Lemur zaprasza
BIERUTÓWBOBOLICEBOLKÓWBRZEGBYDLINCIECHANÓWCIESZÓWDRZEWICADZIAŁDOWOGNIEWGOŁUCHÓWGRÓDEKGRUDZIĄDZJANOWICE WIELKIEJANOWIECJEZIORO GÓRECKIEKAMIENIEC ZĄBKOWICKIKARPNIKIKAZIMIERZ DOLNYKŁODZKOKOŁOKONIN-GOSŁAWICEKOWALEWO POMORSKIEKOŹMIN WLKP.KÓRNIKKRAKÓWKRĘPCEWOKRZYŻNA GÓRAKWIDZYNLEGNICAŁAGÓWŁĘCZYCAMALBORKMIĘDZYRZECZMIRÓWMSTÓWMYŚLENICENIEPOŁOMICEOJCÓWOLEŚNICAOLSZTYN (JURA)OLSZTYN (WARMIA)OŁAWAOSTRĘŻNIKOSTRÓDAPABIANICEPIESKOWA SKAŁAPŁOCKPŁONINAPODZAMCZE z.OGRODZIENIECPOKRZYWNOPOZNAŃ z.PRZEMYSŁAWAPOZNAŃ z.CESARSKIPRZEWODZISZOWICERADLINRADZYŃ CHEŁMIŃSKIRYBNICA LEŚNARYCZÓWRYDZYNASMOLEŃSZAMOTUŁYSZCZECINSZTUMŚWINYTORUŃTORUŃ z.DYBÓWTYNIECUNIEJÓWWAŁBRZYCH z.KSIĄŻWAŁBRZYCH z.STARY KSIĄŻWAŁBRZYCH z.NOWY DWÓRWĄBRZEŹNOWIELICZKAWIELKA WIEŚWOJSŁAWICEWROCŁAW LEŚNICAWYSZYNAZAGÓRZE ŚLĄSKIEZĄBKOWICE ŚLĄSKIEZŁOTORIAŻMIGRÓD ZĄBKOWICE ŚLĄSKIERuina zamku książęcego ierwszy zamek w Ząbkowicach powstał przed rokiem 1321, a jego budowę rozpoczął prawdopodobnie książę Bernard Świdnicki. W 1335 roku gotycką warownię bezskutecznie oblegały wojska czeskie. Rok później ówczesny właściciel, Bolko II Mały oddał Ząbkowice w zastaw za pieniądze królowi Czech Janowi Luksemburskiemu. Syn Bolka - Mikołaj Mały nie tylko nie wykupił miasta z zastawu, lecz w roku 1351 sprzedał je wraz z zamkiem Karolowi IV i ten należał odtąd do Luksemburgów, pełniąc funkcję jednej z siedzib czeskich królów. Po zniszczeniach, jakie w pierwszej połowie XV wieku przyniosły wojny husyckie, twierdza przeszła w posiadanie Jerzego z Podiebradu, nacjonalisty i późniejszego władcy Czech. W 1468 roku, mimo modernizacji umocnień, budowlę zdobyli zbuntowani mieszkańcy Wrocławia, Nysy i Świdnicy. Ostatni etap funkcjonowania średniowiecznej warowni rozpoczął rok 1489. Po najeździe króla węgierskiego Macieja Korwina i kilkumiesięcznym oblężeniu zamek został zdobyty i częściowo zniszczony. W rękach węgierskich pozostał on aż do śmierci króla. Ruina zamku w Ząbkowicach; widok od wschodu a początku XVI stulecia zamek ponownie stał się własnością Podiebradczyków. Zrujnowana budowla nie zaspakajała jednak ambicji jej właściciela - Karola I z Podiebradów (wraz z żoną Anną), który w roku 1524 zainicjował powstanie nowej siedziby - renesansowej warownej rezydencji. Projekt założenia sporządził królewski architekt Kazimierza Jagiellończyka, pochodzący z Pragi Benedykt Rejt (Ried). Rozebrano wówczas większość murów starego zamku, a na ich miejscu postawiono obszerny czteroskrzydłowy zespół mieszkalno-obronny, wyposażony w dwie potężne basteje - bodajże pierwsze tego typu rozwiązanie na Śląsku. Niedługo potem Podiebradowie przejęli księstwo oleśnickie, kierując od tego momentu działania w celu rozbudowy zamku w Oleśnicy. W związku z potrzebą przeniesienia środków na finansowanie nowej inwestycji, budowę ząbkowickiej rezydencji zakończono pospiesznie w roku 1532. Elewacja wschodnia zamku (rys. M.Przyłęcki) drugiej połowie XVI wieku budowla należała do starosty z Dzierżoniowa, Fabiana von Reichenbach - być może wtedy rozbudowano umocnienia obronne zamku i połączono go z miastem. Otoczenie obiektu ziemnymi bastionami pozwoliło obronić się w 1632 roku przed wojskami cesarskimi, jednak głód ostatecznie zmusił oblężonych do kapitulacji. Przez następne kilkanaście lat twierdzę na przemian szturmowały oddziały cesarskie i szwedzkie, które część zabudowań wysadziły w powietrze. Zniszczoną rezydencję częściowo odbudowano w latach 50-ych XVII wieku i przeznaczono na siedzibę starosty ziemskiego. Mimo podjętej na początku XVIII stulecia próby ratowania zamku, jego stan pogorszył się na tyle, że w 1728 roku został on definitywnie opuszczony. Pożar z roku 1784 przypieczętował akt zgonu. Wieża bramna Skrzydło południowe zamku enesansowa siedziba Karola I stanowiła czworoboczne, wzniesione z piaskowca założenie o wymiarach około 70 na 65 metrów. W jego skład wchodziły dwie wieże: wschodnia kwadratowa wieża bramna i północno-wschodnia kolista wieżyczka, oraz dwie cylindryczne basteje. Posiadały one trzy kontygnacje i umożliwiały ostrzał flankowy; zaopatrzone też były w otwory do odprowadzania dymów prochowych, a także składające się z półkoli attyki ze strzelnicami. Zamkowy dziedziniec wyposażono w jedne z pierwszych w tej części Europy zdobne krużganki. Cały zespół, mimo realnych walorów obronnych, pokryty był bogatym wystrojem architektoniczno-rzeźbiarskim (portal bramny, obramowania okien, herby rodowe, półkolista attyka). Plan zamku w Ząbkowicach :1. Mury zamku średniowiecznego, 2. Wieża wewnętrzna,3. Wieża bramna, 4. Ślady krużganków, 5. Basteja chwili obecnej zabytkowa budowla przedstawia stan tzw. "trwałej ruiny". Przetrwały magistralne mury warowni na całym obwodzie wraz z wieżą bramną i - częściowo zachowanymi - bastejami. Podobno w najlepszej kondycji znajdują się zamkowe podziemia, użytkowane od czasu do czasu do celów kulturalnych. Malownicza ruina położona jest na wysokiej skarpie w północno-wschodniej części miasta, w bezpośrednim sąsiedztwie niewielkiego parku, około 20 minut drogi od stacji kolejowej. Obiekt jest ogólnie dostępny, a wstęp wolny. (2002) Zamek od strony południowo-wschodniej; na pierwszym planie pozostałości bastei W pobliżu:Stoszowice - zamek szlachecki XIII/XIVw., przebudowany w XVIIw., ok. 6 kmKamieniec Ząbkowicki - zamek neogotycki XIXw., ok. 10 kmCiepłowody - ruina zamku rycerskiego XIII/XVIw., ok. 13 kmGrodziszcze - pozostałości zamku joannitów(?) XIII/XIVw., ok. 13 kmSrebrna Góra - fort XVIIIw., ok. 13 kmOwiesno - ruina zamku szlacheckiego XIV/XVIIw., ok. 14 kmBardo - pozostałości zamku książęcego XIVw., ok. 15 kmNiemcza - zamek książęcy XIIIw., przebudowany, ok. 15 km STRONA GŁÓWNAMINIGALERIAKONTAKTZAMKI W PORTUGALIIPRZEGLĄDANIE KSIĘGI GOŚCIDOPISZ SIĘ! |