ďťż

HTTP Netware.pl

Lemur zaprasza

Sieć Intranet na Linux-ie

Autor: Pramod Karnad,
karnadp@mozart.inet.co.th
v1.1, 14 Marca 1996
Wersja polska: Bartosz Maruszewski
B.Maruszewski@jtz.org.pl
v1.01, 26 Lipca 1997

Dokument ten opisuje jak zamienić twój komputer z Linux-em w serwer
HTTP i połączyć go z siecią LAN przy pomocy programu Netware Client
pod Windows.
Oryginał tego dokumentu możesz znaleźć pod adresem
ftp.icm.edu.pl.
Dokument ten został napisany w standardzie ISO-8859-2.

1. Wprowadzenie.


Dokument ten zakłada, że umiesz zainstalować protokół TCP/IP na
Linux-ie i podłączyć się fizycznie do sieci lokalnej przy pomocy karty
Ethernet. Zakłada się także, że masz jakieś podstawowe wiadomości
na temat sieci Netware. Konfiguracja serwera Netware została
pokazana na przykładzie wersji 3.1x. Możesz zrobić to samo używając
INETCFG. Strona klienta dotyczy Windows 3.1x, Windows for
Workgroups i Windows 95.
We wszystkich przykładach zakładam, że adres Linux-a to 200.0.0.1 i
dlatego przypisuję adresy 200.0.0.2 i 200.0.0.3 odpowiednio
serwerowi Netware i stacji roboczej. Ty możesz oczywiście wybrać
adresy odpowiednie dla siebie.

1.1 Co jest potrzebne.


Przed instalacją będziesz potrzebował następującego oprogramowania.

serwera HTTP, który można ściągnąć ze strony
OneStep NCSA HTTPd Downloader.
Klienta sieci Novell Netware dostępnego na
Netwire. (Pliki dotyczące
TCP/IP można znaleźć w uaktualnieniu Lan Workplace LW42T3.exe).
Przegladarki takiej jak np.
Netscape Navigator albo
NCSA Mosaic.

Pakiety te są także dostępne w Polsce pod adresem:

Netscape -
ftp.icm.edu.pl.
Mosaic -
ftp.icm.edu.pl.




2. Instalacja serwera HTTP.


Kiedy ściagniesz serwer masz do wyboru dwie opcje: Wziąć źródła i
skompilować samemu, albo wziąć już skompilowane programy. Programy
te na Linux-a w wersji ELF są dostępne przy serwerze NCSA ale nie
ma ich w starszych wersjach.

2.1 Przygotowania przed ściągnięciem.


Serwer firmy NCSA przeprowadzi cię przez konfigurację i przygotuje
dla ciebie różne pliki. Ale zanim będziesz chciał ściągnąć HTTPd
przygotuj się na następujące pytania.

System Operacyjny


Najpierw musisz wybrać czy ściągasz wersję źródłową czy
skompilowaną. Jeśli akurat twój system nie pojawi się w menu, to
będziesz musiał ściągnąć wersję źródłową i skompilowac ją samemu.
Żeby sprawdzić wersję twojego Linux-a napisz w linii poleceń:


uname -a

w odpowiedzi uzyskasz mniej więcej coś takiego:


linux:~$ uname -a
Linux linux 1.0.9 #4 Tue Sep 13 04:05:51 CDT 1994 i586
linux:~$

Wersja Linux-a to 1.0.9. (Uwaga: Bieżące wersje Linux-a są w
formacie ELF i powinny wyglądać tak: 1.2.13 ELF)

Pozostałe parametry mogą być podane przed ściągnięciem albo
skonfigurowane później poprzez modyfikację pliku srm.conf w
katalogu /usr/local/etc/httpd/conf. Nazwy właściwych
dyrektyw, które występują w pliku httpd.conf zostały pokazane
w nawiasach. Jedynym wyjatkiem jest dyrektywa DocumentRoot, która
występuje w pliku srm.conf.

Typ procesu (ServerType).


Określa to w jaki sposób twój komputer będzie uruchamiał serwer
HTTPd. Metodą preferowaną jest "standalone". To powoduje,
że demon HTTPd jest ciągle uruchomiony. Jeśli wybierzesz ładowanie
HTTPd przez "inetd", to program będzie ponownie ładowany
do pamięci przy każdym odwołaniu, co może w rezultacie spowolnić
twój serwer.

Przypisywanie portu (Port).


Tutaj podajesz na jakim porcie demon będzie "słuchał" żądań
HTTP. Jeśli masz uprawnienia "root-a", to wybierz wartość
domyślną czyli 80.
W innym wypadku musisz wybrać wartość z przedziału od 1025 do
65535.

Identyfikator użytkownika dla serwera (User).


Jest to identyfikator, na który HTTPd zmieni swój podczas
odpowiadania na żądanie i działania na plikach. Odpowiedź na to
pytanie musi być udzielona tylko jeśli jako rodzaj serwera wybrałeś
"standalone".
Jeśli nie masz uprawnień root-a, po prostu użyj swojego
identyfikatora. Jeśli jesteś administratorem systemu, możesz
stworzyć specjalnego "użytkownika", tak żebyś mógł kontrolować
dostęp do plików.

Identyfikator grupy dla serwera (Group).



Jest to numer grupy, na który HTTPd zmieni swój podczas odpowiadania na
żądanie i działania na plikach. Jest to podobne do identyfikatora
użytkownika i wymagane jest tylko jeśli serwer ma działać jako
"standalone".
Jeśli nie masz uprawnień root-a, to użyj nazwy swojej grupy. Aby
się dowiedzieć do jakiej grupy należysz napisz w linii poleceń
groups.

Adres pocztowy administratora serwera (ServerAdmin).


Jest to adres osoby, do której użytkownicy mają wysyłać komentarze
i uwagi na temat działania serwera. Możesz tu podac swój adres.

Lokalizacja katalogu serwera (ServerRoot).


Jest to katalog, w którym rezyduje twój HTTPd. Jeśli jesteś
administratorem, to zostaw wartość domyślną
(/usr/local/etc/httpd). Jeśli nie, to wybierz jakiś
podkatalog w twoim katalogu domowym. Swój katalog domowy możesz
odnaleźć przy pomocy polecenia pwd.

Lokalizacja dokumentów HTML (DocumentRoot).


To jest miejsce, gdzie mają znajdować się pliki HTML, które będą
tworzyć strony twojego serwera. Wartością domyślną jest
/usr/local/etc/httpd/htdocs.
Możesz to oczywiście zmienić na katalog specjalnego użytkownika,
którego wcześniej stworzyłeś albo na podkatalog twojego katalogu
domowego jeśli nie jesteś root-em.
Jeśli nie masz pewności, to użyj wartości domyślnych. Teraz kiedy
już masz odpowiedzi na te pytania możesz
ściągnąć NCSA HTTPd. Powinieneś przeczytać
dokumentację HTTPd
zanim zaczniesz instalację. Jeśli planujesz kompilować program, to
musisz zmodyfikować pliki "makefile" w każdym z trzech
podkatalogów: support, src, cgi-src. Jeśli twoja wersja
Linux-a jest już obsługiwana, to musisz tylko napisać make
linux w głównym katalogu (czyli /usr/local/etc/httpd).

2.2 Kompilowanie HTTPd.


Kompilacja jest prosta, po prostu napisz make linux w linii
poleceń w głównym katalogu serwera.
Uwaga:
Użytkownicy Linux-a w wersji pre-ELF muszą odkomentować linię
#define NO_PASS w pliku portability.h oraz
DBM_LIBS= -ldbm w pliku Makefile przed
kompilacją.

3. Testowanie HTTPd.


Po tym jak zainstalowałeś HTTPd, zaloguj się jako root i wystartuj
demona pisząc httpd & (przy założeniu, że instalowałeś go
jako wersję "standalone"). Powinieneś go teraz zobaczyć w liście
procesów generowanej przez ps. Najprostszą metodą na
sprawdzenie HTTPd jest telnet. Napisz w wierszu poleceń:


telnet 200.0.0.1 80

gdzie 80 to domyślny port HTTP. Jeśli skonfigurowałeś
"Port" jako coś innego to wpisz ten numer zamiast
80. Powinieneś otrzymać odpowiedź, która wygląda mniej więcej tak:


Trying 200.0.0.1...
Connected to linux.ppg_corp.
Escape character is '^]'.

Teraz jeśli wpiszesz jakiś znak i wciśniesz <ENTER>, to powinieneś
otrzymać odpowiedź podobną do tej poniżej:


HTTP/1.0 400 Bad Request
Date: Wed, 10 Jan 1996 10:24:37 GMT
Server: NCSA/1.5
Content-type: text/html

<HEAD><TITLE>400 Bad Request < /TITLE> < /HEAD>
<BODY><H1>400 Bad Request < /H1>
Your client sent a query that this server could
not understand.<P>
Reason: Invalid or unsupported method.<P>
< /BODY>

Teraz jesteśmy gotowi podłączyć się do tego serwera z innego PC-ta
używając przeglądarki WWW.

4. Połączenie przez sieć Netware z Windowsami.


Żeby ustawić serwer Netware powinieneś mieć uprawnienia
Supervisor-a, albo przynajmniej uprawnienia operatora
konsoli. Jeśli ich nie masz, to spróbuj poprosić swojego
administratora sieci, żeby ci pomógł w instalacji.
W poniższych przykładach zakładam, że adres Linux-a to 200.0.0.1 i
dlatego przypisuję adresy 200.0.0.2 i 200.0.0.3 odpowiednio
serwerowi Netware i stacji roboczej. Ty możesz oczywiście wybrać
adresy odpowiednie dla siebie.

4.1 Ustaw serwer Netware.


Włącz na serwerze ramkę Ethernet_II przez wpisanie poniższych
poleceń na konsoli lub w pliku autoexec.ncf


load NE2000 frame=Ethernet_II name=IPNET
load TCPIP
bind IP to IPNET addr=200.0.0.2 mask=FF.FF.FF.0

Możesz podać numer slotu albo karty (board) podczas ładowania
sterownika do NE2000 w zaleźności od twojej konfiguracji. (np. load
NE2000 slot=3 frame=...).
Na PC-cie masz trzy możliwości: Win3.1, WfWg albo Win95. Procedura
instalacji różni się pomiędzy Win95 a starszymi wersjami windows
jeśli używasz 32-bitowego klienta z Microsoft-a lub Novell-a. Jeśli
masz zamiar używac 16-bitowego klienta, to procedura instalacyjna
jest opisana w instrukcji instalacji dla wersji pod Windows
3.1. Jeśli będziesz instalował wersję klienta 32-bitową, to przejdź
do
Windows 95.

Windows 3.x


Jeśli używasz Win3.1 albo WfWg możesz zainstalować klienta Netware
(VLMs) i kilka dodatkowych plików, które są dostarczane na
dyskietce TCP/IP, a mianowicie:


TCPIP.exe, VTCPIP.386, WINSOCK.dll i WLIBSOCK.dll

Zauważ, że plik WINSOCK.dll różni się od tych z Win95 i
Trumpet. Zainstaluj klienta Netware z obsługą Windows-ów. Skopiuj
VTCPIP.386, WINSOCK.dll i WLIBSOCK.dll do katalogu SYSTEM a
TCPIP.exe do katalogu NWCLIENT. Teraz zmodyfikuj plik STARTNET.bat
w katalogu NWCLIENT:


lsl
ne2000 ---> sterownik do twojej karty
c:\windows\odihlp.exe ---->jeśli używasz WfWg
ipxodi
tcpip ---> dodaj tę linię
vlm

Stwórz podkatalog - powiedzmy \NET\TCP i skopiuj
pliki HOSTS, NETWORKS, PROTOCOLS i SERVICES z /etc na
twoim Linux-ie albo z SYS:ETC na serwerze
Netware. Zmodyfikuj skopiowany plik HOSTS i dodaj linię dla twojego
nowego serwera Linux-a. To pozwoli ci na odwoływanie się do serwera
na Linux-ie w taki sposób http://linux.ppg_corp/ zamiast
http://200.0.0.1/ w twojej przeglądarce WWW.


127.0.0.1 localhost
200.0.0.1 linux.ppg_corp

Zmodyfikuj plik NET.cfg w katalogu NWCLIENT


Link Driver NE2000
port 300
int 3
MEM D0000
FRAME Ethernet_802.2

; ---- dodaj te linie ----

FRAME Ethernet_II

Protocol TCPIP
PATH TCP_CFG C:\NET\TCP
ip_address 200.0.0.3
ip_netmask 255.255.255.0

Link Support
MemPool 6192 ---> minimum to 1024, spróbuj z różnymi wartościami
Buffers 10 1580 ---> tutaj też możesz ustawić w/g własnych potrzeb

;---------------------------------

Zmodyfikuj plik SYSTEM.ini w katalogu WINDOWS i dodaj tę pozycję
dla VTCPIP.386


[386Enh]
.....
network=*vnetbios, vipx.386, vnetware.386, VTCPIP.386
.....

Zrestartuj PC-ta, uruchom STARTNET.bat i możesz już używać swojej
ulubionej przglądarki WWW. Nie musisz się logować do sieci Netware
i nie musisz uruchamiać TCPMAN-a (jeśli używasz Trumpet Winsock).

Windows 95


Ta sekcja opisuje jak zainstalować 32-bitowego klienta pod
Win95. Najpierw musisz zainstalować nastepujące programy:


Client for Netware Networks (od Microsoft-a albo Novell-a)
Microsoft TCP/IP Protocol
Network Adapter

Aby zainstalować te programy, kliknij na Mój komputer, Panel
sterowania, Sieci. Klknij Dodaj. Teraz znajdziesz się w oknie,
które wyświetla Klient, Karta (Adapter), Protokół i Usługa
(Service).
Aby zainstalować klienta dla sieci Netware:


kliknij dwa razy na Klient.
kliknij na Microsoft lub Novell.
kliknij dwa razy na Klient dla sieci Netware.

Aby zainstalować protokół TCP/IP


kliknij dwa razy na Protokół.
kliknij na Microsoft.
kliknij dwa razy na TCP/IP.

Windows 95 instaluje domyślnie kilka innych protokołów. Usuń je
przez kliknięcie na nich i wciśnięcie przyciku Usuń. W typowych
przypadkach Win95 instaluje protokół Microsoft NetBeui i protokół
kompatybilny z IPX/SPX. Możesz skasować protokół NetBEUI, ale
będziesz potrzebował protokołu IPX/SPX jeśli chcesz się logować do
serwera Netware.
Więcej szczegółów znajdziesz w
TCP/IP Setup FAQ.
Aby ustawić TCP/IP kliknij na TCP/IP, kliknij na Właściwości,
kliknij na adres IP


Wpisz twój adres IP w linii "Podaj adres IP" jako 200.0.0.3
W linii "Maska podsieci" wpisz 255.255.255.0
Kliknij OK.

Powinieneś teraz dostać komunikat, aby zresetować komputer. Zrób
tak. Powinieneś teraz móc używać swojej przeglądarki.

5. Inne połączenia.


To nie jest jedyny sposób na połączenie się z serwerem
Linux-a. Możesz wypróbować kilka innych programów jak:



Strona WWW o Sambie (sam pakiet osiągalny jest także na
polskich mirrorach, np.
ftp.icm.edu.pl.

TCP/IP z Microsoft-u

Sterownik pakietowy Trumpet TCP/IP

Sterowniki pakietowe CRYNWR

Możesz też być zainteresowany udostępnianiem serwera Netware przez
załadowanie
sterownika NCP dla Linux-a.

6. Aplikacje serwera WWW.


Serwer HTTP może być użyty w biurze, aby udostępniać w przejrzystej
formie informacje znajdujące się na różnych serwerach, w różnych
miejscach i katalogach. Danymi mogą być proste dokumenty w Wordzie,
arkusze w Lotusie, albo złożone bazy danych. Może być użyty do
tworzenia interfejsu przy pomocy RDBMS takich jak ORACLE i
SYBASE do generowania informacji w czasie rzeczywistym. Tutaj jest
lista baz danych gateway-ów do WWW
7. Podziękowania i Legalność.


Dziekuję ludziom z NCSA za dostarczenie tak wspaniałej dokumentacji
oraz Davidowi Andersonowi za jego komentarze i wypróbowanie tego
HOWTO!
Powiedziano mi (David), że nie możesz używać klienta Netware nie
mając licencji Netware

7.1 Od tłumacza.


Tłumaczenie to jest chronione prawami autorskimi © Bartosza
Maruszewskiego.
Dozwolone jest rozprowadzanie i dystrybucja na prawach takich
samych jak dokument oryginalny.
Jeśli znalazłeś jakieś rażące błędy ortograficzne, gramatyczne,
składniowe, techniczne to pisz do mnie:

B.Maruszewski@jtz.org.plOficjalną stroną tłumaczeń HOWTO jest
http://www.jtz.org.plAktualne wersje przetłumaczonych dokumentów znajdują się na
tejże stronie. Dostępne są także poprzez anonimowe ftp pod adresem
ftp.jtz.org.pl w katalogu /HOWTO/.
Przetłumaczone przeze mnie dokumenty znajdują się także na
mojej stronie WWW. Są tam też odwołania do Polskiej Strony
Tłumaczeniowej.
Kontakt z naszą grupą, grupą tłumaczy możesz uzyskać poprzez listę
dyskusyjną jtz@ippt.gov.pl. Jeśli chcesz sie na nią zapisać, to
wyślij list o treści subscribe jtz Imię Nazwisko na adres
majordomo@ippt.gov.pl
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • teen-mushing.xlx.pl
  • Wątki
    Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Lemur zaprasza