Lemur zaprasza
UCZEŃ I MISTRZ Biblia i Nowy Testament Jezus nie tylko wygłasza nauki, ale swym życiem ukazuje wzory postępowania. Niczym wędrowny nauczyciel i kaznodzieja, niesie Dobr± Nowinę ludziom różnych miast, ale przede wszystkim – apostołom, którzy będ± kontynuować jego dzieła Legendy arturiańskie Duchowym mistrzem młodego Artura jest Merlin czarnoksiężnik, mag i mędrzec, który przygotowuje go do objęcia władzy i jej sprawowania. W czasie panowania Artura niejednokrotnie pomaga królowi. “¦więtoszek” Molier Mistrzem duchowym Orgona staje się Tartuffe: obłudnik, hipokryta, ¶więtoszek, antyteza mistrza. ¦lepo oddany mu Orgon staje się nietolerancyjnym bigotem, dbaj±cym wył±cznie o swego “mistrza”. To zapatrzenie w Tartuffe’a prowadzi do skłócenia Orgona z rodzin±, a także do unieszczę¶liwienia jego żony i dzieci. “Dziady IV” Mickiewicz Dyskusja Gustawa z Księdzem jest rozrachunkiem z zasadami wpajanymi uczniowi przez Księdza (mistrza). Gustaw oskarża swego nauczyciela, że ten nie nauczył go prawdziwego pojmowania ¶wiata, a także o to, że wskazał mu drogę do literatury, która stała się dlań zgub± (“Ty mnie zabiłe¶! – ty mnie nauczyłe¶ czytać! W pięknych księgach i pięknym przyrodzeniu czytać!”) Jednocze¶nie Gustaw udowadnia, że poszedł własn± drog± życia, ¶wiat odbiera uczuciowo, a nie wedle prawd wiary i zasad zdrowego rozs±dku. “Konrad Wallenrod” Mickiewicz Porwany w dzieciństwie przez Krzyżaków, Walter Alf wychowuje się na dworze Wielkiego Mistrza, który traktuje go jak własnego syna i przyucza do rycerskiego rzemiosła. Jednak rzeczywistym mistrzem Waltera jest Halban, litewski wajdelota, który wpaja mu patriotyzm i nakłania go do walki z zakonem. Dzięki niemu bohater przeszedł drogę od Waltera Alfa do Konrada Wallenroda, Wielkiego Mistrza i sprawcy upadku Krzyżaków. Halban jest także obecny przy ¶mierci Konrada Wallenroda, któremu obiecuje, że pamięć po nim nie zaginie, a jego czyny będ± sławne dzięki pie¶niom wajdeloty. B. Schulz “Sklepy cynamonowe” Postać Jakuba, ojca głównego bohatera, stylizowana jest na biblijnych patriarchów i proroków. Sam bohater nazywa go “natchnionym herezjarch±”, który odkrył przed nim wiedzę ezoteryczn±. I choć nie poszedł drog± wskazan± mu przez ojca, jego uznał za swego pierwszego mistrza. “Imię róży” U. Eco Wilhelm z Baskervile jest dla Adsa z Melku człowiekiem, który ukształtował jego osobowo¶ć, wprowadził go w ¶wiat tajemnicy, a nawet grozy. Wilhelm nie odsuwa Adsa od ¶ledztwa prowadzonego w opactwie, traktuje go jak swego pomocnika, a niekiedy korzysta z jego rad (np. wyj¶cie z bibliotecznego labiryntu). Jednocze¶nie stara się go nauczyć, iż człowiek powinien kierować się w życiu przede wszystkim rozumem i do¶wiadczeniem. Wyznawana przez mistrza filozofia legła w gruzach wobec zaistniałej rzeczywisto¶ci, a jego uczeń napisze po latach: “Stale modlę się, by Bóg przyj±ł jego duszę i wybaczył mu liczne akty pychy, które kazała mu popełnić duma z rozumu. “Stowarzyszenie umarłych poetów” N.H. Kleinbaum Dla uczniów konserwatywnej Akademii Weltona John Keating był pierwszym nauczycielem, który ofiarował im wiedzę żyw±. Podstawow± zasad± życiow± wpajan± młodym ludziom było: “Carpe diem” (Chwytaj dzień), rozumiane tu jako wykorzystanie każdej chwili dla pogłębienia wiedzy o człowieku, ¶wiecie i kulturze. Niekonwencjonalne metody nauczania mistrza Keatinga, jak i samobójstwo jednego z uczniów doprowadziły do usunięcia nauczyciela ze szkoły. |