Lemur zaprasza
Na bieżąco: Matematyka i przyroda: Humanistyka: Czytaj: Przydatne: Jesteś tutaj: Wirtualny Wszechświat > Historia > Dzieje państw Jesteś tutaj Dziejepaństw © Prószyński i S-ka Warszawa 2000 Spis treści WirtualnyAtlasHistoryczny StarożytnaGrecja Dzieje państw Przeszukaj Wirtualny Wszechświat: LXXXII 187. Panowania Piotra I Wielkiego Piotr I Wielki (1689-1725) sięgnął po tron mając siedemnaście lat. Ten "majster na tronie", z wielką energią europeizował swój kraj, nie wahając się przy tym sięgać po metody siłowe ("Rosjan trzeba zmuszać!"). Wyrazem jego podziwu dla "Niemców" (czyli obcokrajowców) były podróże na Zachód. W Królewcu zdobywał wiedzę z zakresu artylerii, w Amsterdamie - inżynierii okrętowej, a w Londynie - nawigacji. Wszelki opór przeciw wprowadzanym zmianom był przez niego bezwzględnie łamany - zbuntowani strzelcy zginęli w mękach w 1698 r., a jego własny syn, torturowany, umarł w więzieniu (1718). Reformy wprowadzali w Rosji cudzoziemcy (Patrick Gordon, Szkot i Franz Lefort, Szwajcar). Zwiększone dochody państwa służyły stworzeniu floty. Natomiast armia była szkolona według wzorów zachodnich. W Rosji wprowadzono regularny pobór (1 żołnierz z 20 domów) oraz obowiązkową służbę wojskową szlachty. W 1712 r. Piotr przeniósł stolicę Rosji z Moskwy do Petersburga. Powołał Senat Rządzący, najwyższą instytucję prawodawczą, której podlegały ministerstwa (kolegia) branżowe (1718). Cały kraj podzielono na jedenaście guberni oraz prowincje (50) i dystrykty. Sprawność administracji lokalnej kontrolowali carscy rewizorzy (1722). Wprowadzono też podatki bezpośrednie (pogłówne). Wyżsi urzędnicy uzyskali prawa szlacheckie. Cała szlachta została podzielona według "tabeli rang" na 14 hierarchicznych warstw. Car powołał do istnienia Święty Synod (1721) który pod kierunkiem świeckiego urzędnika oberprokuratora, zajął miejsce patriarchy. W 1721 r. Piotr przyjął tytuł imperatora Wszechrosji, a Senat przyznał mu tytuł Wielkiego. Państwo miało w Rosji monopol na budowanie manufaktur wytwarzających sukno, oraz na wyrąb lasów i górnictwo. Piotr ściągał zagranicznych specjalistów: rzemieślników, kupców, urzędników, artystów. W Rosji powstały wówczas pierwsze wyższe uczelnie oraz, wzorowana na francuskiej, Akademia Nauk w Petersburgu (1725). W swych reformach Piotr I nie ograniczył się do przekształceń w zakresie ustroju czy gospodarki. Miał ambicję przeobrazić również społeczeństwo rosyjskie. Zakazał kultywowania staroruskich tradycji, z noszeniem brody włącznie. Celem polityki zagranicznej prowadzonej przez Piotra Wielkiego było zapewnienie Rosji dostępu do morza, nadającego się do całorocznej żeglugi ("okna na Europę"). Cel ten car osiągnął podczas wojny północnej. Dzieło Piotra I jest bardzo różnie oceniane. Rewolucja narzucona odgórnie zeuropeizowała społeczeństwo rosyjskie dość powierzchownie, odcisnęła jednakże wyraźne piętno na dziejach Rosji. Piotr wprowadził Rosję w epokę nowożytną. Lata 1725-40 nazywane są "niemieckim okresem" w dziejach Rosji. Krajem po śmierci Piotra rządzili kolejno: jego żona Katarzyna I (córka inflanckiego chłopa, 1725-27), wnuk Piotr II (1727-30) i bratanica Anna Iwanowna (1730-40). Faktyczna władza znalazła się jednak w rękach ich faworytów (Aleksander Mienszykow, Ernest J. Biron, Burkhard Münnich, Heinrich Ostermann). Gwałtownie rozrósł się w tym okresie carski dwór. Jego utrzymanie pochłaniało do 50% dochodów państwa. W latach 1735-39 Rosja toczyła wojnę z Turcją. Zwycięstwa odniesione na Krymie dały jej Azow (pokój w Belgradzie 1739), a tym samym otworzyły drogę na Morze Czarne. [góra strony] | Na bieżąco | | | Matematyka i przyroda | | | | | | Humanistyka | | | | | | Czytaj | | | | Przydatne | | | © Prószyński i S-ka SA 2000-2002. All rights reserved. Wszystkie prawa zastrzeżone. |