Lemur zaprasza
SZTUKA Rzymianie podziwiali i naśladowali sztukę Greków. Rozpowszechnili ją w całym swoim imperium, tak , że dotarła nawet do tak odległych krajów jak Brytania. Wielkie arcydzieła antycznej Grecji znamy jedynie dzięki rzymskim kupcom, którzy handlowali ich kopiami nawet wtedy gdy nie było już oryginałów. Mimo, ze Rzymianie nie dorównywali Grekom jako twórcy stworzyli swój własny, bardzo realistyczny styl w rzeźbie. Tradycja owa wzięła się prawdopodobnie stąd, że bogaci Rzymianie chcieli mieć w swoich domach portrety - maski swoich przodków. Niby zwyczajne, a jednak noszące niepowtarzalne piętno oryginalności, rzymskie rzeźby mają wysoką wartość artystyczną. Jednym z przełomów, którego dokonali był pierwszy w historii sztuki pomnik ze zwierzęciem (Cezar na koniu). W architekturze monumentalnej królował porządek koryncki i kompozytowy. Stosowano na szeroka skale arkady, różne rodzaje sklepień i łuków. Charakterystycznym dla rzymskiego rzeźbiarstwa były łuki i kolumny triumfalne, pokryte porywającymi scenami uwieczniającymi sceny zwycięstwa i zdobycze imperium. Najbardziej okazała była fasada budowli, w której często stosowano porządek spiętrzony. Rzymianie do porządków greckich dodali również swój - toksyński (zaczerpnięty ze sztuki Etrusków), był on mutacją porządku doryckiego. W okresie cesarstwa szczególnie rozwijała się architektura i urbanistyka. Rzym został przebudowany (fora cesarskie, Pola marsowe). Rozbudowano akwedukty, mosty i system kanalizacyjny. Niektóre z nich oprócz czysto funkcjonalnych, genialnych rozwiązań cechowało niezaprzeczalne piękno. Miasta otaczały mury z bramami i licznymi wieżami. Wzdłuż dróg wychodzących z miast rosły nekropole z kolumbariami ( publicznymi lub prywatnymi grobowcami zbiorowymi), mauzoleami lub katakumbami. W centralnych punktach miast, na przecięciu głównych arterii powstawały fora - rynki, a na nich i w najbliższym sąsiedztwie budowle użyteczności publicznej: bazyliki, portyki z tabernami przeznaczonymi na sklepy czy warsztaty. Charakterystycznym pomieszczeniem w domach rzymskich było atrium - pomieszczenie to znajdowało się w centrum budynku, otoczone było innymi izbami, oświetlone przez światło wpadające przez otwór w dachu, pod którym znajdował się pojemnik na wodę. Dach wsparty był na kolumnach,w niszach atrium najczęściej umieszczano maski przodków. Podobnie jak w Grecji w Rzymie budowano tzw. perystyle - wewnętrzne dziedzińce domów otoczone portykiem kolumnowym. Chociaż nie tak wyrafinowana jak grecka architektura rzymska , była znacznie bardziej zaawansowana technicznie. Śmiałe rozwiązania łuków , sklepień i podziemnych krypt do dziś budzą podziw. Ogromne budowle miały na celu ukazanie potęgi Cesarstwa. Przykładem mogą być Panteon i Koloseum w Rzymie. Od VI wpne. Znane były cyrki rzymskie ( Circus Maxsimus w Rzymie), które w czasach cesarstwa monumentalne rozmiary ( połączenie hipodromu z teatrem). Wprawdzie zachowało się do naszych czasów wiele przykładów malarstwa rzymskiego , niestety nie ma wśród nich arcydzieł , o których wspominali sami Rzymianie. Największe wrażenie robią odnalezione w Pompejach , mieście doskonale zachowanym dzięki, temu ,że zostało ono dokładnie zalane lawa podczas wybuchu Wezuwiusza. Na obrazach widać, że ówcześni artyści doskonale operowali zasadami perspektywy, swobodnie dobierali barwy, jak potrafili również wykorzystać efekt złudzenia optycznego , malując np. pejzaż widziany przez kolumny , przy czym pejzaż i kolumny były namalowane na ścianie. Rzymianie osiągnęli również mistrzostwo w układaniu mozaiek , czyli obrazków składanych z wielu niewielkich kawałków kolorowych kamieni wmurowywanych w ścianę. Cesarstwo Rzymskie w końcu upadło, ale tradycja grecko - rzymska wciąż przewijała się przez sztukę zachodniej cywilizacji i oddziaływała na nowe style, począwszy od sztuki romańskiej , poprzez neoklasycyzm XVII i XIX stulecia , aż do naszych czasów. |