WESELE

Na początku, uważam,
że powinniśmy zastanowić się nad znaczeniem słów
“błędne koło” – myślę, że jest to np. pewna sytuacja,
której nie możemy rozwiązać. Jakiekolwiek rozwiązanie
zaproponujemy będzie ono złe i za każdym razem wracać
będziemy do punktu, od którego zaczęliśmy.

Ostatnia scena dramatu jest to tzw. “Taniec
chocholi”. W scenie tej pojawia się chochoł i siada na
malowanej skrzyni. Jasiek dostrzega na twarzach zgromadzonych
ludzi oznaki cierpienia i zastanawia się, jak może im ulżyć.
Chochoł podpowiada mu, co ma uczynić i prosi o podanie mu skrzypiec.
Jasiek wypełnia polecenie Chochoła, który zaczyna grać.
Wszyscy tańczą w takt muzyki wydobywanej ze skrzypiec. Jasiek
natomiast cieszy się, że zostali uwolnieni od czaru, zjawa
jednak wyprowadza go z błędu i mówi, że panuje nad nimi
“drugi Czar”. W pewnym momencie słychać pianie koguta. Na
ten dzwięk Jasiek przytomnieje i usiłuje zbudzić tańczących,
jednak oni nie zwracają na niego uwagi. Zaczarowany taniec trwa,
a Chochoł nie przestaje przygrywać na skrzypcach i
przyśpiewywać: “Miałeś, chamie, złoty róg...”.

Obraz Jacka
Malczewskiego zatytułowany przez autora “Błędne Koło”
jest wyraźnie podzielony na dwie części, prawą – jasną
oraz lewą o barwach ciemniejszych. “Błędne Koło” może
być aluzją do postępowania Polaków, a konkretnie do próby
odzyskania przez nasz naród niepodległości. Powodem, dla
którego cel ten nie został osiągnięty, może być
niemożność dojścia do porozumienia pomiędzy inteligencją a
chłopstwem. Inteligencja traktuje chłopów z pogardą,
natomiast chłopi uważają, że są wykorzystywani i
również nie są chętni do porozumienia. W tamtych czasach brak
było przywódcy mogącego pojednać obie zwaśnione strony.
Musiałby być to człowiek dbający o interesy zarówno jednej
warstwy społecznej jak i drugiej. Osoba ta nie mogłaby dbać
wyłącznie o swoje sprawy.

W czasach obecnych
również jest spora grupa ludzi o których można powiedzieć,
że robią tylko to, co jest dobre dla nich – “Każdy sobie
rzepkę skrobie”. Również ludzie zajmujący wysokie
stanowiska państwowe pod koniec XX w. nie są prawi i uczciwi.
Osoby te nie myślą o Polsce jako o całości tylko widzą
kawałek naszego państwa na którym mogą zarobić.

Przesłania jakimi
kierował się Stanisław Wyspiański pisząc “Wesele” są
aktualne do dnia dzisiejszego. Opisał on tam złe postępowanie
ludzi, a także używając pewnych symboli pokazał nam jak
powinniśmy postąpić.