Lemur zaprasza
Protokoły trasowania. Jeśli chodzi o protokoły używane do trasowania pakietów i komunikowania się z innymi routerami (oraz do modyfikowania i zarządzania tabelami routingu), to można wymienić sześć podstawowych protokołów: - RIP (Routing Information Protocol). - IGRP (Interior Gateway Routing Protocol). - Enchanced IGRP. - OSFP (Open Shortest Path First). - IS-IS (Integrated Intermediate System-to-System. - Routing statyczny. Największą popularnością cieszą się protokoły OSFP (RFC 1247) i RIP (1058). Należący do protokołów Distance Vector protokół RIP pracuje w ten sposób, że router rozsyła do innych routerów pracujących w sieci całą tabelę routingu, lub tę jej cześć , która została zmieniona. Informacja RIP jest transmitowana przy użyciu dwóch protokołów: IP i UDP. Parametr Metric definiuje liczbę skoków (hop-count), jaką proponuje, zanim dotrze do celu. Jeśli w polu Metric pojawi się liczba 16, to znaczy, że stacja docelowa jest niedostępna. Routery odbierają informację RIP i na jej podstawie wyznaczają pakietom najkrótszą drogę do stacji przeznaczenia. Informacje RIP są rozsyłane w sieci w regularnych odstępach czasu, najczęściej co 30 sekund. Ich odbieraniem i przetwarzaniem zajmują się w UNIXowych węzłach sieci daemony (specjalne programy), które śledzą cały czas dane nadsyłane do portu (mowa o oprogramowaniu) oznaczonego numerem 520 (szczegółowe informacje odnośnie komunikacji miedzy portami w systemie UNIX i pisaniu oprogramowania client- server znajdują się w referacie Arkadiusza Adamczaka - Pisanie oprogramowania Client-Server). OSFP należy do protokołów LSP (Link State Protocol). Pracuje w ten sposób, że każdy router zbiera informacje o aktualnym stanie połączeń w sieci i rozsyła je do innych routerów, które wykorzystują je do aktualizowania swoich tabel routingu. Protokoły trasowania LSP wyznaczają pakietom marszrut posiłkując się algorytmem Dijkstry i wymagają obecności silniejszych procesorów niż protokoły oparte na technologii DV (Distance Vector). Inaczej niż RIP, OSFP posługuje się bezpośrednio protokołem IP, a pakiety OSFP są rozpoznawane dzięki temu, że protokół wstawia do jednego z pól (protocol field) datagramu IP określoną wartość. |