ďťż

25cz

Lemur zaprasza

CZŁOWIEK RENESANSU I JEGO SPRAWY



WZORCE OSOBOWE OKRESU ODRODZENIA



“ŻYWOT CZŁOWIEKA
POCZCIWEGO”
MIKOŁAJ REJ



Jest to utwór
parenetyczny czyli propagujący pewien typ osobowości, który ma
być wzorem cnót dla czytelników współczesnych autorowi. W
tym przypadku ideałem jest szlachcic, właściciel dóbr
ziemskich, wiodący prawy i spokojny tryb życia. Rej podaje
wiele pouczeń jak wychowywać młodego człowieka. Autor
kładzie nacisk na wiek dojrzały. Według niego szlachectwo to
nie tylko powód do chwały i wyróżnienie, ale
obowiązek, który nakłada człowiekowi herb , powinność wobec
ojczyzny i szereg cnót. Rej pokazuje to prezentując też scenki
negatywne. Wyśmiewa naśladowców obcej mody, pretensjonalność
i snobizm szlachciców zapatrzonych na inne kraje. Proponuje on szlachcicowi spokojny tryb życia w posiadłości
wiejskiej, korzystanie z wszelkich dóbr, jakie przynoszą
kolejne pory roku (zbiór owoców jesienią, rybołóstwo, a
zimą polowania...). Rej nie stroni od analizowania kwestii
życia człowieka (dobór małżonków, praca, rozrywka,
obowiązki obywatelskie). Poczciwy ziemianin prowadzi pogodny
tryb życia, nie boi się starości ani śmierci. [stoicyzm -
spokój, umiar, cnotliwe życie w zgodzie z naturą i rozumem,
rozplanowanie bez zbytnich namiętności][epikureizm: nie
zakazuje on pełnego korzystania z dóbr natury i wsi, namawia do
czerpania rozrywek, przyjemności wynikające z życia
zapobiegliwego i gospodarnego człowieka poczciwego.




    lKSIĘGA Il


Opowiada o młodości,
kładzie nacisk na wychowanie, moralność i obyczajowość. Nie
mówi o nauce. Zabawy, ćwiczenia cielesne. Po dzieciństwie
może znaleźć się na możnym dworze (uczyć się) lub iść do
wojska będzie ono go uczyło pożytecznych zachowań
(oszczędność, rzemiosło rycerskie, cierpliwość, pokora
wobec niewygodności, życie towarzyskie). Następnie powinien
wrócić do domu, ożenić się i wieść życie rodzinne.




    lKSIĘGA IIl


Szlachcic powinien być
cnotliwy. Szlachectwo bowiem zależy od życia, a nie od urodzenia.
Nie należy być pysznym, egoistycznym i trzeba dbać o wartości
moralne. Na wszystko jest czas i miejsce. Życie ma być zgodne z
rytmem natury. Natura wyznacza kolejność prac gospodarczych.
Kontakt z naturą doskonali estetyczność i moralność.




    lKSIĘGA IIIl


Suma rozważań nad
dostojeństwem, powagą wieku starczego. który otoczony jest
czcią, szacunkiem, miłością, jest autorytetem i doradcą.



IDEAŁY
ŻYCIOWE KOCHANOWSKIEGO WYRAŻONE W JEGO FRAS
ZKACH I PIEŚNIACH



“Stateczny
umysł...”



Przestrzega przed
popadaniem w skrajność, dystans przed szczęściem i
nieszczęściem. Należy cieszy się życiem i nie myśleć o
śmierci, która dopadnie każdego. Należy spędzać dni wesoło
i pogodnie. Człowiek powinien pozostawić coś po sobie
potomnym. Jest to antyczny stosunek do życia.



“Patrzaj jako
śnieg po górach się bieli...”



Refleksja nad
przemijającym życiem. Nie należy poddawać się losowi,
przeciwstawić się nieszczęściu. Jeśli człowiek sam sobie
pomaga to Bóg go chroni. Ukazanie nie trwałości ludzkich
dokonań i życia. Należy pogodnie, śmiało i z wiarą w dobro
iść przez życie. Doceniać w jego wartości.



“Nie wierz fortunie...”



Ostrzeżenie o
zmienności losu. W jednej chwili można stracić wszystko.
Przestroga przed fałszywymi przyjaciółmi, których obchodzą
pieniądze przyjaciela. Krytyka ludzi pieszczących się z
bogactwem. Największym skarbem jest cnota, która nie zależy od
losu. Uznawanie wartości życia, dobroci,
mądrości, szlachetności.



“Nie porzucaj nadzieje...”



Ukazanie chwiejności i
nie stabilności losu. Nie należy się jednak poddawać, bo kieruje nami
Bóg i Fortuna. Należy mieć nadzieję na lepsze jutro, cieszyć
się życiem - afirmacja życia. Los jest zmienny, można
wszystko stracić lub wszystko zyskać. Przemija to co dobre i to co złe.
Umiar we wszystkim. Rozumnie i pokornie przyjmować to co jest
nam przeznaczone.



“Miło szaleć,
kiedy czas po temu...”



Należy korzystać z
życia, wolną chwilę przeznaczyć na zabawę, ale należy
zachować umiar, bo nie zawsze jest na to odpowiedni czas i
miejsce. Uznaje wartość jedzenia, picia i tańca. Nawołuje do
zabawy, cieszenia się życiem, do zapomnienia o różnicach
stanowych. Należy poświęcić się całkowicie zabawie. Człowiek
jest panem chwili, a o przyszłości decyduje Bóg. Radość z
życia. Przy zabawie należy zapomnieć o waśniach i sporach.



“O żywocie
ludzkim”



Fraszka ta mówi o
przemijalności ludzkiego istnienia i ludzkich spraw. Treść
nawiązuje do filozofii stoickiej. Daremność walki z Fortuną z
ludzkim losem. Nieubłagalne przemijanie życia jest
nieodłączną cechą ludzkiej egzystencji.



“Na lipę”



Ukazana jest tu zaduma
nad urokami świata i piękna przyrody, pochwała odpoczynku na
łonie natury. Arkadyjska natura dostarcza człowiekowi różnych
pożytków. Daje ludziom ukojenie, beztroskie bytowanie i
szczęście.



“Do gór i lasów”



Znajdujemy tu
humanistyczną akceptację życia i świata oraz pochwałę Carpe
diem. “Dalej co będzie? Srebrne w głowie nici, a ja z tym trzymam, to co w czas uchwyci.



“O doktorze hiszpanie”



Omówione - biesiady



“O miłości”



Ukazuje on potęgę
miłości. Miłość jako uczucie nadające sens ludzkiemu
życiu. Oraz miłość jako flirt, gra miłosna, pełna renesansowego
humoru i radości życia.



“Ku muzom”



Pragnie przetrwać w
pamięci potomnych.



POETA
DOCTUS W TWÓRCZOŚCI K.JANICKIEGO I J.KOCHANOWSKIEGO



Klemens Janicki był
mecenasem i finansistą. Nie czerpał z tego korzyści. W
“Elegii o sobie samym do potomności” ukazuje on swoją
biografię. Wspomina ludzi, nauczycieli, ojca, lekarza, poetów
starożytnych, Zygmunta Starego, Atenę i Piotra Kmitę. Jest
wdzięczny za pomoc, szanuje ich, odnosi się do nich z
ufnością i ciepłem. Są jego dobroczyńcami. Szanował siebie i
był świadom swojego talentu. Widzimy tu typową postawę
renesansowych twórców. Szacunek do siebie jako człowieka, do
własnego talentu, poczucie indywidualności i mocy twórczej




    lhumanista - artystal
    lgłód wiedzyl
    lsatysfakcja i
    radość z naukil

    lotacza czcią
    dokonania artystyczne antyku.l

    lszanuje innych ludzil
    loddaje cześć
    istocie ludzkiejl

    lwierzy w moc
    twórcząl

    lpoczucie własnej
    indywidualności, dba o nią, rozwija swój talent i
    osobowośćl



IDEAŁ
DWORZANINA W UTWORZE Ł. GÓRNICKIEGO



Górnicki napisał “Dworzanina Polskiego”. Cechami,
które powinny charakteryzować dworzanina są:




    logłada i kultural
    lszlachcic z poszanowaniem dla szlachectwal
    lwykształconyl
    lznawca sztuki (muzyki)l
    lwytworne maniery
    (wdzięk, usłużność)l

    lpiękno wymowy
    (szacunek dla ojczystego języka)l

    lznajomość i
    kultywacja obyczajów narodul

    lnie może
    naśladować obcych wzorców
    kulturowych i obyczajowychl



ŚWIAT
PRZEŻYĆ OSOBISTYCH JAKO TEMAT LITERACKI



W utworach renesansowych
występuje bezpośrednia apostrofa do Boga. Bóg jest dobry,
wszechobecny. Kościół jest znakiem obecności Boga w całej
naturze. Jest nieśmiertelny. Człowiek musi mu dziękować i
czcić go za dobrodziejstwa.



“Czego chcesz od nas Panie...”



Synonimem Boga jest
wszystko co on stworzył i ciągle tworzy. Świat jest harmonijny
i zgodny tak jak potężny jest Bóg. Obserwując naturę
człowiek stwierdza jej doskonałość czyli doskonałość
Boga. Pieśń ta jest pochwałą harmonijnego świata. Potęga
Boga polega na tym iż Ten stworzył świat. Bóg jest artystą i
doskonałym konstruktorem. Hołd naturze, a przez to Bogu.
Człowiek nie boi się Boga, tylko wyraża wdzięczność za
to co Bóg stworzył.



“Modlitwa o deszcz”



Człowiek modlący się
do Boga, może oczekiwać spełnienia swoich pragnień.



“Psałterz
Dawidów”



Jest to przekład
głównych myśli, które zawierają psalmy. Przekład poetycki.
Jest to najdoskonalszy wytwór poezji lirycznej Kochanowskiego.

































































Rem I am sorry! happy time
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • teen-mushing.xlx.pl
  • Wątki
    Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Lemur zaprasza