Lemur zaprasza
Wstecz / Spis treści / Dalej NIEJEDZĄCY Ilu niejedzących żyje na Ziemi, nie wiadomo, bo takiej statystyki nie ma. Niektórzy podają że kilka, kilkanaście tysięcy ale faktem jest, że wielu niejedzących to osoby wysoko duchowo rozwinięte, które nie są zainteresowane rozgłosem i dlatego pozostają nieznane. Wielu z nich trudno rozpoznać jako niejedzących, ponieważ dają się zaprosić na obiad, do kawiarni, mogą uczestniczyć w bankietach. Wtedy jedzą, żeby nie wzbudzić zainteresowania. Jedzą tylko z tego powodu, bo jedzenia i picia absolutnie nie potrzebują. Według mojego odczucia, na Ziemi żyje setki tysięcy niejedzących. Tutaj alfabetycznie wymienieni są tylko ci bardzo nieliczni, którzy zostali nagłośnieni przez środki masowego przekazu lub są aktywni w promowaniu takiego stylu życia. Nie daję stuprocentowej gwarancji, że osoby te są czy były niejedzącymi albo w jakim stopniu zaawansowania. Barbara Moore Ta pięćdziesięcioletnia doktor medycyny, wyglądająca na trzydzieści lat, w wywiadzie dla "London Sunday Chronicle" 17 czerwca 1951 roku powiedziała, że zamierza żyć 150 lat. Opisała swoją drogę do niejedzenia. W ciągu 12 lat Barbara powoli zmieniała swoje pożywienie, aż doszła do etapu jedzenia tylko surowych owoców, warzyw ich soków oraz ziół. W końcu piła tylko czystą wodę z kilkoma kroplami soku cytrynowego. Mówiła, że w promieniach słońca i w powietrzu jest dużo więcej niż można zauważyć wzrokiem. Sekret polega na znalezieniu metody absorbowania tego czegoś ekstra i przemianę tego w pożywienie. Barbara zginęła potrącona przez samochód podczas swojej wędrówki przez Stany Zjednoczone. Christopher Schneider Od sierpnia 1998 roku "żyje w świetle" i prowadzi w Niemczech (region Bad Reichenhall) kursy według procesu 21-dniowego. Urodził się 1962 01 20 w Niemczech. Sam mówi o sobie: "Jestem niejedzącym od sierpnia 1998 roku (...) dało mi to wiele, wiele przeżyć i doświadczeń. Jem trochę czekolady, słodyczy, sera krajanego, czasami codziennie a czasami nic przez tydzień. Wszystko to dla smaku, zaspokojenia zmysłów, uziemienia, nie z potrzeby pokarmu. Prawie codziennie wypiję sobie Cappuccino (to coś w rodzaju rytuału) lub rozcieńczone soki jakie się przytrafią." Od 1999 roku Chris pomaga osobom zdecydowanym przejść przystosowanie do życia w świetle, według procesu 21-dniowego. Poza tym Chris jest też naturoterapeutą, specjalistą od rebirthing, kinezjologii, rejki i uzdrawiania duchowego. Prowadzi zajęcia na te tematy i, wykorzystując tę wiedzę, pomaga innym. Jak mówi "cała ta praca jest poświęcona temu, żeby znaleźć moc oraz połączenie z jednością wewnętrzną Wewnętrznym Pierwiastkiem Boskim" (DOW: Divine One Within). Jego strony internetowe, głównie w języku niemieckim, są na http://www.maps-akademie.de. Evelyn Levy Portugalka zamieszkała ze swoim mężem Steve w USA. Po powrocie z samotnej podróży po Peru, gdzie przez pięć dni nic nie jadła poza jednym poczęstunkiem, zaczęła bardziej interesować się nieśmiertelnością i życiem w świetle. W tym czasie zaczęła przeżywać naturalny proces dostrajania się do wysokich wibracji, co spowodowało brak poczucia głodu. Kiedy później, w 1999 roku, jej mąż zdecydował się przestać jeść, postanowiła pójść za nim. Giri Bala Hinduska, urodziła się w 1868 roku i całe swoje życie spędziła w bengalskiej wiosce Biur. Giri znana była ze swego łakomstwa i z tego powodu często ją drażniono. W wieku lat dwunastu, kiedy jej teściowa posunęła się za daleko, dziewczynka wykrzyknęła "Wkrótce udowodnię wam, że do końca mojego życia nigdy więcej nie dotknę jedzenia". Wybiegła z wioski i serdecznie płakała jednocześnie modląc się do Boga aby przysłał guru, który nauczy ją, jak żyć tyko w Światłości Boga. Wtedy guru ukazał się przed nią i wprowadził w pewną technikę Krija Jogi, która uwolniła jej organizm od potrzeby materialnego odżywiania się. Od tamtego dnia praktykując jogę, żeby ładować swoje ciało energią ze słońca, eteru i powietrza, Giri nie wzięła do ust pokarmu ani płynu. Maharadża Burdwan kazał zabrać ją do swojego zamku i rygorystycznie badać. Po miesiącu wypuścił ją. Stwierdzono, że rzeczywiście nie je i nie pije a jej ciało nie ma żadnych wydzielin. Hira Ratan Manek Hindus, 64-letni inżynier, to jeden z najbardziej szczegółowo zbadanych medycznie i naukowo obserwowanych przypadków długiego poszczenia - najpierw przez 211 a potem 411 dni. Manek twierdzi, że ludzie zasadniczo żyją dzięki energii słonecznej drugiego rodzaju, czyli na roślinach, które spożywają. Natomiast rośliny istnieją w większości dzięki pobieranej energii słonecznej. "Wszystko czego potrzebujesz to nauczyć się czerpać wprost z pierwotnego źródła energii słonecznej." Manek przez cały okres postu tylko pił wodę między wschodem a zachodem słońca. Sześciu lekarzy z Health Care International Multitherapy Institute obserwowało i badało go codziennie. Jasmuheen Ta Australijka, po przejściu 21-dniowego procesu w 1993 roku, zupełnie nie jadła przez dwa lata. Potem zaczęła, jak sama mówi, eksperymentować z małymi ilościami smakołyków, kawy, herbaty. Obecnie, jak twierdzi, jest nadal wolna od potrzeby jedzenia, ale pobłaża swoim zmysłom smaku. Jak wielu innych niejedzących, łakomi się na różne słodycze i pije herbatę albo kawę. Czasem też zje ziemniaki w czasie długich lotów samolotem, żeby poziom energetyczny jej organizmu obniżył się i mogła spać. Jednak, zgodnie z jej zapewnieniem, ilość spożywanego pożywienia to średnio mniej niż 300 kalorii dziennie. Jasmuheen w czasie swoich wielu podróży odwiedziła też Polskę. Jej internetowe strony, www.selfempowermentacademy.com.au, są kopalnią wiedzy poświęconej wielu sprawom związanym z rozwojem duchowym, mówią także wiele o niej samej. Godne uwagi są liczne artykuły, kwartalnik Elraanis Voice i kilka forum dyskusyjnych. Kamilla Zamieszkała w Londynie emigrantka z Polski interesowała się tajemnicami życia, ezoteryką od strony filozoficznej i dużo na ten temat czytała, np. dzieła Bławackiej. Jej przejście do życia w świetle rozpoczęło się 11 sierpnia 1999, kiedy to w klasztorze, w pełnym odosobnieniu, przystąpiła do inicjacji. Decyzję tę spowodowało uczestnictwo w prelekcji Jasmuheen kilka tygodni wcześniej. Już w pierwszym momencie spotkania Kamila "z miejsca od razu wiedziała, że przejdzie przez ten proces". Potem przyznała: "To jest operacja bez noża, (...) i się to bardzo mocno czuje". Kamilla też nie umartwia organizmu i jak powiedziała: "wezmę sobie czasami łyżeczkę chrzanu (...) grzybek w occie, jedną czy dwie łyżeczki, i zjem z wielkim apetytem. Ta duchowa zmiana Kamilli, w wyniku której przeszła przez proces przystosowania ciał do życia bez potrzeby jedzenia, była zbawienna dla jej zdrowia. Zrobione wcześniej badania wykazały raka krwi, cukrzycę, niedowład prawej nogi. Wszystko to zniknęło, a Kamilla tryska zdrowiem. W Polsce, w 2001 roku, prowadziła seminaria "Odżywianie Światłem". Kazimierz Karwot Zamieszkały o okolicach Brodnicy, pochodzi z Górnego Śląska. Zanim zaczął "odżywiać się światłem", spędził lata 1999 i 2000 na łonie natury, intensywnie oddając się praktykom duchowym. Podobnie jak w przypadku wielu niejedzących, Kazimierza "przejście na światło" nastąpiło w wyniku kilkunastoletniego podążania drogą świadomego rozwoju duchowego. Inicjację zrobił żyjąc w bardzo skromnych warunkach na skraju wsi Pokrzydowo w Brodnickim Parku Krajobrazowym. Jak sam opowiada, już na dwa miesiące przez "przejściem inicjacji" prawie nic nie jadł. Sam proces inicjacji, który trwał 21 dni, przeprowadził w całkowitym odosobnieniu, w lutym 2001. W czasie pierwszego tygodnia inicjacji, jego ciała fizyczne i duchowe zostały odrodzone. W czasie kilkunastu lat świadomego rozwoju duchowego Kazimierz poznał i praktykował między innymi tajniki metod Jogi, Reiki, Silvy, Racjonalną Terapię Zachowania Aleksandry i Mariusza Virgi, był uczniem O Carl Simonton w psychosomatycznej metodzie leczenia chorób nowotworowych. Kazimierz prowadzi dwudniowe warsztaty "Odżywianie się światłem". Obecnie buduje dom dla osób chcących przejść inicjację 21-dniową na drodze do odżywiania się światłem. Steve Torrence Amerykanin, mąż Evelyn, prowadzi serwis internetowy "Living on Light" po angielsku i po portugalsku, poświęcony między innymi odżywianiu się światłem. Na początku 1999 roku Steve uległ wrażeniu książki "Życie i nauczanie mistrzów Dalekiego Wschodu". Jak sam przekonał się, "nasze ciała nie potrzebują fizycznego jedzenia i zaadoptowały się do jedzenia tylko dlatego, że je do tego zmusiliśmy. Jedzenie jest nie tylko niepotrzebne ale też szkodliwe dla naszego zdrowia i dobrego samopoczucia." Steve jest jednym z tych niejedzących, którzy też nie piją. Teraz podróżuje razem z żoną, głównie w Brazylii, gdzie prowadzą seminaria. Takie same seminaria odbyły się w listopadzie 2001 roku, w kilkunastu miastach podczas ich dwutygodniowej pracy w Polsce. Theresa Neumann Niemka żyjąca na Ziemi w północnej Bawarii od 1898 do 1962. W wieku lat 20 w wyniku wypadku straciła wzrok i została sparaliżowana. Trzy lata później, dzięki swojej żarliwej modlitwie do Św. Teresy z Lisieu odzyskała wzrok. Od tego czasu przestała przyjmować cokolwiek do ust z wyjątkiem hostii podczas codziennej komunii świętej o szóstej rano. Teresa była też stygmatyczką, krwawiące rany na dłoniach, klatce piersiowej i stopach pojawiały się w czwartki o północy a zanikały w piątki po trzynastej. Przez 36 lat życia bez jedzenia i picia jej chatkę odwiedziło tysiące turystów. Zapytana co je, odpowiedziała: "Żyję dzięki boskiemu światłu". Teresa parę razy była dokładnie badana i długi czas obserwowana w dzień i nocy - zawsze ponad wszelką wątpliwość stwierdzano, że nic nie je i nic nie pije oprócz porannej hostii, Jeden z największych sceptyków, redaktor "Wiadomości Protestanckich" dr Frick Gerlitz, przybył do Konnersreut, żeby "zdemaskować katolickie oszustwo", a skończył na napisaniu, w pełni uznania i szacunku, biografii Teresy. Vasanta Ejma W wieku 20 lat przeżyła śmierć kliniczną i od tej pory wiedziała, że świat niewidzialny nie tylko istnieje ale również można do niego "iść". Kiedykolwiek się zechce można się z nim łączyć a to daje siłę. Później zaczęła szukać: kursy Silvy, rejki, feng-shui, rozwoju umysłu, prosperity, sztuki twórczego życia, reberthing, regresing, masaże Mauri, bioenergoterapia, itd. Do tego doszły pobyty w aśramach oświeconych mistrzów w Indiach. Cały czas szukała odpowiedzi na pytanie: "kim jestem i dokąd zdążam?". Vasanta prosiła Boga: "spraw o Panie abym była w Tobie, tylko w twoich energiach, przez 24 godziny na dobę". W ten sposób żyła przez dziesięć lat, przechodząc głodówki, modląc się i medytując, aż 13 sierpnia 2001 "poczuła, że wchodzi w 21-dniowy proces odżywiania się światłem". Wiley Brooks Amerykanin, jeden z najwcześniej poznanych przez środki masowego przekazu niejedzący. Twierdzi, że nie spożywa pokarmów od około 30 lat, bo jedzenie jest nabytym nałogiem. Kiedy pierwszy raz świadomie zobaczył, jak ludzie wkładają coś do ust i to połykają, przeżył szok. Wiele lat później wyjechał w góry, gdzie dokonała się w nim głęboka duchowa przemiana, w wyniku której znalazł to, co Biblia opisuje jako "Klucz Życia". "Wygląda tak, jakby nikt nie zdawał sobie sprawy z tego, że jedzenie nie jest czymś naturalnym lecz nabytym uzależnieniem, podobnie jak picie alkoholu czy palenie papierosów. Czyste, świeże powietrze jest Kosmicznym Zbiornikiem wszystkiego, łącznie z substancjami które budują i utrzymują przy życiu ludzkie ciało." Więcej informacji o Wiley, założonym przez niego Breatharian Institute of America i jego seminariach jest w internecie na www.breatharian.com tysiące innych Trudno powiedzieć ilu innych ludzi, wszędzie na Ziemi, żyje bez potrzeby spożywania pokarmów materialnych, a często też bez picia. Ludzie każdego pokroju, z każdej dziedziny życia, o najprzeróżniejszych wierzeniach i postępowaniu - każdy z nich to unikalna historia, jak i dlaczego przystosować organizm człowieka do życia bez potrzeby jedzenia. Zdecydowana większość z nich nikomu nie mówi o tym, że nie je, żeby uniknąć wszelkich negatywnych reakcji ze strony innych ludzi. |