Lemur zaprasza
Na bieżąco: Matematyka i przyroda: Humanistyka: Czytaj: Przydatne: Jesteś tutaj: > > Jesteś tutaj Historia Polski Początek panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego Zobacz także Biogram władcy: Przeszukaj Wirtualny Wszechświat: Jak zadawać pytania? Początek panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego Chaos wewnętrzny i rosnąca świadomość potrzeby reform doprowadziły do wyboru w 1764 r. na króla kandydata familii (Czartoryscy), Stanisława Augusta Poniatowskiego. Jego elekcja odbyła się w asyście wojsk rosyjskich. Sejm konwokacyjny zawiązany pod laską konfederacji (co umożliwiało głosowanie większością, a nie jak normalnie jednogłośnie) umożliwił przeprowadzenie szeregu reform. Były to: wprowadzenie głosowania większością na sejmikach, zakaz uchwalania podatków wojewódzkich, usunięcie z sejmików części szlachty nieposiadającej (tzw. gołoty); spisanie regulaminu obrad sejmu, zniesienie instrukcji poselskich, które czyniły z posłów reprezentantów tylko szlachty danej ziemi i ubezwłasnowolniały ich, podział uchwał na sprawy państwowe (materie status), wymagające zgody wszystkich, i sprawy ekonomiczne, głosowane większością (ich moc trwać miała nawet w przypadku zerwania sejmu); powołanie komisji wielkich: skarbu i wojska, do współpracy (a faktycznie - nadzoru) z hetmanami i podskarbimi, oraz komisji menniczej. Sejm konwokacyjny nie rozwiązał natomiast problemu innowierców. Wykorzystali to Rosjanie, aby storpedować reformy. W 1767 r. Z ich pomocą zawiązały się konfederacje innowierców - litewska w Słucku i koronna w Toruniu. Jednocześnie Rosjanie zainicjowali powstanie ultrakatolickiej i konserwatywnej konfederacji radomskiej, której ostrze wymierzone było w króla. Obradujący w latach 1767-68 sejm delegacyjny zawarł kompromis z innowiercami, na co nie mały wpływ wywarło wywiezienie przez Rosjan do Kaługi przywódców radomian (Sołtan, Rzewuski). Sejm ten wycofał się z reform lat 1764-66, a ponadto uchwalił tzw. prawa kardynalne (niezmienne zasady ustrojowe) obejmujące wolną elekcję i liberum veto. Brutalne obejście się Rosjan z przywódcami radomian zrodziło jednak nową, zawiązaną w 1768 r. konfederację barską, tym razem pod hasłem obrony katolicyzmu, wolności i niezależności. Dążąc do umiędzynarodowienia sprawy polskiej, konfederaci ogłosili detronizację Stanisława Augusta i zorganizowali nań nieudany zamach (Kazimierz Pułaski). W konflikt włączyła się Turcja, korzystały z niego także Prusy i Austria, które zmierzały do rozbioru Polski. Po rocznych negocjacjach z Rosją w 1772 r. państwa te zawarły konwencja petersburską, która przypieczętowała pierwszy rozbiór Rzeczpospolitej. Obradujący w latach 1773-75 sejm, zwołany w celu ratyfikacji traktatów rozbiorowych powołał instytucje, które odegrać miały istotną rolę w reformowaniu Rzeczpospolitej. Były to Komisja Edukacji Narodowej (pierwsza na ziemiach polskich i w Europie środkowej świecka władza oświatowa), która miała przygotować reformę szkolnictwa, oraz Rada Nieustająca, sprawująca nadzór nad całą administracją (złożona z wybranych przez sejm deputowanych), która miała nadzorować króla, lecz z czasem stała się narzędziem jego polityki. [] | Na bieżąco | | | Matematyka i przyroda | | | | | | Humanistyka | | | | | | Czytaj | | | | Przydatne | | | © Prószyński i S-ka SA 2000-2002. All rights reserved. Wszystkie prawa zastrzeżone. |