Lemur zaprasza
Wiek XV jako ‘złota jesień polskiego ¶redniowiecza’. Literatura XV-wieczna ¶wiadectwem przemian w ¶wiadomo¶ci ludzkiej. Nowatorskie elementy w ‘Rozmowie...’, ‘Lamencie...’, ‘Satyrze...’, ‘Pie¶ni o Wiklifie’ i ‘Rozmy¶laniu Przemyskim’. Na XV w. Przypada dojrzały okres polskiego ¶redniowiecza. Rozwinęła się wówczas oryginalna i ciekawa kultura umysłowa. Dzięki Akademii Krakowskiej (powstała w 1364 r.), Która przeżywała wówczas okres ¶wietno¶ci, oraz potędze dworu królewskiego literatura mogła zaowocować dojrzałymi formami. Pojawiła się publicystyka i hagiografia. Pisma m.in. J.Ostroroga zawierały wiele nowych my¶li: kształtowały się w nich podstawy koncepcji państwa bliskie odrodzeniu. § bogata poezja w języku polskim § utwory religijne: kolędy, pie¶ni pasyjne, wielkanocne § poezja maryjna o dużym bogactwie stylistycznym(“Posłuchajcie bracia miła” Andrzeja ze Słupii) § szybkie tempo przyjmowania wynalazków np.: drukarstwo § gwałtowny wzrost liczby szkół parafialnych § nauczanie sztuk wyzwolonych: gramatyki, dialektyki, retoryki, geometrii, astronomii, muzyki, prawa, teologii i medycyny w Akademii Krakowskiej. Wiek XV odegrał doniosł± rolę w kształtowaniu się języka polskiego, kultury, cywilizacji i ¶wiadomo¶ci narodowej. “Rozmowa mistrza Polikarpa ze ¦mierci±” “Lament ¶więtokrzyski” Andrzeja że Słupii “Satyra na leniwych chłopów” Przecława z Gocławic “Pie¶ń o Wiklifie” Gałka z Dobczyna “Rozmy¶lania Przemyskie” a satyra a obraz ¦mierci jako gnij±cego trupa kobiety a atak na duchowieństwo – ¶więto¶ć a zarys ówczesnych typów ludzkich a zwrócenie uwagi na ludzki wymiar matczynego cierpienia, jego skalę uczuciow± a prostota a ludzkie rysy Matki Bożej a tematyka społeczna a krytyka chłopów a pie¶ń ludowa a obrona angielskiego reformatora religijnego J.Wyclife’a a ko¶ciół ukazany jako antychryst, skrywaj±cy przed ludĽmi prawdę boż± a relacja powie¶ciowa z życia ¶w. rodziny a fikcyjne epizody z dzieciństwa Jezusa a opis urody Matki Boskiej a opis przyrody a motywy afirmacji życia doczesnego jako dobrego dzieła Boga |