dawid grzeszy przez zliczenie ludu (1-8). Prorok Gad przedkłada mu wybór kary (9-13). Zaraza. Modlitwa Dawida (14-17). Dawid kupujé boisko Ornana (18-25) i stawia na nim ołtarz (26-27). Ofiary na miejscu; o wyżynie Gabaonu (21,28 - 22,1).

21
1 A szatan powstał na Izraela pobudził Dawida, żeby policzył Izraela.
2 I rzekł Dawid do Joaba i do przełożonych nad ludem : "Idźcie a obliczcie Izraela od Bersabee aż do Dan i przynieście n1i liczbę, żebym wiedział."
3 I odpowiedział Joab : "Niech przysporzy Pan ludu swego stokroć więcej, niźli go jest; czyż nie wszyscy, panie mój królu są sługami twoimi? Czemuż się tego dowiaduje pan mój, co by za grzech mogło być poczytane Izraelowi?"
4 Ale słowo królewskie przemogło, i wyszedł Joab, i obszedłszy wszystkiego Izraela wrócił się do Jeruzalem i zdał Dawidowi liczbę tych,
5 których obszedł, i znalazła się wszystka liczba Izraela tysiąc tysięcy i sto tysięcy mężów, dobywających miecza, a z Judy czterysta siedemdziesiąt tysięcy wojowników.
6 Lewiego bowiem i Beniamina nie liczył, przeto ż Joab niechętnie spełniał rozkazanie królewskie.
7I nie podobało się Bogu, co było rozkazane, i skarał Izraela
8I rzekł Dawid do Boga: "Zgrzeszyłem wielce, żem to uczynił. roszę, oddal nieprawość sługi twego, bom głupio postąpił!"
9- I rzekł Pan do Gada, widzącego Dawidowego, mówiąc :
10 "Idź, a mów do Dawida i powiedz mu : To mówi Pan : Z trzech rzeczy pozwalam ci wybierać; obierz jedno, które będziesz chciał, a uczynię ci."
11 I przyszedłszy Gad do Dawida rzekł mu : "To mówi Pan : Obierz co chcesz : albo głód przez trzy lata, albo przez trzy miesiące uciekać przed nieprzyjaciółmi twymi, a nie móc ujść miecza ich, albo przez trzy dni będzie w ziemi miecz Pański i mór, i Anioł Pański zabijać będzie we wszystkich granicach izraelskich. A tak teraz obacz, co mam odpowiedzieć temu, który mię posłał "
13 I rzekł Dawid do Gada: "Ze wszech stron ucisk mię gnębi, ale mi lepiej wpaść w ręce Pańskie, bo mnogie są miłosierdzia jego, niźli w ręce człowiecze."
14 Przypuścił tedy Pan mór na Izraela, i poległo z Izraela siedemdziesiąt tysięcy mężów.
15 Posłał też Anioła do Jeruzalem, aby je wytracił; a gdy je wygładzał, ujrzał Pan i zlitował się nad wielkością zła; i rozkazał Aniołowi, który zabijał : "Dosyć już, niech przestanie ręka twoja " A Anioł Pański stał obok boiska Ornana Jebuzejczyka.
16 I podniósłszy Dawid oczy swe, ujrzał Anioła Pańskiego, stojącego między niebem a ziemią, i dobyty miecz w ręce jego, obrócony na Jeruzalem. I padli, tak on sam jak i starsi, obleczeni we włosiennice, twarzą na ziemię.
17 I rzekł Dawid do Boga : "Czy nie ja tym jestem, który rozkazał, aby lud policzono? Jam jest, który zgrzeszyłem, ja, którym źle uczynił ; ta trzoda co zawiniła ? Panie, Boże mój, niech się obróci ręka twoja na mnie i na dom ojca mego, a lud twój niech tracony nie będzie!"
18 A Anioł Pański przykazał Gadowi, aby rzekł Dawidowi, że ma wyjść i zbudować ołtarz Panu Bogu na boisku Ornana Jebuzejczyka.
19 Wyszedł tedy Dawid według słowa Gada, które mu mówił imieniem Pańskim. 20 Lecz gdy Ornan spojrzał w górę i ujrzał Anioła, skrył się i czterej synowie jego z nim; bo natenczas młócił na boisku pszenicę.
21 Gdy tedy przyszedł Dawid do Ornana, ujrzał go Ornan i wyszedł naprzeciw niego z boiska, i pokłonił mu się twarzą do ziemi.
22 I rzekł mu Dawid: "Daj mi plac boiska twego, abym zbudował na nim ołtarz Panu, tak, żebyś otrzymał srebra tyle, ile jest warte, i żeby ustała plaga od ludu."
23 I rzekł Ornan do Dawida : "Weźmij, a niech uczyni pan mój król, cokolwiek mu się podoba; ale i woły daję na całopalenie i wózki na drwa, i pszenicę na ofiarę: wszystko z chęcią dam!"
24 I rzekł mu król Dawid : "Nie będzie tak, ale dam srebro wedle wartości, bo nie mam odbierać tobie i ofiarować Panu darowanego całopalenia."
25 Dał tedy Dawid Ornanowi za miejsce syklów złota sześćset, najsprawiedliwszej wagi.
26 I zbudował tan1 ołtarz Panu, i ofiarował całopalenie i zapokojne, i wzywał Pana, i wysłuchał go przez ogień zsyłając go z nieba na ołtarz całopalenia.
27 I rozkazał Pan Aniołowi, i obrócił miecz swój do pochwy.
28 Natychmiast tedy, widząc Dawid, że go wysłuchał Pan na boisku Ornana Jebuzejczyka, złożył tam ofiary.
29 - A przybytek Pański, który sprawił Mojżesz na puszczy i ołtarz całopalenia był naonczas na wyżynie Gabaonu.
30 I nie mógł Dawid iść do ołtarza, aby tam prosić Boga, zbytnim bowiem strachem był przejęty widząc miecz Anioła Pańskiego.

22
1 I rzekł Dawid: "To jest dom Boży i to ołtarz na całopalenie Izraelowi."

2. PRZYGOTOWANIE MATERIAŁU DO BUDOWY ŚWIĄTYNI (22,2-5).

2 I nakazał zebrać wszystkich nowonawróconych z ziemi izraelskiej, i ustanowił z nich kamieniarzy na łamanie i ciosanie kamieni, aby był zbudowany dom Boży. 3 Żelaza też bardzo wiele na gwoździe do drzwi, na fugi i na spojenia nagotował Dawid, i miedzi wagę niezliczoną.
4 Drzew też cedrowych, których Sydończycy i Tyryjczycy nawieźli do Dawida, nie można było zliczyć.
5 I rzekł Dawid : "Salomon, syn mój, jest chłopięciem malutkim i delikatnym, a dom, który chcę, aby był zbudowany Panu taki ma być, żeby był po wszystkich ziemiach sławny; nagotuję mu więc co potrzeba." I dlatego przed śmiercią swą przygotował wszystkie nakłady.

3. DAWID POLECA SALOMONOWI ZBUDOWAĆ ŚWIĄTYNIĘ (22,6-16). Przypomina, te Bóg nie pozwolił mu stawiać świątyni, gdyż wiele krwi wylał na wojnie (6-8), lecz zlecił to jego synowi (9-10). Napomina Salomona do wierności wobec Boga (11-13) i zaleca mu budowę świątyni (14-16).

6 I zawołał Salomona, syna swego, i przykazał mu, aby zbudował dom Panu, Bogu Izraelowemu.
7 I rzekł Dawid do Salomona : "Synu mój, było wolą moją zbudować dom imieniu Pana, Boga mego.
8 Ale stało się słowo Pańskie dla mnie mówiąc: Rozlałeś wiele krwi i stoczyłeś wiele walk, nie będziesz mógł zbudować domu imieniu memu, rozlawszy tak wiele krwi przede mną.
9 Syn, który się tobie narodzi, będzie mężem bardzo spokojnym, bo dam mu pokój od wszystkich nieprzyjaciół jego wokoło, dla tej przyczyny będzie zwan Spokojny ; i dam pokój i odpocznienie w Izraelu po wszystkie dni jego.
10 On zbuduje dom imieniu memu i on mi będzie za syna, a ja będę mu za ojca, i utwierdzę tron królestwa jego nad Izraelem na wieki.
11 Teraz tedy, synu mój, niech Pan będzie z tobą i niech ci się szczęści, i zbuduj dom Panu, Bogu twemu, jak mówił o tobie.
12 Niech ci też da Pan roztropność i zmysł, abyś mógł rządzić Izraelem, i strzec zakonu Pana, Boga twego.
13 Albowiem wtedy będziesz mógł postąpić, jeśli będziesz strzegł przykazań i ustaw, które dał Pan Mojżeszowi, aby nauczył Izraela. Wzmacniajże się, a czyń mężnie, nie bój się ani się lękaj.
14 Oto ja w ubóstwie moim przygotowałem nakłady na dom Pański, złota talentów sto tysięcy, a srebra tysiąc tysięcy talentów, a miedzi i żelaza nie ma wagi, bo ilość ich przechodzi liczbę; drzewa i kamieni przygotowałem na wszystkie nakłady.
15 Masz też rzemieślników bardzo wielu, kamieniarzy i murarzy i rzemieślników około drzewa i wszelkich rzemiosł do wykonania dzieła bardzo roztropnych, ze złota,
16 ze srebra i z miedzi, i z żelaza, którego nie masz liczby. Wstań tedy i czyń, a Pan będzie z tobą!"

4. WEZWANIE KSIĄŻĄT IZRAELSKICH DO POMAGANIA SALOMONOWI (22,17-19).

17 Przykazał też Dawid wszystkim książętom izraelskim, aby pomagali Salomonowi, synowi jego, mówiąc :
18 "Widzicie, iż Pan, Bóg wasz, jest z wami, i dał wam odpoczynek wokoło i dał wszystkich nieprzyjaciół waszych w ręce wasze, i poddana jest ziemia przed Panem i przed ludem jego.
19 Podajcież tedy serca wasze i dusze wasze, abyście szukali Pana, Boga waszego ; a wstańcie i budujcie świątynię Panu Bogu, aby wniesiona była skrzynia przymierza Pańskiego, i sprzęty Panu poświęcone do domu, który się buduje imieniu Pańskiemu."

5. LEWICI (23,1-32). Zliczenie Lewitów i podział zajęć (1-5). Klasy Lewitów (6) ; Gersonici (7-11), Kaatyci (12-20), Merarvci (21-23). Wiek wymagany do rozpoczęcia służby (24-27). Jeszcze o zajęciach Lewitów (28-32).

23
1 Dawid tedy, stary i pełen dni, ustanowił królem Salomona, syna swego, nad Izraelem.
2 I zgromadził wszystkich książąt izraelskich, kapłanów i Lewitów.
3 I policzono Lewitów od trzydziestu lat i wyżej, i znalazło się ich trzydzieści i osiem tysięcy mężów.
4 Z tych wybrano i rozłożono na posługę domu Pańskiego dwadzieścia cztery tysiące, a przełożonych i sędziów sześć tysięcy.
5 A odźwiernych cztery tysiące, i tyluż muzyków, grających Panu na instrumentach, które nasprawiał do grania.
6 - I rozdzielił ich Dawid na zmiany synów Lewiego, to jest Gersona, Kaata i Merariego.
7 Synowie Gersona: Leedam i Semej.
8 Synowie Leedana: przedniejszy Jahiel, Zetan i Joel, trzej.
9 Synowie Semeja: Salomit, Hosjel i Aran, trzej ; ci przedniejsi rodzin Leedana.
10 A synowie Semeja : Lehet, Ziza, Jaus, Baria; ci synowie Semeja czterej.
11 I był Lehet pierwszy, Ziza drugi ; lecz Jaus i Baria nie mieli wielu synów, i przeto w jednej rodzinie i w jednym domu byli policzeni.-
12 Synowie Kaata : Amram i Isaar, Hebron i Ozjel, czterej.
13 Synowie Amrama: Aaron i Mojżesz. I odłączono Aarona, aby służył w świętym świętych, on i synowie jego na wieki, i żeby palił kadzidło Panu, według obrzędu swego, i błogosławił imieniu jego na wieki.
14 Mojżesza też, męża Bożego, synowie policzeni są w pokoleniu Lewi.
15 Synowie Mojżesza : Gersom i Eliezer.
16 Synowie Gersoma: Sabuel pierwszy.
17 A synowie Eliezera byli : Rohobia pierwszy ; i nie miał Eliezer innych synów, ale synowie Rohobii rozmnożyli się wielce.
18 Synowie Isaara: Salomit pierwszy.
19 Synowie Hebrona: Jeriau pierwszy, Amariasz drugi, Jahazjel trzeci, Jekmaam czwarty.
20 Synowie Ozjela : Micha pierwszy, Jesja drugi.
21 - Synowie Merariego : Moholi i Musy. Synowie Moholiego: Eleazar i Cis.
22 A umarł Eleazar i nie miał synów, ale córki; i pojęli je synowie Cisa, bracia ich. Synowie Musego
23: Moholi, Eder i Jeryn1ot, trzej.
24 Ci są synowie Lewiego w rodach i domach swych, książęta na zmiany i liczby głów każdego z osobna, którzy sprawowali roboty służby domu Pańskiego, od dwudziestu lat i wyżej.
25 Mówił bowiem Dawid : "Dał Pan Bóg odpocznienie Izraelowi, ludowi swemu, i mieszkanie w Jeruzalem aż na wieki.
26 A nie będzie więcej urzędem Lewitów nosić przybytek i wszystkie sprzęty jego ku posługiwaniu."
27 Według ostatniego też rozkazania Dawidowego będzie brana liczba synów Lewiego od dwudziestu lat i wyżej.
28 I będą pod ręką synów Aaronowych na posługę domu Pańskiego, w przedsionkach i w gmachach, i na miejscu oczyszczenia, i w świątyni, i we wszystkich robotach służby kościoła Pańskiego.
29 A kapłani będą nad chlebem pokładnym i nad obiatą z białej mąki, i około placków przaśnych, i około panewek, i około pieczenia, i nad wszelką wagą i miarą.
30 A Lewici mają stać rano na wysławianie i śpiewanie Panu, podobnie też ku wieczorowi, tak przy ofiarowaniu całopalenia Pańskiego, jak i w soboty i nowie księżyców, i w inne uroczyste święta według liczby i obrzędów każdej sprawy ustawicznie przed Panem.
32 A niech strzegą obsługi przybytku przymierza i obrządku świątyni i obsługi synów Aaronowych, braci swych, aby służyli w domu Pańskim.

6. KAPŁANI (24,1-19). Potomkowie Aarona (1-2). Ich podział na dwadzieścia cztery klasy (3-6); następstwo klas w pełnieniu służby (7-19).

24
1 A synowie Aaronowi tym sposobem rozdzieleni byli: Synowie Aarona: Nadab, Abiu, Eleazar i Itamar.
2 A Nadab i Abiu umarli przed ojcem swym bez potomstwa; i sprawował kapłański urząd Eleazar i Itamar.
3 - I podzielił ich Dawid, to jest Sadoka z synów Eleazara i Ahimelecha z synów Itamara według zmian ich i posługi.
4 I znalazło się daleko więcej synów Eleazara wśród mężów przedniejszych niźli synów Itanlara. I rozdzielił im, to jest synom Eleazara książąt wedle domów szesnastu, a synom Itamara wedle rodzin i domów ich ośmiu.
5 I podzielił obie rodziny między sobą losami ; bo byli książęta świątyni i książęta Boży tak z synów Eleazara, jak i z synów Itamara.
6 I rozpisał ich Semejas syn Natanaela, pisarz Lewita, przed królem i książętami, i Sadokiem kapłanem, i Ahimelechem, synem Abiatara, książętami też domów kapłańskich i lewickich; jeden dom, który był nad innymi, Eleazarowi, a drugi dom, który miał inne pod sobą, Itamarowi.
7 I wyszedł los pierwszy dla Jojariba,
8 wtóry dla Jedeja, trzeci dla Harima,
9 czwarty dla Seorima, piąty dla Melchiasza,
10 szósty dla Majmana, siódmy dla Akkosa, ósmy dla Abiasza,
11 dziewiąty dla Jesui, dziesiąty dla Secheniasza,
12 jedenasty dla Eliasiba,
13 dwunasty dla Jakima, trzynasty dla Hofy,
14 czternasty dla Isbaaba, piętnasty dla Belgi, szesnasty dla Emmera,
15 siedemnasty dla Hezira, osiemnasty dla Afsesa,
16 dziewięmasty dla Fetejasza, dwudziesty dla Hezechiela,
17 dwudziesty pierwszy dla Jachina,
18 dwudziesty drugi dla Gamula, dwudziesty trzeci dla Dalajaua, dwudziesty czwarty dla Maazjaua.
19 Te są zmiany ich według służby ich, aby wchodzili do domu Pańskiego, i we dług obrządku swego, pod ręką Aarona, ojca ich, jak rozkazał Pan, Bóg Izraelów.

7. KSIĄŻĘTA POZOSTAŁYCH LEWITÓW, ICH PODZIAŁ (24,20-31).

20 A ż synów Lewiego którzy byli pozostali: z synów Amrama był Subael, a z synów Subaela, Jehedeja.
21 Z synów zaś Rohobiasza przedniejszy Jesjasz.
22 A Isaara syn Salemot, a syn Salemota Jahat;
23 a syn jego Jeriau pierwszy, Amariasz drugi, Jahazjel trzeci, Jekmaan czwarty.
24 Syn Ozjela Micha, syn Michy Samir.
25 Brat Michy Jesja, a syn Jesjaszów Zachariasz.
26 Synowie Merariego : Moholi i Musy. Syn Ozjaua Benno.
27 Synowie też Merariego : Ozjau, Soam, Zachur i Hebri.
28 A syn Moholiego : Eleazar, który nie miał synów.
29 A syn Cisa Jerameel. Synowie Musego :
30 Moholi, Eder i Jerimot. Ci synowie Lewiego według domów rodzin ich.
31 I ci też puścili losy naprzeciw braci swych, synów Aaronowych, przed Dawidem królem i Sadokiem, i Ahimelechem, i książętami domów kapłańskich i lewickich, tak więksi jak i mniejsi; wszystkich los równo dzielił.

8. ŚPIEWACY (25,1-31). Synowie Asafa, Hemana i Idituna ustanowieni śpiewakami (1-5). Ich zadanie (6), liczba (7), podział na dwadzieścia cztery klasy (8-31).

25
1 Dawid tedy i zwierzchnicy wojskowi odłączyli na posługiwanie synów Asafa, Hemana i Idituna, aby prorokowali na cytrach i na harfach, i na cymbałach, według liczby swojej służąc poruczonemu sobie urzędowi.
2 Z synów Asafa: Zachur, Józef, Natania i Asarela, synowie Asafa, pod ręką Asafa, prorokulącego przy królu.
3 A Iditun: synowie Idituna: Godoliasz, Sori, Jesejasz, Hasabiasz i Matatrasz, sześciu pod ręką ojca ich Idituna, który na cytrze prorokował nad wysławiającymi i chwalącymi Pana.
4 Heman też: synowie Hemana: Bokcjasz, Mataniau, Ozjel, Subuel i Jerimot, Hananiasz, Hanani, Eliata, Geddelti i Romemtiezer, i Jesbakassa, Melloti, Otir, Mahazjot ; ci wszyscy synowie Hemana,
5 widzącego królewskiego w rzeczach Bożych, aby wywyższał róg; i dał Bóg Hemanowi synów czternastu i trzy córki.
6 Wszyscy pod ręką ojca ich rozdzieleni byli na śpiewanie w kościele Pańskim, na cymbałach, na harfach i na cytrach ku posługom domu Pańskiego przy królu, to jest:
7 Asaf, Iditun i Heman. A była ich liczba z braćmi ich, którzy uczyli pieśni Pańskiej, wszyscy mistrzowie, dwustu osiemdziesięciu ośmiu.
8 I rzucali los na zmiany swoje równo, tak większy jak i mniejszy, uczony równie jak nieuczony.
9 I wyszedł pierwszy los dla Józefa, który był z Asafa; drugi dla Godoliasza i synów jego, i braci jego dwunastu;
10 trzeci dla Zachura, synów i braci jego dwunastu ;
11 czwarty dla Isariego, synów i braci jego dwunastu;
12 piąty dla Nataniasza, synów i braci jego dwunastu;
13 szósty dla Bokcjasza, synów i braci jego dwunastu;
14 siódmy dla Isreela, synów i braci jego dwunastu;
15 ósmy dla Jesejasza, synów i braci jego dwunastu;
16 dziewiąty dla Mataniasza, synów i braci jego dwunastu;
17 dziesiąty dla Semejasza, synów i braci jego dwunastu:
18 jedenasty dla Azareela, synów i braci jego dwunastu ;
19 dwunasty dla Hasabiasza, synów i braci jego dwunastu;
20 trzynasty dla Subaela, synów i braci jego dwunastu;
21 czternasty dla Matatiasza, synów i braci jego dwunastu ;
22 piętnasty dla Jerimota, synów i braci jego dwunastu;
23 szesnasty dla Hananiasza, synów i braci jego dwunastu;
24 siedemnasty dla Jesbakassy, synów i braci jego dwunastu ;
25 osiemnasty dla Hananiego, synów i braci jego dwunastu;
26 dziewiętnasty dla Mellotiego, synów i braci jego dwunastu ;
27 dwudziesty dla Eliaty, synów i braci jego dwunastu;
28 dwudziesty pierwszy dla Otira, synów i braci jego dwunastu ;
29 dwudziesty drugi dla Geddeltiego, synów i braci jego dwunastu ;
30 dwudziesty trzeci dla Mahazjota, synów i braci jego dwunastu ;
31 dwudziesty czwarty dla Romemtiezera, synów i braci jego dwunastu.

9. ODŻWIERNI (26,1-19). Klasy: Korytów (1-9), Merarytów (10-11). Ich zajęcie (12); podział za pomocą losów (13-19).

26
1 A oddziały wrotnych: z Korytów Meselemia, syn Korego,z synów Asafa.
2 Synowie Meselemiasza : Zachariasz pierworodny, Jadihel drugi, Zabadiasz trzeci, Jatanael czwarty,
3 Elam piąty, Johanan szósty, Elioenaj siódmy.
4 A synowie Obededoma: Semejasz pierworodny, Jozabad drúgi, Joaha trzeci, Sachar czwarty,
5 Natanael piąty, Ammiel szósty, Issachar siódmy, Follati ósmy, bo mu Pan błogosławił
6 A Semejowi, synowi jego, narodzili się synowie, przełożeni domów swych, bo byli mężami bardzo mocnymi
7 Synowie tedy Semejasza : Otni, Rafael, Obed, Elzabad, bracia jego, mężowie bardzo mocni, Eliu też i Samachiasz.
8 Ci wszyscy z synów Obededoma, oni, synowie i bracia ich, bardzo mocni do posługiwania, sześćdziesięciu dwu z Obededoma.
9 A synowie Meselemiasza i bracia ich bardzo mocni, osiemnastu.
10 - A od Hosy, to jest z synów Merariego: Semri przedniejszy (bo nie miał piérworodnego, a przeto uczynił go ojciec jego przedniejszym),
11 Helkiasz drugi, Tabellasz trzeci, Zachariasz czwarty. Ci wszyscy synowie i bracia Hosy, trzynastu.
12 - Ci są rozdzieleni na odźwiernych, aby zawsze przełożeni nad strażą, jak i bracia ich, służyli w domu Pańskim.
13 Puszczono tedy losy równo, i małym i wielkim, według domów ich, do każdej bramy. Padł tedy los wschodni dla Selemiasza. A Zachariaszowi, synowi jego, mężowi bardzo mądremu i uczonemu, losem się dostała północna strona.
15 Obededomowi zaś i synom jego na południe, na której to stronie domu była rada starszych.
16 Sefim i Hosa na zachód, koło bramy, która wiedzie na drogę wstępowania : straż naprzeciw straży.
17 A na wschód Lewitów sześciu, a na północ czterech na dzień ; na południe także czterech na dzień, a gdzie była rada, po dwóch.
18 W komorach też odźwiernych na zachód słońca czterech na drodze, a po dwu w komorach.
19 Te są oddziały odźwiernych, synów Korego i Merariego.

10. STRAŻNICY SKARBU ŚWIĄTYNI (26, 20-28).

20 A Achiasz był nad skarbami domu Bożego i naczyniami świętych.
21 Synowie Ledana syna Gersonni : z Ledana przedniejsi domów, Ledan i Gersonni, Jehieli.
22 Synowie Jehieliego: Zatan i Joel, brat jego, nad skarbami domu Pańskiego,
23 z Amramitami, z Isaarytami, z Habronitami i z Ozjelitami.
24 A Subael syn Gersoma, syna Mojżeszowego, przełożonym nad skarbami.
25 Bracia też jego Eliezer, którego syn Rahabia, tego też syn Isajasz, i tego syn Joram, tego też syn Zechri, a tego syn Selemit.
26 Ten Selemit i bracia jego nad skarbami rzeczy świętych, które poświęcił król Dawid i książęta domów, i tysiącznicy, i setnicy, i wodzowie wojska z wojen i z łupów bitew,
27 które poświęcili na poprawç i sprzęty kościoła Pańskiego.
28 A to wszystko poświęcił Samuel widzący i Saul, syn Cisa i Abner, syn Nera, i Joab, syn Sarwii: wszyscy, którzy je poświęcili przez rękę Selemita i braci jego.

11. PRZEŁOŻEN1 NAD SPRAWAMI ZEWNĘTRZNYMI (26,29-32).

29 A nad Isaarytami był przełożonym Choneniasz i synowie jego ku sprawom zewnętrznym nad Izraelem, aby ich nauczali i sądzili.
30 Z Hebronitów zaś Hasabiasz i bracia jego, mężowie bardzo mocni, tysiąc siedmiuset, przełożeni byli nad Izraelem za Jordanem na zachodzie, we wszystkich sprawach Pańskich i dla posługi królewskiej.
31 A z Hebronitów przedniejszy był Jeria, według do mów i rodzin ich. Czterdziestego roku królestwa Dawidowego policzono ich i znaleziono mężów bardzo mocnych w Jazer Galaad braci
32 też jego lat męskich; dwa tysiące siedmiuset przełożonych domów. I postawił ich Dawid król nad Rubenitami i Gadytami, i nad połową pokolenia Manassesa, ku wszelkiej posłudze Bożej i królewskiej.

12. NACZELNICY DWUNASTU HUFCÓW WOJSKOWYCH (27,1-15).

27
1 A synowie Izraelowi według liczby ich, przedniejsi z domów, tysiącznicy i setnicy i przełożeni, którzy służyli królowi według hufców swoich, wchodząc i wychodząc na każdy miesiąc przez rok, każdy z nich przełożony był nad dwudziestu czterema tysiącami.
2 Nad pierwszym hufcem pierwszego miesiąca przełożony był Jesboam, syn Zabdiela, a pod nim dwadzieścia cztery tysiące;
3 był z synów Faresa, wódz wszystkich dowódców w wojsku miesiąca pierwszego.
4 Drugiego miesiąca trzymał hufiec Dudia Ahohitezyk, a po nim drugi imieniem Macellot, który rządził częścią wojska dwudziestu czterech tysięcy.
5 Wodzem też trzeciego hufca, miesiąca trzeciego, był Banajas, syn Jojady kapłana, a w dziale jego dwadzieścia cztery tysiące.
6 Ten-ci jest Banajas najmocniejszy między trzydziestu i nad trzydziestu; a nad hufcem jego był przełożonym Amizabad, syn jego.
7 Czwarty, miesiąca czwartego, Asahel, brat Joaba, i Zabadiasz syn jego, po nim; a w hufcu jego dwadzieścia cztery tysiące.
8 Piąty, miesiąca piątego, wódz Samaot Jezerytczyk; a w hufcu jego dwadzieścia cztery tysiące.
9 Szósty, miesiąca szóstego, Hira, syn Akcesa, Tekuitczyk; a w hufcu jego dwadzieścia cztery tysiące.
10 Siódmy, miesiąca siódmego, Helles Fallonitczyk z synów Efraima; a w hufcu jego dwadzieścia cztery tysiące.
11 Ósmy, miesiąca ósmego, Sobochaj Husatezyk z rodu Zarahiego, a w hufcu jego dwadzieścia cztery tysiące.
12 Dziewiąty, miesiąca dziewiątego, Abiezer Anatotezyk z synów Jeminiego, a w hufcu jego dwadzieścia cztery tysiące.
13 Dziesiąty, miesiąca dziesiątego, Maraj, także Netofatczyk z rodu Zarahiego, a w hufcu jego dwadzieścia cztery tysiące.
14 Jedenasty, miesiąca jedenastego, Banajas Faratończyk z synów Efraima, a w hufcu jego dwadzieścia cztery tysiące.
15 Dwunasty, miesiąca dwunastego, Holdaj Netofatczyk z rodu Gotoniela; a w hufcu jego dwadzieścia cztery tysiące.

13. KSIĄŻĘ'TA POKOLEŃ IZRAELSKICH; SPIS LUDNOŚCI NIEDOKOŃCZONY PRZEZ JOABA (27,16-24).

16 A nad pokoleniami Izraelowymi przełożeni byli : nad Rubenitami książę Ełiezer, syn Zechriego ; nad Symeonitami książę Safatias, syn Maachy;
17 nad Lewitami Hasabias, syn Kamulela ;
8 nad Aaronitami Sadok ; nad Judą Eliu, brat Dawida; nad Issacharem Amri, syn Michaela;
19 nad Zabulonitami Jesmajas, syn Abdiasza; nad Neftalitami Jerimot, syn Ozjela;
20 nad synami Efraima Ozee, syn Ozazjua ; nad. połową pokolenia Manassesa Joel, syn Fadajasza ;
21 a nad połową pokolenia Manassesa w Galaadzie Jaddo, syn Zachariasza; a nad Beniaminowym Jasjel, syn Abnera;
22 a nad Danem Ezrihel, syn Jerohama. Ci książęta synów Izraelowych.
23 A nie chciał Dawid liczyć ich od dwudziestu lat niżej, ponieważ Pan powiedział, że rozmnoży Izraela jak gwiazdy niebieskie.
24 Joab, syn Sarwii, począł liczyć, nie dokończył, gdyż dlatego przypadł gniew Boży na Izraela; a przeto nie włączono liczby tych, którzy byli spisani w kroniki Dawida króla.

14. ZARZĄDCY DÓBR DAWIDA (27, 25-31).

25 Nad skarbami zaś królewskimi był Azmot, syn Adiela ; a nad tymi skarbami, które były w miastach i we wsiach, i w zamkach, był Jonatan, syn Ozjasza.
26 A nad robotami wiejskimi i nad oraczami, którzy uprawiali ziemię, był urzędnikiem Ezri, syn Cheluba,
27 a nad uprawcami winnic Semejasz Romatczyk ; a nad piwnicami wina Zabdiasz Afonitczyk.
28 Bo nad oliwnicami i nad figami, które na polach były, Balanan Gederczyk, a nad komorami oliwy Joas.
29 A nad bydłem, które paszono w Saronie, przełożonym był Setraj, Sarończyk, a nad wołami po dolinach Safat, syn Adliego,
30 nad wielbłądami zaś Ubił, Ismahelita, a nad osłami Jadiasz Meronatczyk,
31 nad owcami też Jaziz, Agarejczyk. Ci wszyscy byli urzędnikami nad majętnością króla Dawida.

15. DORADCY DAWIDA (27,32-34).

32 Jonatan zaś, stryj Dawida, mąż mądry i uczony, był radnym panem ; ten i Jahiel, syn Hachamoniego, byli z synami królewskimi.
33 Achitofel też, radny pan królewski, i Chusaj Arachitczyk, przyjaciel królewski.
34 Po Achitofelu był Jojada, syn Banajasa, i Abiatar. A hetmanem wojska królewskiego był Joab.

16. NAPOMNIENIA I POUCZENIE DAWIDA ODNOŚNIE DO BUDOWY ŚWIĄTYNI (28,1- 29,20). Zwołanie książąt ludu (28,1). Budowanie świątyni, zamierzone przez Dawida, Bóg zlecił jego synowi (2-7). Napomnienie do wierności Bogu (8-10). Król daje synowi swemu gotowy plan świątyni (1 I-19) i obiecuje mu pomoc kapłanów (20-21). Zachęca książąt, by do jego darów dołożyli swoje datki (29,1-5). Dary książąt (6-9). Dziękczynienie i prośba do Boga (10-20).

28
1 Zwołał tedy Dawid wszystkich książąt izraelskich, przełożonych nad pokoleniami i przełożonych nad hufcami, którzy służyli królowi; tysiączników też i setników, i przełożonych nad majętnością i nad posiadłością królewską, i synów swych z rzezańcami, i możnych i wszystkich co mężniejszych w wojsku do Jeruzalem.
2 A wstawszy król i stanąwszy rzekł: "Posłuchajcie mię, bracia moi i ludu mój ! Myślałem zbudować dom, w którym by odpoczęła skrzynia przymierza Pańskiego i podnóżek Boga naszego, i zgotowałem wszystko na budowanie.
3 Ale mi Bóg rzekł : Nie będziesz budował domu imieniu memu, przeto iżeś mąż wojownik i rozlewałeś krew.
4 Ale mię obrał Pan, Bug Izraelów, ze wszystkiego domu ojca mego, abym był królem nad Izraelem na wieki; bo z pokolenia Judy obrał książąt, a z domu Judy dom ojca mego, a z synów ojca mego podobało mu się, aby mię obrał królem nad wszystkim Izraelem.
5 Ale i z synów moich (bo mi dał Pan wielu synów), obrał Salomona, syna mego, aby siedział na stolicy królestwa Pańskiego nad Izraelem.
6 I rzekł mi: Salomon, syn twój, zbuduje dom mój i dziedzińce moje ; bom tego sobie obrał za syna, a ja mu będę za ojca.
7 I umocnię królestwo jego aż na wieki, jeśli będzie trwał w pełnieniu przykazań moich i ustaw moich, tak jak dzisiaj.
8 Teraz tedy przed wszystkim zgromadzeniem izraelskim, gdzie słyszy Bóg nasz, strzeżcie i dochodźcie wszystkich przykazań Pana, Boga naszego, abyście posiadali ziemię dobrą i zostawili ją po sobie synom waszym aż na wieki.
9 A ty, Salomonie, synu mój, znaj Boga ojca twego i służ mu sercem doskonałym i umysłem dobrowolnym; bo wszelkie serca przegląda Pan i wszystkie myśli serc rozumie. Jeśli go szukać będziesz, znajdziesz, ale jeśli go opuścisz, odrzuci cię na wieki.
10 Teraz tedy, ponieważ cię obrał Pan, abyś zbudował dom świątyni, wzmacniaj się i wykonaj."
11 A Dawid dał Salomonowi, synowi swemu opis przysionka i kościoła, i komór, i sali, i pokojów wewnętrznych, i domu ubłagania,
12 a nadto wszystkich, które był un1yślił, dziedzińców i gmachów wokoło, na skarby domu Pańskiego i na skarby rzeczy świętych ;
13 oddziałów kapłanów i Lewitów na wszystkie dzieła domu Pańskiego i na wszystkie sprzęty do służby kościoła Pańskiego.
14 Złota pod wagą na każdy sprzęt do służby, srebra też wagę według rozmaitości sprzętów i robót.
15 Ale i na świeczniki złote i na lampy ich złoto według miary każdego lichtarza i lamp ; także i na świeczniki srebrne i na lampy ich według rozmaitej miary wagę srebra oddał.
16 Dał też złota na stoły pokładnych chlebów według różności stołów; podobnie też srebro na inne stoły srebrne.
17 Na widełki też i czasze, i kadzielnice ze złota szezerego, i na ale lwy złote, podzielił według miary wagę na lwa i lwa. Podobnie też na lwy srebrne różną wagę srebra oddzielił.
18 A na ołtarz, na którym palą kadzidło, dał szczere złoto, aby z niego uczyniono podobieństwo wozu Cherubów, rozciągających skrzydła i zasłaniających skrzynię przymierza Pańskiego.
19 "Wszystko to, rzecze, przyszło spisane ręką Pańską do mnie, abym wyrozumiał wszystką robotę wzoru."
20 - Rzekł też Dawid Salomonowi, synowi swemu: "Czyń mężnie, a wzmacniaj się i działaj ; nie bój się i nie lękaj się, bo Pan, Bóg mój, będzie z tobą i nie opuści cię ani zostawi, aż dokonasz wszystkiej roboty do służby domu Pańskiego.
21 Oto oddziały kapłanów i Lewitów do wszelkiej służby domu Pańskiego stoją przy tobie i gotowi są, i umieją, tak książęta jak i lud, wykonać wszystkie rozkazy twoje."

29
1 I mówił król Dawid do wszystkiego zgromadzenia: "Salomona, syna mego, jedynego Bóg obrał, jeszcze chłopięciem i młodziuchnym, bo wielkie jest dzieło, nie człowiekowi bowiem gotuje się mieszkanie, ale Bogu.
2 A jam ze wszystkich sił moich przygotował nakłady na dom Boga mego : złoto na naczynie złote, a srebro na srebrne, miedź na miedziane, żelazo na żelazne, drzewo na drewniane, i kamienie oniksowe i jakoby antymonowe, i rozmaitych barw, i wszelaki kamień drogi, i białego marmuru dostatek wielki.
3 A nadto, com ofiarował do domu Boga niego ze zdobyczy mojej, złoto i srebro daję na kościół Boga mego, oprócz tego, com przygotował na dom święty.
4 Trzy tysiące talentów złota ze złota Ofiru i siedem tysięcy talentów srebra najczystszego na pozłocenie ścian kościelnych.
5 I gdziekolwiek złota jest potrzeba, ze złota, a gdziekolwiek srebra jest potrzeba, ze srebra niech się roboty dokonują przez ręce rzemieślników; a jeśli kto dobrowolnie co ofiaruje, niechaj dziś napełni rękę swoją, i ofiaruje, co chce, Panu."
6 Obiecali tedy książęta domów i przedni pokoleń izraelskich, i tysiącznicy, i setnicy, i przełożeni majętności królewskich.
7 I dali na robotę domu Bożego złota talentów pięć tysięcy i dziesięć tysięcy czerwonych złotych, srebra talentów dziesięć tysięcy, a miedzi talentów osiemnaście tysięcy i żelaza talentów sto tysięcy.
8 I u kogokolwiek znalazły się kamienie, dali do skarbu domu Pańskiego, przez ręce Jahiela Gersońezyka.
9 I weselił się lud, gdy obietnice dobrowolnie składali, bo całym sercem ofiarowali je Panu ; ale i król Dawid weselił się weselem wielkim.
10 I błogosławił Panu przed wszystkim zebraniem i mówił: "Błogosławionyś jest, Panie, Boże Izraela, ojca naszego, od wieku do wieku.
11 Twoja jest, Panie, wielmożność i moc, i sława, i zwycięstwo, i tobie chwała, bo wszystko, co jest na niebie i na ziemi, twoje jest; twoje, Panie, królestwo, i tyś jest nad wszystkimi książęty.
12 Twoje są bogactwa i twoja jest sława; ty panujesz nad wszystkim, w ręce twojej moc i możność, w ręce twojej wielkość i rozkazywanie wszystkiemu.
13 Teraz tedy, Boże nasz, wysławiamy ciebie i chwalimy imię twoje sławne.
14 Cóżem ja i co jest lud mój, żebyśmy ci mogli to wszystko obiecać? Twoje jest wszystko, a cośmy z ręki twej wzięli, daliśmy tobie.
15 Bośmy goście przed tobą i przechodnie, jak i wszyscy ojcowie nasi; dni nasze jako cień na ziemi, a nie ma żadnego przedłużenia.
16 Panie, Boże nasz, wszystek ten dostatek, któryśmy zgotowali na zbudowanie domu imieniu twemu świętemu, jest z ręki twojej i twoje jest wszystko.
17 Wiem, Boże mój, że serc doświadczasz i szczerość miłujesz; przeto i ja w szczerości serca mego ochotnie ofiarowałem to wszystko, i twój lud, który się tu znalazł, widziałem, że ofiarował tobie dary z wielkim weselem,
18 Panie, Boże Abrahama i Izaaka i Izraela, ojców naszych, zachowajże na wieki tę wolę serca ich, a niech zawsze ta myśl ich trwa ku czci twojej.
19 Salomonowi też, synowi memu, daj serce doskonałe, aby strzegł przykazań twoich, świadectw twych i ustaw twoich, i czynił wszystko, i zbudował dom, na który nakłady zgotowałem."
20 I przykazał Dawid wszystkiemu zgromadzeniu : "Błogosławcie Panu, Bogu naszemu !" I błogosławiło wszystko zgromadzenie Panu, Bogu ojców swych, i nachylili się i pokłonili się Bogu, a potem królowi.

17. NAMASZCZENIE SALOMONA NA KRÓLA (29,21-25).

21 I złożyli ofiary Panu, a całopalenia ofiarowali nazajutrz, byków tysiąc, baranów tysiąc, jagniąt tysiąc, z płynnymi ofiarami ich i ze wszystkim obrzędem hojnie dla wszystkiego Izraela.
22 I jedli i pili przed Panem owego dnia z wielkim weselem. I namaścili po wtóre Salomona, syna Dawidowego. A namaścili go Panu, aby był książęciem, a Sadoka najwyższym kapłanem.
23 I siadł Salomon na stolicy Pańskiej jako król zamiast Dawida, ojca swego, a podobał się wszystkim ; i był mu posłuszny wszystek Izrael.
24 Lecz i wszyscy książęta i możni, i wszyscy synowie króla Dawida podali rękę, i poddani byli Salomonowi królowi.
25 Wywyższył tedy Pan Salomona nad wszystkiego Izraela i dał mu sławę królestwa, jakiej nie miał przed nim żaden król izraelski.

18. ŚMIERĆ DAWIDA. ŹRÓDŁA DO JEGO HISTORII (29,26-30).

26 A tak Dawid, syn Izaja, królował nad wszystkim Izraelem.
27 A dni, których królował nad Izraelem było czterdzieści lat : w Hebronie królował siedem lat, a w Jeruzalem trzydzieści trzy lata.
28 I umarł w starości dobrej, pełen dni i bogactw i sławy; a królem został Salomon, syn jego, zamiast niego.
29 A dzieje Dawida króla pierwsze i ostatnie opisane są w księdze Samuela widzącego i w księdze Natana proroka, i w księdze Gada widzącego,
30 wraz z całym królowaniem jego i męstwem i czasami, które przeszły za niego, tak w Izraelu, jak i we wszystkich królestwach ziemi.

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

teen-mushing.xlx.pl