68ycie

Lemur zaprasza

ŻYCIE
TAETRALNE I DRAMATYCZNE

U schyłu XIX wieku w
polskim teatrze zachodzą zmiany. W Polsce i Europie proces tych
zmian i przemian nazywany jest reformą teatru. Jerzy II von Miningen, książę Turyngii założył zespół
MANINGENCZYCY. Powstał nowy typ teatru, którego cechowało:

lzespołowość gry
czyli odejście od kultu gwiazd, niewielkie role
przypadały aktorom dużej miary.l
lautentyzm
historyczny, treścią miała być przeszłość,
autentyczność dotyczyła realiów
typowych dla epoki., rekwizyty autentycznel
lmalarskość
dekoracji, scena zbudowana zgodnie z prawdąl
lperfekcyjność
inscenizacji, zrezygnowanie z
improwizacjil

Ten typ teatru to naturalizm.

Ryszard Wagner był kompozytorem, autorem oper,
inscenizator utworów, teoretyk teatru. Teatr to dziedzina sztuki
synkretycznej. Połączenie dziedzin sztuk w całość daje
teatr. Teatr to najwyższe uosobienie człowieka.

Gerhard Hauptman był dramaturgiem i teoretykiem teatru.
Jako pierwszy wprowadził objawy symbolizmu. Teatr wewnętrzny
odchodzący od autentyzmu, perfekcja realizmu. Wszystko
uproszczone, namiastka rzeczywistości. Żądał prawdy psychologicznej.

Maurycy Maeterling wprowadził symbolizm do teatru i
dramatu. Treść dramatu była symboliczna - gest, nastrój, wyraz
twarzy to były symbole.

Edward Craig podtrzymywał teorie Wagnera o
autentyczności, twierdził, że kreatorem i stwórcą jest reżyser,
Bóg teatru.

Konstanty Staniławski był
założycielem teatru artystycznego (MCHAT), własne kompozycje i
wyobrażenia o sztuce aktorskiej. Poszedł do naturalizmu.
Aktorzy przeżywają swoje role i utożsamiają się z
postaciami granymi przez nich.

W Polsce też
zachodziły zmiany. Dzięki Tadeuszowi
Pablikowskiemu
teatr był popularny. Związany był on z Galicją. W
1893 został on dyrektorem teatru
miejskiego w
Krakowie. Naczelny propagator w Europie. Ważnymi ośrodkami
teatralnymi był Lwów i Warszawa. W 1913 roku powstał Teatr
Polski podtrzymujący nowatorstwo w Polsce. Posiadła Pablikowski
przygotowanie teatralne praktyczne i teoretyczne.
Współpracował z MEINGENCZYKAMI. Polsce chciał dać teatr
symboliczny. Jego zasługą jest wprowadzenie na sceny polskie
współczesnego światowego repertuaru. Nowym dyrektorem teatru
miejskiego został Józef Kotarbiński. Wystawił on
wielkie dramaty romantyczne. W 1901 Dziady,
Kordian, Nie-boska komedia. Tu też odbyła się
prapremiera Wesela. Kolejnym dyrektorem został
aktor Ludwik Solski. Uwrażliwiony był na sztukę
aktorską. Gdy on był dyrektorem odbyła się prapremiera Moralności
pani Dulskiej.

Scenografia, zabudowanie przestrzeni
scenicznej, dawniej tylko dekoracje. Tu prekursorem był Wyspiański.
Aktywnym praktykantem był Karol Frycz.
Intensywny rozwój dramaturgii w dwóch dziedzinach:

lutwory symboliczne: Wesele,
Wyzwoleniel
lutwory naturalistyczne: Moralność pani
Dulskiejl

Między nimi istniało
wiele stadiów pośrednich. Stanisław Przybyszewski
wywarł wpływ jako teoretyk dramatu i teatru. Wydał książkę O dramacie i scenie. Główny nacisk kładł na
analizę psychologiczną: Śnieg, Dla
szczęścia. Utwory te rzadko pojawiały się na
scenie. Jan August Kisielewski autor utworów ukazujących
krytykę filistrstwa - W sieci,
Karykatury. Dramaty Tadeusza Ryttnera
to Głupi
Jakub, W małym domku. Był
tropicielem konfliktów moralnych, ujawnienie swobody dla włsnej
duszy. Tadeusz Miciński tworzył liryczne rozbudowane
utwory. Nie wystawiano jego utworów ze względu na małe
możliwości techniczne. Termopile
polskie, Kniaź
Patiomkin.

Włodzimierz
Perzyński pisał komedie Lekkomyśląca siostra

Lucjan Rydel - Betlejem
Polskie
nawiązywał do idei romantyzmu.

Rem I am sorry! happy time