ďťż
Lemur zaprasza
107,1 Ps 107 Hymn dziękczynny prawdopodobnie pochodzenia liturgicznego (1-32), z zakończeniem dydaktycznym (33-43). 107,1 Zob. Ps 100[99],5 z przypisem. 107,2 Chodzi o wybawionych z niewoli babilońskiej (Iz 62,12) albo o uwolnionych przez Boga z aktualnych przeciwności i nieszczęść. W. 3 sugeruje znaczenie eschatologicznego zgromadzenia całego Izraela z diaspory. 107,9 Por. "Magnificat" (Łk 1,53). 107,10 Wykroczenia przeciw Prawu Bożemu karane były niekiedy więzieniem (jeśli nie podlegały karze śmierci - por. Kpł 24,12; Lb 15,12). Winnych umieszczano w specjalnym budynku (2 Sm 20,3), częściej zaś w nieużywanej cysternie (Jr 38,6; Za 9,11). Tutaj jednak uwięzienie przedstawia raczej obrazowo niewolę babilońską (por. Iz 42,22), gdzie zresztą niektórzy z uprowadzonych trzymani byli także w więzieniu lub pod strażą. Z tej niewoli Pan wybawił uprowadzonych. 107,16 Por. Iz 45,2. 107,17 W ST grzech i choroba pozostają w ścisłym związku. Ma ona przedstawiać naocznie i niemal dotykalnie złowrogie skutki grzechu (por. Ps 32[31],1-5; Ps 38[37],3-9; Ps 39[38],12). Sens przenośny choroby - por. Iz 1,5n; Lm 1,13n. 107,20 Tekst popr. (por. też Ps 147,15[4]; Iz 55,11). 107,23 Do wdzięczności i dziękczynienia zobowiązani są przede wszystkim podróżni na morzu, uważanym za specjalnie niebezpieczne. 107,29 Por. Ps 65[64],8; Ps 89[88],10; Jon 1,4-15; Mt 8,26 par. 107,33-43 Ta hymnodyczna część psalmu opracowuje motywy zaczerpnięte z Iz (rozdz. 40-55 [->Iz 40,1]) i odzwierciedla sytuację grupy żydowskiej po powrocie z niewoli babilońskiej. 107,40 Por. Hi 12,21-24. |