Lemur zaprasza
ROMANTYZM Romantyzm - (łac. Romus - jest to określenie języka ludowego). Założyciel J.Kleiner. romance, romans, romant - utwór lit., obszerna powieść opowiadająca o niezwykłych awanturniczych przygodach. XV wiek to po raz pierwszy pojawienie się słowa: Romanticus - romantyczny, awanturniczy, przygodowy. Nazwa ta była znana na przełomie XVIII/XIXw.; było to pojęcie wieloznaczne. Romantyzm - uważany jest jako pewna kategoria psychologiczna i jako termin kulturowy, jest to także termin literacki i ahistoryczny - obejmuje też zjawiska w pozostałych epokach literackich. Tło historyczne - geneza romantyzmu związana jest z rewolucją francuską w 1789r. Rewolucja obaliła ustrój monarchiczny i powołała republikę. Republika - państwo rządzone przez społeczeństwo. Klasycyzm okazał się zupełnie nieprzydatny i zaczęto szukać nowego artystycznego sposobu wypowiadania się o świecie. Ludzie zaczęli zdawać sobie sprawę, że tworzą dany naród - wzrost świadomości narodowej. Zmiany te były spowodowane wojnami napoleońskimi, które propagowały oświecenie, ale spowodowały wzrost świadomości narodowej. Lata 40 to wiosna ludów. Narody zaczynają walczyć o swą niepodległość. Wiosna ludów zatrzymuje procesy rewolucji. Romantyzm był epoką bardzo burzliwą, pełną wojen i powstań. Był epoką dominacji kultury mieszczańskiej, ich kultura staje się mniej wymyślna, dostosowuje się do niższych kręgów, kultura staje się populistyczna. Chronologia Europa 1789 - wielka rewolucja francuska. Zamyka wiosna ludów. Polska: lata 20 XIX w. do 1863r - powstanie styczniowe. Rewolucja pokazała ludziom, że świat idzie do przodu i wszystko może się zmienić. Wpłynęło to na zmianę sposobu myślenia. historyzm - ujmowanie zjawisk w procesie historycznym, ukazywanie tych zjawisk, w związku przyczynowo-skutkowym. Na historie zaczęto spoglądać inaczej, stąd romantyczna fascynacja historią i rozwój historiozofii. Powstało pojęcie ducha narodowego, które określało specyfikę poszczególnych nacji. Tradycja historyczna i ludowość kształtowały narody i ich inność. Dostrzegano rozwój historyczny narodu. Wielka rewolucja pokazuje ważność jednostki ludzkiej, nie tylko jako społeczeństwo. Romantycy wypracowali sobie obraz człowieka wewnętrznego, zaczęli dostrzegać to co w ludziach jest inne. Indywidualizm elitarny - nie każdy mógł zostać indywidualnością. Tylko jednostki wybitne miały prawo by się pokazać, jako indywidualności. Romantycy wyrażali swój sprzeciw wobec obyczajów i porządku społeczno-politycznego. To doprowadziło do tego, żę jednostki, byli to ludzie nieprzystosowani do społeczeństwa. Te jednostki charakteryzował rewolucjonizm, czyli dążność do zmian rzeczywistości. Romantyzm rewolucyjny - postępowy, który głosił nieuchronność i konieczność rewolucji. Romantyzm reakcyjny - konserwatywny, przeciwny gwałtownym zmianom. Romantycy pojmowali świat jako świat złożony z materii i ducha. Wg romantyków to świat nie tylko to co widzimy, ale także świat duchowy. Do poznania świata rozum i zmysły okazują się nieprzydatne, do poznania drugiego, duchowego świata potrzebne są uczucia i intuicja. Tylko lud jest zdolny nawiązywać kontakt z niewidzialnym światem + jednostki wybitne (poeci). Stąd wychodzi fascynacja romantyką, tym co pierwotne, ludowe. Wybrane cechy romantyzmu Ludowość, mistycyzm mistycyzm - jeden z poglądów filozoficznych, który uznaje możliwość bezpośredniego kontaktu człowieka z bóstwem. irracjonalizm |